Geloofsopvoeding bij kinderen

[TheKeimpe]

Als kersverse vader ben ik eigenlijk wel benieuwd naar hoe anderen de geloofsopvoeding van hun kinderen invullen. Of hoe je eigen opvoeding op dat gebied er uit heeft gezien.

Op welke leeftijd ga je met ze bidden? En wanneer ga je ze vertellen uit de Bijbel/kinderbijbel? Wanneer neem je ze me naar de kerk? Enz.

Ik wacht op reacties.

[elbert]

Als kersverse vader ben ik eigenlijk wel benieuwd naar hoe anderen de geloofsopvoeding van hun kinderen invullen. Of hoe je eigen opvoeding op dat gebied er uit heeft gezien.

Op welke leeftijd ga je met ze bidden?

Zo vroeg mogelijk. Na hun eerste verjaardag houden we (voor het eten) al onze handen voor hun oogjes en zeggen het gebedje. Voor het slapen gaan bidden we het "ik ga slapen, ik ben moe" of een ander kindergebed. Ook al begrijpen ze er op deze leeftijd nog helemaal niets van, toch krijgen ze op deze manier mee dat gebed heel belangrijk is. Later als ze groter worden, leren we ze om zelf te bidden (vanaf 2 jaar) en nu onze oudste bijna 5 is, leren we haar om ook vrij te bidden (dat geeft soms hele komische gebedjes ). Dat wil ze zelf trouwens ook.

En wanneer ga je ze vertellen uit de Bijbel/kinderbijbel?

Vanaf de leeftijd van anderhalf gebruiken we heel eenvoudige plaatjesboekjes met een bijbelverhaal erin en hoe ouder ze worden, hoe meer tekstueel het wordt. We gebruiken nu de kinderbijbel.

Wanneer neem je ze me naar de kerk? Enz.

Dat is een kwestie van langzaam opbouwen. Ons oudste kind mag af en toe tot de preek in de kerk blijven en daarna naar de oppas, maar momenteel brengen we haar vooral direkt naar de oppas.

[Teh Smiem]

Zelf weet ik niet meer op welke leeftijd mijn ouders met ons begonnen zijn met die dingen, dat zal dus wel heel vroeg geweest zijn.

Mijn zusje heeft zelf een zoontje, hij is nu 4 jaar. Maar zijn heeft haar zoontje geleerd om te bidden (bij het eten en voor het slapen gaan) zo gauw als hij begon te praten.

Ik denk zelf ook dat je ze zo vroeg mogelijk met het geloof moet opvoeden. Het is (in onze ogen) toch het mooiste wat er is?

[PeterD]

Begin er vroeg mee. Maak ook het praten er over iets dat als normaal wordt ervaren. Vouw ook de handen van de baby eens in jouw handen, en bid eens samen. Hoewel het kind er niet van begrijpt, misschien niet eens merkt, zal het toch iets 'normaals' worden.
Hetzelfde met het vertellen uit de Bijbel. Als je Nijntje kan voorlezen, kan je ook een verhaal uit de Bijbel vertellen!

En meegaan naar de kerk... Dat is heel verschillend. Mijn oudste dochter was 2,5 jaar toen ze mee ging tijdens de morgendienst. De jongste ging pas mee toen ze 4 was, die heeft wat meer beweging nodig.

[Airke]

Mijn moeder begon bij wijze van spreken op de eerste dag met het voor het slapengaan ('s avonds) met ons zingen van 'ik ga slapen ik ben moe'.

[MissF]

Het handjes voor de ogen en hardop 'Heere zegen dit eten amen' heb ik geloof ik niet echt zo gehad. Of we zeiden het met zn allen hardop, mn ouders ook. Niet apart van de rest ofzo.
Wel zongen we altijd, vanaf dat een van de kids van mn ouders geboren was, hardop 'ik ga slapen ik ben moe'. Bij de eerste zong alleen mn moeder het, bij mij zong mn zus ook mee etc...En dat hebben we heel lang gedaan, met zijn allen dat zingen...

Vanaf dat ik heel klein was lazen mijn ouders voor uit de kleuterbijbel en later een kinderbijbel.
Ook deden en doen we elke zondag na het eten een soort 'bijbelstudie'. Mijn vader geeft cathegisatie hier, en heeft daar supergave powerpoint werkvormen bij. Die doen wij hier ook altijd op zondag, eentje. Of we behandelen samen een plaat van Anneke Kaai, of een gedeelte uit het boek 'spreuken in beeld gebracht'.
En dat deden we toen we jong waren op een veel lager niveau. Een tijdje doorbabbelen over een verhaal uit de bijbel ofzo.

En mee naar de kerk ging ik toen ik 2 was, omdat ik perse wilde en niet meer naar de creche wilde. Mijn broertje was bijvoorbeeld pas 6 of 7 toen ie 1 x mee ging. Maar dat verschilt per kind

[Memmem]

Als kersverse vader ben ik eigenlijk wel benieuwd naar hoe anderen de geloofsopvoeding van hun kinderen invullen. Of hoe je eigen opvoeding op dat gebied er uit heeft gezien.

Zo vroeg mogelijk. Na hun eerste verjaardag houden we (voor het eten) al onze handen voor hun oogjes en zeggen het gebedje. Voor het slapen gaan bidden we het "ik ga slapen, ik ben moe" of een ander kindergebed. Ook al begrijpen ze er op deze leeftijd nog helemaal niets van, toch krijgen ze op deze manier mee dat gebed heel belangrijk is. Later als ze groter worden, leren we ze om zelf te bidden (vanaf 2 jaar) en nu onze oudste bijna 5 is, leren we haar om ook vrij te bidden (dat geeft soms hele komische gebedjes ). Dat wil ze zelf trouwens ook.

Bij ons gaat het ongeveer net zo

Op welke leeftijd ga je met ze bidden?

Wij bidden direct vanaf dag1 het ik ga slapen ik ben moe. Wel zingen wij dan Naam gaat slapen, hij/zij is moe. Een vrij gebed doen durft onze oudste van 5 niet, doen wij dus voor hem als hij dat wil. Wel hebben we gezegd dat het ook stiekem onder de dekens mag.

En wanneer ga je ze vertellen uit de Bijbel/kinderbijbel?

We zijn begonnen toen onze oudste ongeveer 1,5 a 2 jaar was. Nu lezen we elke dag 1 keer na het eten uit de kinderbijbel van van Dam. Ook lezen we voor het slapen gaan voor uit de kinderbijbel.

Wanneer neem je ze me naar de kerk?

Met bijzondere diensten, doop en belijdenis van naaste familie, al heel snel. Onze 2e was nog geen 3 toen hij meeging, normaal als ze 4 zijn. We beginnen met 1 keer per 14 dagen. Hoe we op gaan bouwen weten we nog niet, ligt ook aan het kind zelf.

[André]

Kinderen meenemen naar de kerk deden wij dacht ik ook in hun 4de jaar.
Omdat ze dan op school ook leren hun mond te houden als dat nodig is.
Is denk ik wel een redelijke combinatie.
Verder vind ik wel dat ze ook enigszins stil moeten kunnen zitten zodat je de rest van de kerk bezoekers achter je geen onnodige afleiding aan het bieden bent.

[Memmem]

Daarom ga ik meestal ook maar een beetje achterin zitten, als het kan net voor de loges van adullam. Ik vertelde laatst dat er veel kabaal in de kerk was en dat bepaalde jongens niet stil zaten. Vroeg onze oudste: zaten ze te wiebelen met de benen? Hij mag namelijk niet wiebelen met de benen want dan schopt hij tegen de bank voor hem.

[Lalage]

In de kerk waar ik nu meestal heenga hebben ze een buggyzone ingevoerd, vlak bij de ingang, zodat ouders met hun kind even naar een andere ruimte kunnen als dat nodig is. Daar is een speaker waardoor ze dan nog wel kunnen horen wat er in de dienst gebeurt.

Mijn ouders deden toen ik een jaar of 9 was bijbelstudies met mij uit het boekje Schatgraven van Else Vlug. Toen ik dat uit had, hebben ze een tijdje zelf in een schrift vragen gemaakt. Zo heb ik bijvoorbeeld Job gelezen. Als ik de vragen af had, gingen we bespreken wat ik had opgeschreven. Op een gegeven moment stopte dat, maar zo heb ik wel de gewoonte aangeleerd om dagelijks stille tijd te houden.

[MissF]

Wat bij ons wel lastig was:
In mn geboorteplaats ging je, als je eraan toe was, 's ochtends naar de kerk mee. De een toen ie 2 was, de ander pas op zn 6e of 7e.'s Avonds kwamen er nooit kleine(re) kinderen, want dan werd het te laat.
Toen verhuisden we, en toen opeens was het vreemd om mijn zusje die toen 8 was, geen 2 keer mee te nemen, want ja, we hadden opeens 's middags kerk.
Dat vond ik in het begin echt zielig eigenlijk, zat ze daar twee keer in de kerk, ze snapte niks van die hele preek enzo...

Moesten jullie twee keer mee naar de kerk? (als je tenminste niet 's avonds kerk hebt?)
Ik kan me nog wel herinneren dat mijn broertje 11 was ofzo toen ie eens in de twee weken op zondagavond meemocht als hij wilde...

Best lastig aan een kerk waar 's middags kerk is. Er is wel oppas, maar daar stuur je je kind van 6 of 7 ook niet meer heen, en 2 x vind ik echt te veel voor een kind...

[PeterD]

Wat bij ons wel lastig was:
In mn geboorteplaats ging je, als je eraan toe was, 's ochtends naar de kerk mee. De een toen ie 2 was, de ander pas op zn 6e of 7e.'s Avonds kwamen er nooit kleine(re) kinderen, want dan werd het te laat.
Toen verhuisden we, en toen opeens was het vreemd om mijn zusje die toen 8 was, geen 2 keer mee te nemen, want ja, we hadden opeens 's middags kerk.
Dat vond ik in het begin echt zielig eigenlijk, zat ze daar twee keer in de kerk, ze snapte niks van die hele preek enzo...

Moesten jullie twee keer mee naar de kerk? (als je tenminste niet 's avonds kerk hebt?)
Ik kan me nog wel herinneren dat mijn broertje 11 was ofzo toen ie eens in de twee weken op zondagavond meemocht als hij wilde...

Best lastig aan een kerk waar 's middags kerk is. Er is wel oppas, maar daar stuur je je kind van 6 of 7 ook niet meer heen, en 2 x vind ik echt te veel voor een kind...

Omdat ons eigen kerkgebouw momenteel verbouwd wordt, gaan wij in het gebouw van een andere gemeente naar de kerk. Dat houdt dus in dat we nu in plaats van 's middags, 's avonds kerk hebben.
Allebei mijn kinderen (5 en 6 jaar) vonden er niets aan dat ze nu maar één keer mee mochten op een zondag naar de kerk. Vooral de oudste vond het niet leuk, dus wilde die een paar keer uit alle macht mee 's avonds naar de kerk.

Daarom dat ik het helemaal niet met je eens bent MissF. Een kind van 11 jaar kan m.i. al lang en breed 2x naar de kerk gaan. Ook al is het 's avonds kerk.
En wat er zielig aan is om kinderern 2x te laten gaan, snap ik al helemaal niet. Ook voor een kind kan daar een les opgedaan worden. Ook voor een kind kan de gehouden preek het middel worden tot bekering.
Daarom mijn mening: breng ze zo veel mogelijk onder de prediking vanuit de Bijbel, dusin de kerk. En bid of de Heere het wil zegenen.

[Lalage]

Als die dominee daar een beetje op let kan het vast wel goed zijn voor sommige kinderen. Maar ik heb er nog altijd moeite mee om stil te zitten, laat staan toen ik kind was. De oplossing: kindernevendienst. Tadaaaaaa... Heb het altijd erg naar m'n zin gehad daar, vooral in de NGK waar we van de evangelielezing (gok ik zo) tot het eind van de dienst wegbleven en dus ook veel tijd hadden om lekker te zingen. In de PKN waar we later heen gingen kwamen we tijdens de collecte weer terug, dus dat was soms wat haastwerk. Toen ik altijd in de kerk moest blijven vond ik dat niet zo'n ramp, maar ik heb nog wel een paar jaar zitten tekenen tijdens de preek. En nog vind ik het soms lastig om stil te zitten... arme Borkdude

[Cathy]

Mijn moeder begon bij wijze van spreken op de eerste dag met het voor het slapengaan ('s avonds) met ons zingen van 'ik ga slapen ik ben moe'.

Zo ben ik ook begonnen. Inmiddels alweer bijna 24 jaar gelden...zucht...waar blijft de tijd.
Verder veel liedjes van Elly en Rikkert en van Jan Visser. En zodra ze in de kinderstoel zitten gebedjes opzeggen. En met een jaar of 2/3 lezen uit een kinderbijbel.

Bij ons is geen kindernevendienst, wel creche waar ze nooit naartoe wilden...tja, dan maar anderhalfuur stilzitten. Wat nu af en toe meer een probleem lijkt te zijn dan toen.
Toen ze van de zondagschool afkwamen gingen ze 2x mee naar de kerk.
De tweede (21) gaat nu weer 1x.

[kort]

Onze oudste is 4. Met haar en met de 2 andere kinderen deden/doen we het als volgt:

Op welke leeftijd ga je met ze bidden?

Wij begonnen met het "ik ga slapen ik ben moe" toen ze door gingen slapen. Dus echt een hele nacht sliepen. Het bidden voor het eten doen we direct als ze een maaltijd gaan eten (potje groente ed). Zodra ze kunnen praten mogen ze mee proberen te bidden met het eten. Onze oudste 2 mogen ook punten voor het dankgebed aan tafel aandragen, waarvoor we moeten bidden/danken. Ook mogen ze altijd na het "Heere dank u voor dit eten" in hun eigen woorden nog een eigen gebed doen. We proberen ze te leren dat ze altijd mogen bidden. Waar en wanneer dan ook...

En wanneer ga je ze vertellen uit de Bijbel/kinderbijbel

Wij lezen voor onze zoon (3 jaar) voor uit de kinderbijbel van Ada Verrips. Die zijn iets makkelijker dan de kinderbijbel van Van Dam. Met het voorlezen hiervan begonnen we zodra ze aan tafel hun eten opeten. (Dus eigenlijk zodra ze in de kinderstoel kunnen zitten). Dit gaat nu automatisch omdat we toch al voorlezen voor de oudere kinderen. Met onze oudste lezen we nu voor ze naar bed gaat uit een dagboekje voor kinderen vanaf 4 jaar.

Wanneer neem je ze me naar de kerk?

Wij hebben met kerst altijd een kinderkerstfeest. Toen onze oudste 3 en half was, mocht ze mee naar dat kerstfeest. Daar zat ze behoorlijk stil. Ook zat ze in die tijd al op de peuterspeelzaal. Daar leerde ze ook rustig te blijven zitten. In het nieuwe jaar is ze toen meegegaan naar de kerk. Maar onze zoon ging afgelopen kerst mee (was toen bijna 3) en hij kon nog niet stil zitten. (ging ook nog niet naar de peuterspeelzaal). Hem laten we dus voorlopig nog maar thuis.
Onze dochter gaat alleen 's morgens mee, omdat wij pas om 5 uur kerk hebben 's middags. Ze moet altijd half 7 naar bed. En dat redden we dus niet. Anders kan ze de volgende dag niet naar school.