Moderators: henkie, elbert, Moderafo's
jwruiter schreef:En daardoor zou ik juist eerder willen sterven om bij mijn Heer en Heiland te mogen verblijven, juist omdat ik weet dat ik op een keer weer een zonde bega.(groot of klein)
Mortlach schreef:jwruiter schreef:En daardoor zou ik juist eerder willen sterven om bij mijn Heer en Heiland te mogen verblijven, juist omdat ik weet dat ik op een keer weer een zonde bega.(groot of klein)
Om eerlijk te zijn lijken me beide houdingen niet echt gezond. Angst om te sterven niet, maar dood willen omdat je dan niks fouts meer kunt doen... tja.
Het christendom legt een ethiek over de mens heen waaraan niemand kan voldoen. Je faalt gegarandeerd. Dat mag je jezelf tot een bepaalde maat kwalijk nemen, maar op een gegeven moment moet je ook kunnen erkennen dat je maar een mens bent. Gelukkig volgt op het gegarandeerde falen gegarandeerde vergeving, dus dan komt het wel weer goed uit.
Het lijkt me dat je je beter kunt richten op het je naasten liefhebben als jezelf, dan je zo te focussen op je onvermijdelijke zonden. Je hoeft niet eens iets te DOEN. Je BENT gewoon zondig, ook al ga je de hele dag in een leeg kamertje zuivere gedachten zitten denken. Laat God je maar bijstaan in het contact met je naasten, en die zonden komen dan wel goed.
Nanoe schreef:We doen zoveel zonden, bewust of ONbewust!
Wat er al gezegt werd, heb je naaste lief als je zelf en probeer volgens de richtlijnen van de Bijbel te leven.
Niemand is volmaakt, niemand kan zich volkomen aan Gods richtlijnen/regels houden.
Maar we moeten het wel proberen en ik denk dat als we dat proberen en God oprecht om vergeving van onze zonden vragen, dat we dan als de dood nadert, ook niet meer bang hoeven te zijn....
Maar ik kan niet zeggen dat ik eerder wil sterven....
Ik hoop dat ik met mijn gave die ik van God heb gekregen, nog wat kan beteken voor deze wereld.
Maar ook dat ik een gezin mag krijgen, kinderen die christelijk opgevoed worden en ook dat zij het evangelie weer doorgeven!
jwruiter schreef:Jezus zegt : wie in Mij gelooft heeft het eeuwige leven.
dus als je Jezus verlossingswerk aanneemt als het ware ben je verzekerd van eeuwig leven!
dat betekend niet dat je er op los kunt gaan leven, maar in mijn geval verlang ik er naar om zondeloos te kunnen leven!
niet dat ik perse wil sterven, omdat ik er hier niks meer aan vind, maar meer omdat er hier geen zondeloos bestaan is.
opzich een gezond verlangen toch zolang ik geen gekke dingen gaat doen om eerder te sterven ofzo..
niet dat ik perse wil sterven, omdat ik er hier niks meer aan vind, maar meer omdat er hier geen zondeloos bestaan is.
opzich een gezond verlangen toch zolang ik geen gekke dingen gaat doen om eerder te sterven ofzo..
jwruiter schreef:niet dat ik perse wil sterven, omdat ik er hier niks meer aan vind, maar meer omdat er hier geen zondeloos bestaan is.
opzich een gezond verlangen toch zolang ik geen gekke dingen gaat doen om eerder te sterven ofzo..
Tja, als je eenmaal dood bent, wat dan? Dan ben je bij God, prima en geweldig. Maar hoe kun je dan je naasten nog helpen; hoe kun je hen dan nog bijstaan in hun nood, hoe kun je hun honger stillen en hun dorst laven? Dat zie ik toch als belangrijker dan wat me na de dood te wachten staat.
jwruiter schreef:
Ik zie er dus eigenlijk continu naar uit om dicht bij God te zijn, mijn verlosser alle eer te geven en niet meer in zonden te hoeven leven!
ervaren meer mensen dat hier?
Antoinette schreef:jwruiter schreef:
Ik zie er dus eigenlijk continu naar uit om dicht bij God te zijn, mijn verlosser alle eer te geven en niet meer in zonden te hoeven leven!
ervaren meer mensen dat hier?
Hallo jwruiter!
Ik vind het ook heel fijn om dicht bij God te zijn, dat is voor mij "de" sleutel om steeds minder in zonde te vallen
Als je continu dicht in de aanwezigeheid van God blijft, zover als mogelijk merk ik altijd een soort hemelse sfeer.
Ik wordt er heel blij van!
Ik moet dan denken aan de text uit Fillipenzen 4:6,7
6 Weest in geen ding bezorgd; maar laat uw begeerten in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God; 7 En de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw zinnen bewaren in Christus Jezus.
Het is heel gezond dat je uitziet naar de hemelse vreugde maar zoals je ziet kun je dier ook al ervaren.
En ik denk dat het belangrijk is dat je gaat wortelen in het verlossingswerk van de Heere Jezus.
Omdat jij schoongewassen bent van zonde, wordt je ook niet meer veroordeeld.
Hij betaalde de zonde die je deed en nog gaat doen.. Je mag zoals geschreven staat altijd vrijmoedig treden tot de troon der genade!
Hebreeën 4:16 Laat ons dan met vrijmoedigheid toegaan tot den troon der genade, opdat wij barmhartigheid mogen verkrijgen, en genade vinden, om geholpen te worden ter bekwamer tijd.
Ook als je in zonde bent gevallen de Heere Jezus weet dat al, en staat je met open armen op te wachten dat is nou juist
waar Hij voor stierf!
De tegenstander satan zal je altijd veoordelen, hij misbruikt daarvoor de wet!
Dus als je aangevallen wordt en je krijgt gedachten dat je maar beter dood kan zijn, zijn die niet van God!
God wil jou juist nog gebruiken om anderen tot Jezus te brengen.
Zegen en groet
Antoinette
jwruiter schreef:hallo,
Ik lees op veel onderwerpen dat er angst is om te sterven.
Mensen maken zich druk om of ze wel uitverkoren zijn en of hun zonden wel worden vergeven.
Ik ben zelf (ook) een zondig mens!
Ik heb gezondigd en ik weet dat ik dat zal blijven doen, doordat ik in zonden geboren ben.
Maar wat ik ervaar is juist als ik mijn zonden aan de Here Jezus voorleg ze vergeven worden!
Dan ervaar ik een diepe innerlijke rust.
maar als ik later weer zondig, kan ik mezelf wel iets aandoen, denk ik: ik heb God ervaren in mijn leven Hij heeft mijn zonden vergeven hoe kan ik dit nu doen!
En daardoor zou ik juist eerder willen sterven om bij mijn Heer en Heiland te mogen verblijven, juist omdat ik weet dat ik op een keer weer een zonde bega.(groot of klein)
Ik wordt niet banger dat ik niet uitgekozen wordt of doordat ik die zonde begaan ben niet meer tot God kan komen!
Ik zie er dus eigenlijk continu naar uit om dicht bij God te zijn, mijn verlosser alle eer te geven en niet meer in zonden te hoeven leven!
ervaren meer mensen dat hier?
Faramir schreef:jwruiter schreef:hallo,
Ik lees op veel onderwerpen dat er angst is om te sterven.
Mensen maken zich druk om of ze wel uitverkoren zijn en of hun zonden wel worden vergeven.
Ik ben zelf (ook) een zondig mens!
Ik heb gezondigd en ik weet dat ik dat zal blijven doen, doordat ik in zonden geboren ben.
Maar wat ik ervaar is juist als ik mijn zonden aan de Here Jezus voorleg ze vergeven worden!
Dan ervaar ik een diepe innerlijke rust.
maar als ik later weer zondig, kan ik mezelf wel iets aandoen, denk ik: ik heb God ervaren in mijn leven Hij heeft mijn zonden vergeven hoe kan ik dit nu doen!
En daardoor zou ik juist eerder willen sterven om bij mijn Heer en Heiland te mogen verblijven, juist omdat ik weet dat ik op een keer weer een zonde bega.(groot of klein)
Ik wordt niet banger dat ik niet uitgekozen wordt of doordat ik die zonde begaan ben niet meer tot God kan komen!
Ik zie er dus eigenlijk continu naar uit om dicht bij God te zijn, mijn verlosser alle eer te geven en niet meer in zonden te hoeven leven!
ervaren meer mensen dat hier?
Met het eerste deel van je verhaal kan ik goed meegaan. Ik ervaar hetzelfde, alleen dan net wat anders. Ik biecht zo nu en dan en het gevoel van verlossing van zonde is dan onbeschrijfelijk. Aangezien ik verre van perfect ben komt het voor dat je in dezelfde zonde vervalt als dat je eerder opgebiecht hebt, ondanks dat je nog zo je best deed om je leven te beteren. Ik voel me dan erg schuldig voor mijn zonde. Overigens niet zozeer dat mijn levenslust er door afneemt. Ik doe oprecht mijn best om een beter mens te worden en heb daarbij Gods hulp nodig.
Ik heb me er bij neergelegd dat ik niet gelijk in de hemel zal belanden na mijn aardse dood. Ik verlang niet naar de dood maar ben er niet bang voor. Misschien kijk ik er zelfs naar uit, maar puur uit nieuwsgierigheid. Ik vermaak me nog prima hier in de wereld.
heej Faramir,
Ja zo denk ik er ook over!
Het is niet zo dat ik totaal geen levenslust heb hoor, maar meer op het moment dat ik weer gezondigt het dat ik denk,
pff wat zou het toch heerlijk zijn om bij God te zijn.
Ik heb het mischien iets te veel uitgelegd van dat ik het leven niet meer zie zitten, maar zo erg is het ook weer niet
Ik ben heel dankbaar dat ik hier leef met vrienden en familie en de vele dingen die ik van God ontvang!
grtz jw
Terug naar “[Religie] - Open forum”
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 34 gasten