Faramir schreef:Vroeger, heel lang geleden was het in de Germaanse stammen een teken van overgave. Twee leiders die onenigheid met elkaar hadden en waarvan de ene zich overgaf kwam onbewapend en met gevouwen handen (en volgens mij zelfs knielend) bij de ander. Daarmee gaf hij zich letterlijk onvoorwaardelijk over omdat hij geen enkele mogelijkheid meer had om zichzelf te verdedigen tegen de ander. Een gebaar van totale en onvoorwaardelijke overgave dus. Ik vind het een mooi gebaar en vind het daarnaast ook een prettige manier om mij te concentreren in gebed.
ik heb die oorsprong ook altijd geleerd van mijn ouders.
Dat, net als dat we bijv. op zondag geen tv keken, het geen bijbelse oorsprong heeft maar wel een praktische en eerbiedige.
En dat praktisch; voor kindjes vooral, kan je ondertussen niet aan andere dingen zitten.