Het is voor mij ook de eerste keer dat ik meedoe, en de tweede keer dat ik een gedicht in de openbaarheid breng......
Zweven
Door de steeg sleept zij zich voort.
Duizend vragen dwarrelen om
en om. Dicht smakt de poort,
de wind roept zachtjes: kom!
Kom, zweef, ik voer je heen
naar waar het licht en ledig is.
Laat vader maar alleen.
Laat los, nee, geen vergiffenis.
Zij huilt, zij denkt aan
alles. Haar ogen droef en diep
verraden haar mislukt mislukt bestaan.
Los is zij, de hemel weet
haar zo nabij. Zij die ooit liep
op aarde, zij zweeft en zij vergeet.
