Klaas schreef:Met dat laatste ben ik iig blij
Het lijkt me niet meer dan logisch. Als je alleen maar theoretisch bezig ben met dit conflict, dat lijkt me ook niet helemaal fair. Het minste wat je kunt doen is naar Israel op vakantie gaan en de situatie daar met eigen ogen bekijken. Dat kan ik iedereen aanraden die in wat voor mate dan ook intresse heeft voor het conflict en er iets over te zeggen heeft. Je steunt daar zowel de Joden als de Arabieren mee.
Wat betreft het feit dat jouw en mijn mening er niet toe doen denk ik dat je voor
wat betreft de situatie daar idd niet veel zult veranderen. Ik ben iig nog nooit door een Arafat of Sharon gebeld
Nee, maar het was gewoon naief dat te denken. Dat weet ik wel.
Maar ik vind het toch altijd weer het boeiendste om hier met moslims over van gedachte te wisselen. In het verleden op een ander forum was het zelfs zo met een klein groepje Joden, moslims en christenen over de problematiek te praten, dat was erg leerzaam.
Toch vind je dit onderwerp blijkbaar belangrijk genoeg om er uitgebreid over van gedachten te wisselen.
Dat je daar nu pas achter komt vind ik vreemd, aangezien je toch wel scherpe kritiek hiervoor? Het interesseert mij heel erg. Zowel de Joodse als de Palestijnse kant. Mijn support gaat uit naar de Joden.
Blijkbaar wil je wel je omgeving beinvloeden. En dat is, denk ik, ook wat we doen. In ieder geval beinvloed je jezelf. Als je het hebt over het beinvloeden van je omgeving dan vind ik juist de houding van waaruit je spreekt van belang. Wat gaat er van je uit als je een cynische houding aanneemt?
Mijn houding is
niet cynisch, misschien soms. Maar in mijn ogen terughoudend naar de gebeurtenissen die zullen volgen. Ws realistisch en niet zozeer idealistisch of goed van vertrouwen.
Mijn omgeving interesseert het weinig. Maar ze zijn er soms wel in geinteresseerd. Zeg maar ze respecteren het.
Of als je de oplossing vooruit schuift naar de wederkomst?
Zo'n soort christen ben ik niet. Ik leef nu, vandaag. De Wederkomst kan nog eeuwen duren. Al weet ik wel dat Hij de Sleutel is naar Vrede.
Is dat erg christelijk? Ik vind het soms ook wel lastig om te bepalen wat een goede christelijke houding in dit soort kwesties is, maar ik vind wel dat je gesprekspartners altijd het verlangen naar vrede moeten kunnen proeven.
Dat verlangen hoop ik dat je dat mij wel proeft, want dat heb ik zeker wel.
Mijn sympathie en liefde gaat in de eerste plaats uit naar het Joodse volk, wat ook weer niet wil zeggen dat het Palestijnse volk mij koud laat. Maar hun strijd tegen Israel kan ik niet steunen of begrip voor hebben. Al weet ik ook wel dat ze het met elkaar zullen moeten doen, en dat geen van beide volken elkaar moet proberen te verjagen, maar elkaar accepteren, en in vrede met elkaar proberen te leven. Het lijkt me dan ook wel belangrijk dat er van binnenuit op eigen initiatief aan verzoening tussen Jood en Arabier gewerkt wordt. En ipv elkaar haten, elkaar proberen lief te hebben. De Messiaanse Joden en de Arabische christenen, in Israel, brengen dit in praktijk. Het zou me niets verbazen als ze nog eens een belangrijke rol zullen spelen in verzoening en vrede tussen Israel en de Arabieren. Maar ik geloof dat Gods hart evengoed in ontferming naar de Joden uitgaat als naar het Palestijnse volk. (En ik meen serieus wat ik zeg.)
De organisatie Hamas is 1, de mensen die die organisatie vormen is 2 en dan heb je nog de palestijnse burgers, die ondanks dat ze zelf Hamas gekozen hebben uiteindelijk het slachtoffer zijn. Ik zou toch zeggen dat er tav mensen altijd liefde moet zijn. Riep Jezus niet op je vijanden lief te hebben? Of komt dat te vervallen als die vijanden terroristen zijn?
Tegen mensen, daar geef ik je helemaal gelijk in. Maar ik had het over de organisatie Hamas. Die de vernietiging nastreeft van Israel en aanslagen pleegt op Israelische doelen. Er is voor mij eigelijk geen verschil in de politieke of militante tak, het is Hamas.
Jezus zegt mijn vijanden lief te hebben. Dat is inderdaad ook terroristen.
Ik haat hen als mens ook niet (dan voel ik juist medelijden als je zo'n foto ziet van zo'n zelfmoordenaar) maar wel de daden die ze plegen tegen het Joodse volk. (zoals zelfmoordaanslagen en de verheerlijking van dat oa.)
Dat is idd een vreemd idee. Maar goed, een andere weg is er volgens mij niet echt...
Inderdaad. Maar als met hen tot vrede komt, dan is het misschien wel blijvend. Zij waren geloof ik wel de meest militante extreme organisatie tegen Israel.
