essieee schreef:Je bent wel erg negatief Gerdien...Vind ik niet echt tof; ook de gergem heeft goede kanten!
Gerdien B. schreef:ik ben negatief omdat dit het geen is wat ik zelf zie!!
tenslotte zit ik zelf elke zondag nog in de gergem!
Daarbij spreek ik vele jongeren uit de gergem.
en over het algemeen hoor ik dat ze tegen de zelfde dingen aan lopen. De 1 na de ander denkt er over om uit de ger gem te stappen of gaat al.
Van mijn leeftijd genoten zijn er verschillende al over gegaan naar de hervormde kerk.
Als de jeugd weg trekt, wat houden ze dan in de toekomst nog over?
tuuuk blijft er ook een deel van de jeugd in de gergem maar ik twijfel er aan of die groep groter is dan de groep die weggaat.
'k Heb zelf net ook weer eens een paar negatieve noten gekraakt, al ging dat niet zozeer over de Gereformeerde Gemeenten.
Zelf heb ik het gevoel, dat ik de Gereformeerde Gemeenten, vergeleken met andere kerkverbanden zo heel beroerd nog niet vind. Wat dat betreft kan ik essieee wel gelijk geven.
Natuurlijk, er valt altijd wel wat te vinden wat niet helemaal in orde is. Maar daar loop ik bij andere kerken net zo goed tegenop.
Afgelopen zondag heb ik weer eens wat zitten lezen in
Gij waart mijn hulp, een boek waarin 20 bijdragen van GerGem-predikanten staan, en dan lees ik toch dingen die mij echt kunnen boeien.
Als ds. P. van Ruitenburg schrijft:
"God past de rijkdom van verlossing dus niet in één keer toe, maar neemt de tijd om zaken te laten doordringen en maakt plaats voor meer en andere aspecten van het werk der verlossing. Zonder een orde des heils zou het bevindelijke leven erg grijs en vlak zijn. Het is echter rijk, diep en veelzijdig." (blz. 58), dan denk ik wel bij mijzelf: daar zit zeker heel wat in!
En dat hoofdstuk van ds. L. Blok was ook erg mooi! Daar had ik niks op aan te merken. (Niks ten nadele van de schrijvers die ik nu verder niet noem!)
En ik heb zelf onder de prediking in de Gereformeerde Gemeenten ook wel eens onvergetelijke momenten beleefd. Ik zou het dus uitermate jammer vinden als dat overschaduwd zou raken door andere zaken. Ik hoop dat dat goede altijd zal blijven.
Bij zg. lichtere kerken maak ik mij wel eens zorgen of het onderscheid tussen waar en vals geloof niet te vaag blijft. Dat men bijvoorbeeld een materialistische levensstijl erop na houdt, maar ondertussen heel gerust in de kerk zit onder het mom van de genade, denkend dat er niks aan de hand is.
Bij de GKV heb ik diverse zorgen: hoeveel gereformeerd besef leeft daar nog? In hoeverre komt het doorleven van ellende-verlossing-dankbaarheid nog aan de orde? Staat het daar niet erg in schril contrast met het net genoemde citaat van ds. P. van Ruitenburg? En dat met een korreltje zout nemen van het schriftgezag als tendens tegenwoordig? En ik zou nog veel meer kunnen noemen...
De kerk die voor 100% goed is, heb ik nooit kunnen vinden. En dat maakt mij wel eens wat milder naar sommige kerken, al kan ik het dan niet laten om eerlijk te zeggen wat ik denk, ook als het kritisch is.
Mensen worden ook wel eens erg kritisch op hun eigen kerk, omdat ze er met hun eigen neus tegenaan lopen, denk ik. Dat maakt relativeren lastiger. Ik krijg echter hoe langer hoe meer de indruk dat relativeren de enige manier is om nog enigszins tevreden lid van een kerk te kunnen zijn.