Artikelserie 'Een evangelische refo'

[benefietdiner]

Ik heb het idee dat jij het niet met hem eens bent.
Waarom beveel je mij dan aan naar hem te luisteren?
Schiet ik daar wat mee op?

Ik heb jaren vanaf mijn jeugd onder dergelijke prediking gezeten.
Het zijn voorwaarden (om tot Christus te komen) die onder de orthodox gereformeerden gesteld worden maar bijzonder weinig beleeft word in dergelijke denominaties. Daarom wachten velen mensen af of….. zien in dat het niet juist is in hun beleving overeenkomstig de Bijbel en vertrekken.
Ik kan mij in dergelijk prediking niet vinden maar daarom keur ik het niet direct af.
Het is eigenlijk ook niets nieuws want de Dordtse Leerregels stellen in principe ook die voorwaarden tegen de remonstranten.
Ook de geschiedenis van o.a. ‘de Doleantie’ en b.v. 'Hendrik de Cock' met de zucht van Klaas Kuipenga getuigd van voorwaarden waardoor kerkelijke afscheidingen plaats vonden.
Het is hard nodig elkaar weer te erkennen in het katholicisme. Maar dat zal nog lang duren voor Ds. Uitslag en zijn denominatie.

Wie Mij verwerpt en Mijn woorden niet aanneemt, heeft iets wat hem veroordeelt, namelijk het woord dat Ik gesproken heb; dat zal hem veroordelen op de laatste dag.

Johannes 12:48

[jelleb7]

Bijna op bevel worden de jongeren gedwongen hun hart aan Jezus te geven.

Lijkt me voluit Bijbels toch? "Dwingt ze om in te gaan". Zelfs de Dordtse Leerregels zeggen: "met bevel van bekering en geloof''.

Je merkt, dat op zulke avonden de drang om te geloven iets dwangmatigs krijgt. Als jongere moet je stevig in je schoenen staan om niet meegezogen te worden. Als velen naar voren komen om hun hart aan Jezus te geven dan kan zo’n jongere maar snel het gevoel krijgen, dat hij ook maar naar voren moet komen. Er wordt immers naar je gekeken, als jij niet naar voren komt.

Nog nooit gezien bij JijDaar! of HeartCry ...

Vele jongeren komen er en nemen het gehoorde mee naar hun eigen gemeente. De nadruk op ervaring en gevoel is bovendien erg groot. Het geloof moet vooral worden beleefd en ervaren.

Nadruk op ervaring en gevoel bij HeartCry en JijDaar!?

Avonden, waar ze met een gerust hart kunnen komen en die niet in strijd zijn met hetgeen ze zondags horen in de kerk. Avonden, waarin ook het voorrecht en de waarde van de kinderdoop wordt uitgelegd. Want de geloofsdoop blijft velen bezighouden en aantrekken.

De leugen moet je telkens herhalen om in te laten dringen. De waarheid is vaak een stuk eenvoudiger.

Via bijvoorbeeld de Balkanzending onderhouden wij ook warme contacten met gemeenten, waar de geloofsdoop wordt gepraktiseerd.

Jammer dat die warme contacten met de Balkan wel lukt, maar op Urk een brug te ver is.

Voor hen is de doopvisie zo belangrijk, dat dit een scheuring in de gemeente van Christus rechtvaardigt. Dat is nogal wat!

De scheuring wordt minstens zo hard bewerkstelligt door de kerken die mensen uitsluiten van het avondmaal als ze anders denken. Dan wordt je namelijk letterlijk buiten de gemeente van Christus gezet.

Nergens kom je in het Nieuwe Testament één voorbeeld tegen, waarbij de dopeling al van jongs af aan bekend was met het christelijk geloof, maar pas op latere leeftijd zich liet dopen.

Klopt helemaal, maar er is ook nergens een voorbeeld van iemand die als kind is gedoopt en later 'belijdenis van het geloof' aflegt voor in de kerk.

Het resultaat is de doop van drieduizend mensen (Hand. 2: 41). Het vraagt om een nieuw verbondsteken: de doop als de vervulling van de besnijdenis.

Hoezo vraagt dat om een nieuw verbondsteken? Het teken van het nieuwe verbond is trouwens het avondmaal. "Dit is het nieuwe verbond in mijn bloed, hetwelk voor u vergoten wordt".

De nieuwtestamentische kerk bouwde voort op het patroon van de oudtestamentische kerk. Daar hoorden de kinderen bij! De joodse jongetjes ontvingen het verbondsteken. Het zou een (schokkende) wending zijn, als dit in de nieuwtestamentische kerk anders zou liggen.

"Laat u behouden uit dit verkeerd geslacht". De doop was juist een teken van afscheiding van de ongelovige joden. De doop is geen verbondsteken.

We lezen wel, dat niet alleen degenen die tot geloof komen werden gedoopt, maar ook hun huis (o.a. 1 Kor. 1: 16, Hand. 16).

1 Kor. 16:15 En ik roep u ertoe op, broeders – u weet dat het huis van Stefanas de eersteling van Achaje is en dat zij zichzelf ten dienste van de heiligen beschikbaar hebben gesteld
Handelingen 16:34 En hij verheugde zich dat hij met al zijn huisgenoten tot geloof in God gekomen was.

Worden er alleen kinderen van gelovigen gedoopt in de kerk of ook kinderen van ongelovigen? Zij die afblijven van het avondmaal en zeggen onbekeerd te zijn mogen wel hun kinderen laten dopen? De gelovige en zijn huis of ook de ongelovige en zijn huis?

De doop bekrachtigt echter niet het geloof, maar het verbond. In de doop wordt als het ware een dikke streep gezet onder de waarachtigheid van Gods beloften, die in Jezus Christus vast en zeker zijn.

Nergens in de schrift wordt de doop in verband gebracht met het verbond met Abraham. De doop bekrachtigt inderdaad noch het geloof noch het verbond, maar laat zien wat er gebeurt is met iemand die wedergeboren is.

Wij mogen ons deze rijke troost van de kinderdoop niet laten ontnemen.

Alle menselijke ideeën die niet in de Schrift terug te vinden zijn moet je zo snel mogelijk afschrijven als pleitgrond.

De artikelen lijken uiteindelijk vooral bedoeld om te waarschuwen voor andere gelovigen. Al met al een serie artikelen om verdrietig van te worden.

[Nina]

In deel 2 blok 3 dacht ik dat hij toch aardig goed door heeft wat er mist.
Natuurlijk voelde ik een 'maar' aankomen, en jawel, daar is ie: "Maar anderzijds worden op deze avonden ook de noties gemist dat een mens van zichzelf niet wil komen en niet kan komen. Er is ook geen oog voor een beschroomde ziel, die het zichzelf niet kan en durft toe-eigenen."

Ik begrijp werkelijk nooit waarom het toch zo belangrijk is dat het altijd weer wordt genoemd dat de mens uit zichzelf God niet zoekt. Dat hoef je op zo'n Jij daar! avond niet te onderwijzen, want je hebt daar een publiek dat grotendeels de Here juist wél zoekt. Jongeren, bij wie de Here dat verlangen in het hart heeft gelegd. Wat voor nut heeft het dit altijd maar te onderwijzen?
Dit zo benadrukken, werkt in de hand dat mensen inderdaad 'beschroomd' (om maar even bij deze ouderwetse term te blijven) raken en bang worden zichzelf iets toe te eigenen.

[Veendam]

Ik begrijp werkelijk nooit waarom het toch zo belangrijk is dat het altijd weer wordt genoemd dat de mens uit zichzelf God niet zoekt. Dat hoef je op zo'n Jij daar! avond niet te onderwijzen, want je hebt daar een publiek dat grotendeels de Here juist wél zoekt. Jongeren, bij wie de Here dat verlangen in het hart heeft gelegd. Wat voor nut heeft het dit altijd maar te onderwijzen?
Dit zo benadrukken, werkt in de hand dat mensen inderdaad 'beschroomd' (om maar even bij deze ouderwetse term te blijven) raken en bang worden zichzelf iets toe te eigenen.

Het Evangelie is zo: Jezus zegt KOM, Ik houd van je, dus als jij dan komt dan doe je wat de bedoeling is. Als je schij..... aan die roepstem hebt dan schat je de liefde van Jezus niet op de juiste waarde, en kom je niet.
Als je komt....... dan is Jezus niet ineens een gestolen Jezus, of gestolen genade of weet ik veel wat ze verder allemaal zeggen, maar dan zegt Hij..... als iemand komt dan zal Ik hem geenszins uitwerpen.
En dan maken mensen weer regeltjes HOE je dan moet komen, dan moet je eerst helemaal in zak en as zitten, dan moet je al je zonden uit je hoofd kennen en je mag al helemaal niet komen met vreugde, het moet allemaal eerbiedig. Maar die melaatsen en blinden en weet ik veel wat voor mensen meer, die gilden het uit JEZUS, ze gooiden hun bedelmantel af en hadden schijt aan alle menselijke regels. Het enigste wat ze wilden is naar Jezus toe. Nou die kwamen echt niet in hun nette pak, drie pepermuntjes in de zak en Euro 1,20 voor de collectezak en dan zingend op hele noten naar Jezus toe. Dus bang zijn om te komen ???? Jezus zegt toch: KOM. Daarom zeg ik: GA en neem Hem aan, trek Hem aan zijn kleren, duw de vrome farizeeërs aan de kant die je tegen willen houden.

[Marnix]

Ik begrijp werkelijk nooit waarom het toch zo belangrijk is dat het altijd weer wordt genoemd dat de mens uit zichzelf God niet zoekt. Dat hoef je op zo'n Jij daar! avond niet te onderwijzen, want je hebt daar een publiek dat grotendeels de Here juist wél zoekt. Jongeren, bij wie de Here dat verlangen in het hart heeft gelegd. Wat voor nut heeft het dit altijd maar te onderwijzen?
Dit zo benadrukken, werkt in de hand dat mensen inderdaad 'beschroomd' (om maar even bij deze ouderwetse term te blijven) raken en bang worden zichzelf iets toe te eigenen.

Precies. En als je mensen met dat verlangen maar vaak genoeg voorhoudt dat ze niet kunnen en willen gaan ze daar vanzelf in geloven.... En dan krijg je kerken vol twijfelaars.

@Johan met bevinding is helemaal niets mis, zolang het geen voorwaarde wordt. Eerst bevinding en dan mag je jezelf kind van God noemen. Als je dat combineert met vooral benadrukken dan mensen uit zichzelf niet kunnen en willen geloven, dan blijven de avondmaalstafels leeg, in afwachting van bevinding. Er is maar 1 manier om Jezus liefde en genade en macht te gaan ervaren en dat is door Hem te volgen. Daartoe worden mensen opgeroepen. Bekeer je en volg Hem. En dan ga je dat leven met Hem ook ervaren. En ontdekken dat Hij al lang in je aan het werk was en dat Hij het is die je heeft getrokken. De angst is bij sommigen dan mensen dan zeggen: Ik heb me zelf bekeerd, ik heb mijn redding bewerkstelligt. Die angst is ongegrond, mensen die ik spreek zeggen stuk voor stuk: God heeft me gered.

[Veendam]

'Wie komt er tot Jezus ?'
Eerste zonde belijden / ellende erkennen / de onmogelijkheid inzien van je verlorenheid .......dan is het mogelijk dat christus naar jou omziet/ toekomt.
https://www.maranatha-urk.nl/kerkdienst ... =component
luister naar Ds. Uitslag.

Als ik niet wist dat leven en dood is in de macht der tong dan zou ik bijna zeggen dat ik er uitslag van zou krijgen.

Jezus kwam voor de zondaren, en stierf voor ze toen ze nog zondaren waren en niks van Hem wilden weten.
Dat is het bewijs dat JIJ niet eerst van alles moet doen.
Jezus zegt KOM, dus ga je naar Hem toe.
O ja, je hoeft niks meenemen, geen zondekennis, geen ellende kennis, geen zwart pak, geen doop, geen boekjes, helemaal niks.
Gewoon naar Hem toe gaan en zeggen: Hier ben ik !

[Veendam]

Het resultaat is de doop van drieduizend mensen (Hand. 2: 41). Het vraagt om een nieuw verbondsteken: de doop als de vervulling van de besnijdenis.

Het wonderlijke is dat mensen soms zo goed zijn in het aanhalen van Bijbelteksten maar dat ze vaak de belangrijkste dingen compleet over het hoofd zien.

Wanneer je leest dat de Heilige Geest wordt uitgestort dan zie je het resultaat, dan komt er LEVEN.
De Heilige Geest wordt in veel Nederlandse Bijbelvertalingen de levendmakende Geest genoemd, maar als ik in het Engels kijk dan staat er LEVEN GEVENDE Geest. Dat was precies wat er gebeurde toen de Heilige Geest kwam, Jezus stuurde LEVEN naar de aarde.
Het waren trouwens GEEN 3000 die gedoopt werden, maar ONGEVEER 3000.
Is dat van belang of het er nu 3000 waren of ONGEVEER 3000 ?
Jazeker is dat van belang.
Wanneer je leest dat de WET kwam, en toen gingen ze bij dat gouden kalf dansen en zo, hoeveel kwamen er toen om ?
ONGEVEER 3000 staat er geschreven !!

Eigenlijk staat het LETTERLIJK zo en is het dus een tegenstelling met de uitstorting van de Heilige Geest.
De WET bracht DOOD
De Heilige Geest brengt door het geloof juist LEVEN.
Dus Jezus breekt door de regels van de Wet heen, en dan willen ze gelijk nieuwe regels maken omdat er dan gelijk een nieuw verbondsteken moet komen.

[mona]

Dit zo benadrukken, werkt in de hand dat mensen inderdaad 'beschroomd' (om maar even bij deze ouderwetse term te blijven) raken en bang worden zichzelf iets toe te eigenen.

Ik denk dat de preken over zelfonderzoek alvorens je ook maar iets toe te kunnen eigenen, is ontstaan als tegenreactie op de remonstranten. De Dortse leerregels zijn tegen hen (en hun leer) opgesteld, en daar was een noodzakelijk initiatief.
Alleen, een contra-product (wat de DL is), is een tegenhanger. Wat het gevaar in zich heeft dat dat kan doorslaan naar juist de andere kant.
Je ziet dat in de eeuwen daarna ook gebeuren. In plaats van dat de mens alles zelf moet/kan doen (remonstrants), kan de mens nu helemaal niets meer. De Dorste leerregels zijn vaak een stuk milder dan menige dominee in rechts-reformatorisch Nederland.
En dat is evengoed ook niet wat de Bijbel zegt. God roept talloze keren op tot bekering. Als je zegt dat een mens niets meer kan, dan zeg je daarmee dat God een onrechtmatige oproep doet. En met dat je dat zegt, impliceer je dat God dubbelhartig is.
In het paradijs riep God: Adam waar ben je?
Adam moest zelf naar God komen. Wist God niet waar Adam was? Natuurlijk wel. Maar Adam moest in het licht komen met zijn gevallen staat.
God riep hem immers Zelf? In het roepen van God, zoekt God Adam immers op? In het roepen van God zit ook de kracht van de Heilige Geest om te komen!
En ik ervaar altijd een huiver als ik dominees hoor preken die de mens als lijdelijk/dood voorwerp stellen, en zich voortdurend op de uitverkiezing baseren. Men legt daarmee een bedekking van lijdelijkheid op de gemeente en kan daarmee Gods Geest hinderen.

Soms moet ik daarbij denken aan Mattheus 18:
Wee de wereld vanwege al haar struikelblokken, want het is noodzakelijk dat er struikelblokken komen; maar wee die mens door wie zo'n struikelblok er komt!

[Veendam]

Ik denk dat de preken over zelfonderzoek alvorens je ook maar iets toe te kunnen eigenen, is ontstaan als tegenreactie op de remonstranten. De Dortse leerregels zijn tegen hen (en hun leer) opgesteld, en daar was een noodzakelijk initiatief.
Alleen, een contra-product (wat de DL is), is een tegenhanger. Wat het gevaar in zich heeft dat dat kan doorslaan naar juist de andere kant.
Je ziet dat in de eeuwen daarna ook gebeuren. In plaats van dat de mens alles zelf moet/kan doen (remonstrants), kan de mens nu helemaal niets meer. De Dorste leerregels zijn vaak een stuk milder dan menige dominee in rechts-reformatorisch Nederland.
En dat is evengoed ook niet wat de Bijbel zegt. God roept talloze keren op tot bekering. Als je zegt dat een mens niets meer kan, dan zeg je daarmee dat God een onrechtmatige oproep doet. En met dat je dat zegt, impliceer je dat God dubbelhartig is.
In het paradijs riep God: Adam waar ben je?
Adam moest zelf naar God komen. Wist God niet waar Adam was? Natuurlijk wel. Maar Adam moest in het licht komen met zijn gevallen staat.
God riep hem immers Zelf? In het roepen van God, zoekt God Adam immers op? In het roepen van God zit ook de kracht van de Heilige Geest om te komen!
En ik ervaar altijd een huiver als ik dominees hoor preken die de mens als lijdelijk/dood voorwerp stellen, en zich voortdurend op de uitverkiezing baseren. Men legt daarmee een bedekking van lijdelijkheid op de gemeente en kan daarmee Gods Geest hinderen.

Soms moet ik daarbij denken aan Mattheus 18:
Wee de wereld vanwege al haar struikelblokken, want het is noodzakelijk dat er struikelblokken komen; maar wee die mens door wie zo'n struikelblok er komt!

Als je gewoon heel eerlijk bent en je kijkt wat er destijds geschreven is door de remonstranten en je legt de Bijbel er naast, dan zal je ontdekken dat er eigenlijk niets mis is met wat de remonstranten toen zeiden. Ze kwamen in opstand door de automatismen die de kerk leerde en tegen de struikelblokken die de kerken zelf in de weg hadden gelegd.

Maar de kerk reageerde niet zoals het had gemoeten. Als ze gezegt hadden dat er feitelijk Bijbelse dingen gezegt werden door de remonstranten maar dat ze bepaalde aspecten niet hadden belicht en gesteld hadden dat het beter evenwichtiger gezegt had kunnen worden was het effect ook beter geweest. Nu hadden ze nieuwe leerregels nodig en wie er tegen was die werd gewoon vermoord.

[Marnix]

Ik denk dat de preken over zelfonderzoek alvorens je ook maar iets toe te kunnen eigenen, is ontstaan als tegenreactie op de remonstranten. De Dortse leerregels zijn tegen hen (en hun leer) opgesteld, en daar was een noodzakelijk initiatief.
Alleen, een contra-product (wat de DL is), is een tegenhanger. Wat het gevaar in zich heeft dat dat kan doorslaan naar juist de andere kant.
Je ziet dat in de eeuwen daarna ook gebeuren. In plaats van dat de mens alles zelf moet/kan doen (remonstrants), kan de mens nu helemaal niets meer. De Dorste leerregels zijn vaak een stuk milder dan menige dominee in rechts-reformatorisch Nederland.
En dat is evengoed ook niet wat de Bijbel zegt. God roept talloze keren op tot bekering. Als je zegt dat een mens niets meer kan, dan zeg je daarmee dat God een onrechtmatige oproep doet. En met dat je dat zegt, impliceer je dat God dubbelhartig is.
In het paradijs riep God: Adam waar ben je?
Adam moest zelf naar God komen. Wist God niet waar Adam was? Natuurlijk wel. Maar Adam moest in het licht komen met zijn gevallen staat.
God riep hem immers Zelf? In het roepen van God, zoekt God Adam immers op? In het roepen van God zit ook de kracht van de Heilige Geest om te komen!
En ik ervaar altijd een huiver als ik dominees hoor preken die de mens als lijdelijk/dood voorwerp stellen, en zich voortdurend op de uitverkiezing baseren. Men legt daarmee een bedekking van lijdelijkheid op de gemeente en kan daarmee Gods Geest hinderen.

Soms moet ik daarbij denken aan Mattheus 18:
Wee de wereld vanwege al haar struikelblokken, want het is noodzakelijk dat er struikelblokken komen; maar wee die mens door wie zo'n struikelblok er komt!

Precies. De waarheid zit ergens in het midden. God doet alles en Hij roept de mens. Onze verantwoordelijkheid is om Zijn roepstem te horen en ini woord en daad te reageren en niet om te zeggen: Ja maar ik kan en wil echt niet luisteren / reageren hoor.

[Jesaja40]

In de reactie van Jelle haalt hij een citaat aan, maar van wie is dat?

De nieuwtestamentische kerk bouwde voort op het patroon van de oudtestamentische kerk. Daar hoorden de kinderen bij! De joodse jongetjes ontvingen het verbondsteken. Het zou een (schokkende) wending zijn, als dit in de nieuwtestamentische kerk anders zou liggen.

Duidelijk sporen van de vervangingsleer. Men gaat er klakkeloos vanuit dat er een oudtestamentische kerk was. Dat is een zeer kromme redenering, want vinden er dan ook in die zogenaamde voortzetting ook offers plaats? Worden er ook in de kerken jongens op de 8e dag besneden?

Jelle merkt op:

"Laat u behouden uit dit verkeerd geslacht". De doop was juist een teken van afscheiding van de ongelovige joden. De doop is geen verbondsteken.

De doop is een gebruikelijk ritueel bij het Huis van Israël. Het is geen verbondsteken. Maar ook niet een teken van afscheiding van de ongelovige Joden.

------

Dat er grote verschillen zijn in opvattingen tussen een refo en een evangelische refo mag duidelijk zijn. Zou het verschil niet kunnen liggen in het feit dat de refo zijn leden verliest en kijkt waar zij naar toe gaan. O, zij lopen massaal naar de evangelische toe, maar dat mag niet hoor: die zijn afvallig. De vraag wordt niet gesteld waarom zij afvallig zijn geworden. Kan het soms de strakke regie zijn, zoals de dogma's en de kerkelijke rituelen. Wie heeft die dogma's bepaald en wie heeft de kerkelijke rituelen bepaald. Allemaal mensenwerk en als daar doorheen geprikt wordt ja dan komen direct de beschuldigende vingers.

Die beschuldigende vingers komen van alle kanten: jullie zijn te soepel, nee, jullie zijn te strak. De loopgraaf wordt versterkt met uitbundige woorden die uiteindelijk niets zeggen. Niemand gaat op de knieën en niemand wil buigen. Weet u wat er van mijn volk werd gezegd? Jullie zijn een hardnekkig volk.

Hen die volhouden dat zij de plaats van Israël hebben overgenomen vertonen dezelfde hardnekkige eigenschappen: wij lossen het zelf wel op en bepalen zelf wat wij doen. Het gevolg: scheuringen en partijschappen.

Hoe actueel is 1 Corrinthe 1:12 in deze tijd - "Ik ben van Paulus, en ik van Apollos; en ik van Cefas; en ik van Christus." Typerend hokjesdenken vervreemd ons van het Evangelie.

[Jesaja40]

Mona citeert:

En ik ervaar altijd een huiver als ik dominees hoor preken die de mens als lijdelijk/dood voorwerp stellen, en zich voortdurend op de uitverkiezing baseren. Men legt daarmee een bedekking van lijdelijkheid op de gemeente en kan daarmee Gods Geest hinderen.

Om daarop in te gaan:
Het is beslist niet mijn stijl om zo te preken. Er is maar een uitverkoren volk het Huis van Israël en de vreemdelingen die zich daarbij aansluiten. Wat wordt het Huis van Israël geleerd? Het houden van de geboden en de (fatsoen)regels. Hoe vaak heeft het Huis van Israël die overtreden? Lees de Bijbel er maar op na. Heeft de Eeuwige het Huis van Israël verstoten en is het niet meer Zijn uitverkoren volk?

Kijk naar de houding van het Huis van Israël hoe velen zich bekeren en hun schuld belijden voor de Eeuwige. Dat is een 100% actieve houding van de mens en tevens een 100% trekkende kracht van de Eeuwige, Die Zijn kinderen zo lief heeft dat Hij die niet verloren wil laten gaan. Ging het gehele Huis van Israël voor de volle 100%? Nee, een deel weigerde te gehoorzamen aan de regels die de Eeuwige had gegeven en bepaalden zelf hun eigen agenda.

Ook nu stellen mensen hun eigen agenda op: dit moet eerst, en dan moet dat daarop volgen, want anders kan het niet goed komen met je. Moet dat de kern van de preek worden? Nee toch, de trekkende liefde van de Eeuwige moet altijd centraal staan.
Het is al eerder als voorbeeld aangehaald: de Eeuwige roept Adam en Eva, waar ben je. In die roep klinkt door waar sta je, waarom kom je niet dichterbij? Kijk naar dat proces: eerst vindt er een verhoor plaats en de waarheid komt ter sprake. Dat is een vorm van genade en liefde van de Eeuwige. Daarna wordt het vonnis vastgesteld conform aan de voorafgaande waarschuwing: afblijven, dit is Mijn Domein.

[naamloos]

De doop is een gebruikelijk ritueel bij het Huis van Israël. Het is geen verbondsteken. Maar ook niet een teken van afscheiding van de ongelovige Joden.

Het is geen fysiek afscheidingsteken, want ze blijven natuurlijk gewoon bij Israël horen.
Het is echter wél een geestelijk afscheid, want door de betekenis van de geloofsdoop (zie Rom. 6) scheidt men zich af van de ongelovige Jood en wordt men in het lichaam van Christus gevoegd. Dat wordt bedoelt met "Laat u behouden uit dit verkeerd geslacht."
Evenzo zijn gelovige heidenen deel zijn van Zijn lichaam en door geloof en wedergeboorte een lid worden van het huisgezin van God.
Een echte Jood is een fysiek en geestelijk kind van Abraham, met fysieke en geestelijke regels.

Jood​ is men niet door zijn uiterlijk, en de ​besnijdenis​ is geen lichamelijke ​besnijdenis. Jood​ is men door zijn innerlijk, en de ​besnijdenis​ is een innerlijke ​besnijdenis. Het is het werk van de Geest, niet een voorschrift uit de wet, dus wie innerlijk een ​Jood​ is, ontvangt geen lof van mensen maar van God.

Hen die volhouden dat zij de plaats van Israël hebben overgenomen vertonen dezelfde hardnekkige eigenschappen: wij lossen het zelf wel op en bepalen zelf wat wij doen. Het gevolg: scheuringen en partijschappen.

Wat anderzijds ook een hardnekkig vervangingsdingetje is, is dat geestelijke kinderen van Abraham vanuit de heidenen hun etniciteit moeten vervangen.
Dan wil men ze tot de fysieke Joodse regels verplichten ipv de geestelijke en morele regels die voor het hele huisgezin van God gelden.

Want door het geloof en in ​Christus​ ​Jezus​ bent u allen ​kinderen​ van God. U allen die door de ​doop​ één met ​Christus​ bent geworden.
En omdat u ​Christus​ toebehoort, bent u nakomelingen van ​Abraham, erfgenamen volgens de belofte.

[Jesaja40]

naamloos citeert:

Wat anderzijds ook een hardnekkig vervangingsdingetje is, is dat geestelijke kinderen van Abraham vanuit de heidenen hun etniciteit moeten vervangen.
Dan wil men ze tot de fysieke Joodse regels verplichten ipv de geestelijke en morele regels die voor het hele huisgezin van God gelden.

Meer eens.
Iedereen behoud, gelukkig maar, zijn/haar eigen etniciteit. Het ingelijfd worden is een geestelijke zaak en die ruimte wordt niet beperkt. Daarbij behoren wel de geestelijke regels in acht te worden genomen en niet, zoals ik al eerder opgemerkt heb: we doen maar wat goed is in onze eigen ogen.

[naamloos]

Ik begrijp werkelijk nooit waarom het toch zo belangrijk is dat het altijd weer wordt genoemd dat de mens uit zichzelf God niet zoekt. Dat hoef je op zo'n Jij daar! avond niet te onderwijzen, want je hebt daar een publiek dat grotendeels de Here juist wél zoekt. Jongeren, bij wie de Here dat verlangen in het hart heeft gelegd. Wat voor nut heeft het dit altijd maar te onderwijzen?

Daar snap ik ook niets van. Inderdaad is het niet van toepassing op hen die Hem wel zoeken.
En het lijkt me duidelijk dat zij die Hem niet zoeken dat zelf ook wel wel weten. Je vertelt zulke mensen dan echt geen nieuws.

Dit zo benadrukken, werkt in de hand dat mensen inderdaad 'beschroomd' (om maar even bij deze ouderwetse term te blijven) raken en bang worden zichzelf iets toe te eigenen.

Als eerste kunnen dergelijke predikers zich eens afvragen hoe het komt dat die zielen zo 'beschroomd' zijn.
Die mensen nemen hun eigen wil en zoeken niet serieus terwijl ze misschien van kind af aan al willen.
Dan kan het zelfs gebeuren dat ze God vragen om hen hun onwil te laten zien, en dat terwijl God hen daar juist van verlost heeft.
Dan vragen ze eigenlijk of God die zonde weer in hun hart wil toelaten zodat ze het zelf zien.

Ik vermoed dat remonstranten veel meer mensen tot Jezus geleidt hebben dan rechts gereformeerd.
En och, elke richting zal wel een foutje in de leer hebben. Dat is geen zaak van eeuwig leven of eeuwige dood.