ik weet t niet... ik denk dat het te maken kan hebben met een soort compenseren, aangeleerd geddrag. weet ik niet zeker, en is misschien ook wel niet bij iedereen zo, maar het is niet iets wat er vanuit henzelf inzit. en ik kan me ook wel indenken dat msn veel makkelijker voor je is als je een ASS hebt dan echt face-to-face contact. waarom? omdat je dan moeite schijnt te hebben met begrijpen wat mensen bedoelen met gezichtsuitdrukkingen, mimiek, intonatie en dergelijke, en moeite hebt die zelf op een goede manier te gebruiken. bij msn zijn die niet van toepassing dus dat maakt het een stuk makkelijker.
ik merk trouwens (net als funlover) bij m'n broer dat hij steeds meer groeit op sociaal en emotioneel gebied. overigens is mijn broer dr ook nooit op onderzocht.
ohja, en ook wat me wel opvalt bij mn broer, is de enorme hang naar regelmaat. iets waarmee hij het mijn ouders heel moeilijk kon maken vroeger. als er visite kwam, moest hij weten hoe laat(precies!!), en als ze ook maar een paar minuten eerder of later kwamen was hij helemaal van slag. en aan veranderingen moet ie lang wennen. sinds 3 maanden heb ik een vriend, en t begint voor hem nu wel te wennen, maar in t begin had ik het idee dat hij liever had dat mn vriend gewoon niet zou komen. (is niet zo fijn als je zoiets merkt/vermoed)
) Dankzij veel begeleiding van een medisch kinder dag verblijf (ging hij heen vanaf 2 jaar , 5 dagen in de week ) video home training en begeleiding van school uit , CED, en boeken en door zelf naar maatschappelijk werk te gaan etc. ben ik een heel eind gekomen maar soms voel ik me heel verdrietig en vraag me af hoe het in de toekomst er uit ziet voor hem
