Godservaringen - was het echt God?

[Boerin]

Je kunt gewoon vragen wat Hij wil als het niet gewoon duidelijk in de Bijbel staat en af en toe is het antwoord nee en niet omdat er toevallig niks gebeurde, maar gewoon omdat Hij het zei en dan hoef je er verder ook niet meer om te bidden.

[Chaya]

Oke, ik kan je daarin respecteren hoor! Voor mij persoonlijk, was het een enorme bemoediging toen! En ik zie, en ervaar het als een belofte van God.

Het is zeer zeker een bemoediging! Paulus bad driemaal, en hij werd niet verhoord, hij moest de doorn in zijn vlees houden. Omdat God dit wijzer achtte. En wij zouden zeggen: als er nu toch één oprecht geloofde, was dit Paulus wel.

En wellicht is het nuttig om je verhoring, zoals je dat ziet, op deze wijze te toetsen:
Brengt dit je verder van God af of brengt het je dichterbij God?
Als het eerste het geval is, kan dit nooit van de Heere af komen.

e kunt gewoon vragen wat Hij wil als het niet gewoon duidelijk in de Bijbel staat en af en toe is het antwoord nee en niet omdat er toevallig niks gebeurde, maar gewoon omdat Hij het zei en dan hoef je er verder ook niet meer om te bidden.

Soms moet een mens daar wel gebracht worden Boerin, vaak denken wij het beter te weten dan God, toch?
Het is Genade als je leert te bukken ook onder de onverhoorde gebeden, dat je geloof niet wankelmoedig wordt dan.

[xsidd]

Het is zeer zeker een bemoediging! Paulus bad driemaal, en hij werd niet verhoord, hij moest de doorn in zijn vlees houden. Omdat God dit wijzer achtte. En wij zouden zeggen: als er nu toch één oprecht geloofde, was dit Paulus wel.

Ja, Paulus kreeg dat antwoord. Er zijn in mijn leven ook zaken, die God nu zo laat.. En ik vind dat soms heel moeilijk. Maar God Troost. En Hij heeft voor me gezorgd, en Hij beloofd dat Hij dat ook zal blijven doen!

En wellicht is het nuttig om je verhoring, zoals je dat ziet, op deze wijze te toetsen:
Brengt dit je verder van God af of brengt het je dichterbij God?
Als het eerste het geval is, kan dit nooit van de Heere af komen.

Bedankt voor dit advies! Zo kan ik het inderdaad toetsen... In mijn geval, bracht het me dichter bij God. Ik zie het als een verhoring, en was, en ben er blij mee!

[Teus]

De overheid is nu zelfs bezig om bepaalde verantwoording terug te spelen op de ouders welke geen risico wilden uitsluiten. Het gaat wat dat aangaat niet gemakkelijker worden binnen onze seculariserende maatschappij. (Dwang tot aborteren hoort daar ook bij)

Des te meer hebben we God nodig. Als er dan b.v. een boete tegenover zou staan of gevangenisstraf, zal God er ook in voorzien.

Het gaat hier om Godservaring in het algemeen hè? Die kan ook bikkelhard zijn, ervoer ik eens. God is namelijk niet alleen lief, Hij is ook streng!
Ooit had ik een onmiskenbare Godservaring, (de Heere is immers zo oneindig hoog, groot en heilig, ook duidelijk!, dat kan de duivel zo niet naspelen hoor) wat tevens een harde aanloper was; een keuze stelling, waar ik nu nog moeite mee heb. Hoewel ik zeker weet dat het met het oog op de eeuwigheid heel nuttig geweest is, waarschijnlijk zelfs noodzakelijk, weshalve ik Hem zeker ooit zeer dankbaar zal zijn.

Zeker, God doet dingen die hard kunnen zijn maar altijd uit Liefde. God moet soms hard zijn omdat wij niet willen luisteren maar het gaat altijd om je dichter bij Hem te krijgen. God wil Zijn kinderen zo dicht mogelijk bij Hem hebben om meer en meer te kunnen leren, om ze klaar te maken om bij Hem te kunnen vertoeven. Als je dan kunt antwoorden aan Zijn wil, daar heb je de Heilige Geest voor nodig, dan antwoordt Hij met vreugde.
Ik was in het buitenland voor mijn werk, mijn vrouw was alleen thuis en er werd ingebroken. Daar sta je dan als vrouw alleen, een grote puinhoop. Dan verwacht God dat je tot Hem gaat. Ze deed het, door de kracht van de Heilige Geest, dat kun je vanuit jezelf niet. Ze heeft gebeden om kracht om het te dragen en voor vergeving voor de inbrekers, Ze heeft huilend van blijdschap de rotzooi opgeruimd.
God verwacht van Zijn kinderen dat ze op Hem terugvallen, wat er ook gebeurd, Zijn kinderen mogen dan ook verwachten dat Hij helpt want Hij heeft het beloofd te doen, dat is geloven.

weet je, heel Gods aanwezigheid in ons leven, tot aan het einde van deze aioon toe, van ademen tot verlossen van een zekere dood toe (ook meegemaakt van onze levende en nabije Schepper en Heere) het is immers één groot wonder?! Als ik een zwart fietsbandventieldopje kwijt raak in het grind, en ik vraag de Heere eerbiedig of ik dat vinden mag, dan is dat toch niks minder wonder, als ik dat twee meter verder zie liggen, dan wat voor grote zaak dan ook?!! In de kleinste dingen is de Heere dragend en helpend nabij, toch?!! (tot een haar zelfs, zei de Heere Jezus)

Echt mooi.
Inderdaad, het gaat niet om het gebeuren zelf, zeker is dat wonderlijk maar het gaat om de zorg van God voor jou. Middels dat ventieldopje wil Hij laten zien dat Hij er constant voor je is. Dat Hij, Die Grote Koning van Hemel en aarde die alles in Zijn hand heeft, de miljarden sterren op hun plaats houdt die voor elk een van de miljarden mensen iets persoonlijks heeft. Die Grote Koning waarvan Zijn almacht geen einde heeft laat jou dat ventieldopje vinden, niet om dat dopje maar omdat jij erkent dat je Hem nodig hebt. Dat is wat God wil, van Hem afhankelijk zijn, Hem vertrouwen dat Hij helpen wil en het doet, maakt niet uit wat je vraagt, als het maar om Hem gaat.

[Teus]

Ik heb nog iets anders meegemaakt, waarin ik de Stem van God ervoer. Ik heb een relatie gehad een tijd geleden, en nadat het uit ging, heb ik gebeden tot God, om een vrouw.. Maandenlang, en vrijwel elke dag! Ik deed dat vooral omdat ik erop vertrouw, dat God degene is, die me ook een vrouw kan geven, waar het goed mee mag blijven gaan. Dus ik bidden, en bidden om een vrouw. En toen kwam de dag, dat ik het opgaf. Ik dacht, nou dan maar niet.. ik zoek zelf wel een vrouw, zonder Gods hulp. De dag erop, stond ik te praten met een goede vriend van me. We hadden het over auto's of iets in die richting.. Ineens komt zijn kleine broertje van 2,5 jaar aan lopen. Hij steekt zijn handje uit naar mij, en zei mijn volledige naam. Voor en achternaam. Ik zei ja, wat is er? Zegt dat kleine ventje. Je gaat trouwen!! Ik dacht hé? Dit mannetje weet zelf niet eens wat trouwen is... En ineens zegt ie dat tegen mij, zonder enige aanleiding of vraag daarover van mijn zijde, aan dat kereltje. Ik ervoer heel duidelijk, dat God dit ventje op me af stuurde, met die woorden.

@xsidd, God wil je m.i. laten zien dat Hij voor een vrouwtje gaat gaat zorgen en Hij zegt Zelf al dat het ook nog ff kan duren. Gods woord zegt “wentel uw weg op de Heere, Hij zal het maken”. Als je op Hem vertrouwd komt het goed. God heeft het antwoord xsidd en Hij weet wat het beste voor je is, dat is een mooie troost dat Hij het antwoord heeft. Nu moet jij het geduld opbrengen om op het antwoord te wachten, maar ook daarmee wil Hij je helpen.

Met zulke ervaringen heb ik eerlijk gezegd moeite mee. Niet alle "bijzondere" gebeurtenissen komen van God.
Het gevaar bestaat op deze manier dat we een soort verlanglijstje aan de Heere gaan voorleggen.
Verhoort Hij, dan is het waar, verhoort Hij het niet, wordt je boos of raak je teleurgesteld, want God luistert immers niet.

Reacties zoals deze heb ik moeite mee, ik vind het heel erg, ik proef enigsins afgunst o.i.d.
Ten eerste veroordeel je een vermeende conversatie met God.
Ten tweede, je trekt direct een conclusie terwijl je niet voldoende weet en nog niet een vraag gesteld heb.
Ten derde weet je niet wat er aangaande dit onderwerp in het verleden allemaal afgespeeld heeft.

God heeft toen geantwoord. Op Mijn Tijd, en Mijn Wijze.

Bedoel je hier niet: op Zijn tijd en Zijn wijze?

God sprak tegen xsidd, toch?
Ten vierde oordeel je over iets wat geschreven is en blijkbaar niet goed gelezen hebt.

God's kinderen zullen moeten leren dat ze onderwijs ontvangen uit de Bijbel.

Dat zou al een supergoed streven zijn, de dortse leeregels en de formulieren de kliko in.
Een kind van God leert veel direct van God door de kracht van de Heilige Geest hoor.

En dan is de Heere niets verplicht, al zal Hij in het leven van sommigen Zich wel eens openbaren op bijzondere wijze.

Dit is ongeloof, God heeft zicht veel verplicht, niet uit plicht maar uit Zijn onbegrijpelijke Liefde.

[xsidd]

@Teus

@xsidd, God wil je m.i. laten zien dat Hij voor een vrouwtje gaat gaat zorgen en Hij zegt Zelf al dat het ook nog ff kan duren. Gods woord zegt “wentel uw weg op de Heere, Hij zal het maken”. Als je op Hem vertrouwd komt het goed. God heeft het antwoord xsidd en Hij weet wat het beste voor je is, dat is een mooie troost dat Hij het antwoord heeft. Nu moet jij het geduld opbrengen om op het antwoord te wachten, maar ook daarmee wil Hij je helpen.

Dankjewel voor de woorden, en de bemoedigingen!!

[RogerS]

Je mag het naïef noemen als je dat wilt, dan wil God dat we naïef zijn en ik wil zo naïef mogelijk voor God zijn.
Gelovigen mogen medicijnen nemen God heeft ze gegeven en kan ze ook gebruiken, alleen zonder God werkt het pilletje of spuitje ook niet. Ik vind dat je oordeelt en zit te morren in het geloofsleven van een gelovige terwijl je eigenlijk niet weet wat geloven inhoudt, best wel jammer.
Je kunt namelijk niet als een christen denken als je geen christen bent, overigens laat een christen ook het denken wel eens aan God over.
Een kind van God verwacht niet altijd het beste voor zichzelf, vele kinderen van God willen in afhankelijkheid van God leven, dat wil niet zeggen dat het makkelijk is maar zij leven in de verwachting van Gods Wil, dat verlangt God ook van Zijn kinderen. Dan gaat het dus veelal niet om bewaard te blijven voor de ziekte maar om Zijn Wil te doen en te volgen en daar is vertrouwen door een groot geloof voor nodig. Het gaat dan ook om Zijn Hulp om het te kunnen dragen als toch de ziekte opkomt. Soms weegt de meest ernstige ziekte niet op tegen de nabijheid van God.

Ok, bedankt voor je uitleg. Misschien oordeelde ik inderdaad te veel. Aan de andere kant is het wel een discussieforum en denk ik dat ik ook m'n mening mag geven. Ik weet niet exact waar die lijn ligt. Ik respecteer je geloof i.i.g. en vind het knap dat je zoveel vertrouwen in God kunt hebben (en dat bedoel ik niet sarcastisch)

[RogerS]

Een gerelateerd vraagje, waarbij ik benieuwd ben naar de mening van zowel atheïsten/agnosten als christelijke gebruikers van dit forum:

- Denken jullie dat Godservaringen (zoals in de oorspronkelijke post) vaker gerapporteerd worden onder christenen dan onder andere religies? Zo ja/nee, hoe verklaren jullie dit?

[Pcrtje]

- Denken jullie dat Godservaringen (zoals in de oorspronkelijke post) vaker gerapporteerd worden onder christenen dan onder andere religies? Zo ja/nee, hoe verklaren jullie dit?

Nee, ik denk dat ze in alle religies relatief evenveel voorkomen. Het is natuurlijk wel de vraag in hoeverre men daar waarde aan hecht. Populaties die de overtuiging hebben dat godservaringen en wonderen zeer belangrijk zijn voor de religie en het religieuze leven zullen waarschijnlijk ook meer godservaringen krijgen en wonderen zien. Het werkelijke probleem onder de religies is dat men de godservaringen en wonderverhalen van elkander niet erkent of zelfs niet ziet. Kijk eens op YouTube of ga naar de gemiddelde moskee: tig verhalen van Allah die (ex-)christenen visioenen geeft van Mohammed waardoor zij zich bekeren tot de Islam. Ik moet nu ook denken aan de verhalen vanuit het Hindoeïsme en andere religies.

Uiteindelijk blijken bijna alle van die wonderverhalen onwaar en onjuist te zijn of liggen ze bij nader inzien allemaal toch veel genuanceerder. Bij die godservaringen, die nogal eens worden gebruikt als argument voor het bestaan van God(en), vind ik het toch altijd weer uitermate bijzonder om te zien dat, ten eerste, in alle religies godservaringen voorkomen en gebruikt worden als argument voor de waarheid ervan; en, ten tweede, dat religieuze ervaringen ook opgewekt kunnen worden door atheïsten, psychologen en psychiaters, enzovoorts. Ik vond het de eerste keren echt absurd om te zien wat voor religieuze ervaringen psychisch zieke mensen kunnen krijgen en dat die ook op te wekken zijn met bepaalde medicamenten of andere manieren van (hersen)stimulatie.

EDIT: ik sluit me overigens (vrijwel) volledig aan bij wat gravo hier schrijft. Nu lijkt het alsof ik plotseling de discussie in kom vallen maar ik lees al eventjes mee.

[Teus]

Ok, bedankt voor je uitleg. Misschien oordeelde ik inderdaad te veel. Aan de andere kant is het wel een discussieforum en denk ik dat ik ook m'n mening mag geven. Ik weet niet exact waar die lijn ligt. Ik respecteer je geloof i.i.g. en vind het knap dat je zoveel vertrouwen in God kunt hebben (en dat bedoel ik niet sarcastisch)

Bedankt voor je woorden Roger, maar er is niets van mij bij, aan God de eer, en ik heb helaas ook niet altijd dat vertrouwen.

Denken jullie dat Godservaringen (zoals in de oorspronkelijke post) vaker gerapporteerd worden onder christenen dan onder andere religies? Zo ja/nee, hoe verklaren jullie dit?

Het is niet zo dat godservaringen altijd zichtbaar zijn, vertaald moeten worden in wonderen en over gesproken moet worden.
Daarom kunnen enerzijds wij niet bepalen of het in andere niet-christelijke religies meer of minder is.
Anderzijds weet ik zeker dat de godservaringen bij christenen meer voor komt als bij niet-christenen.
Rekening houdend dat we christelijke mensen en christenen hebben. Dat zijn wel degelijk verschillende mensen in het geloof. christelijke mensen zijn voor God gelijk aan islamieten, boeddhisten en wat dies meer zij, dus niet-christenen.
God doet vele dingen bij niet-christenen, kan nog wel net zo veel zijn dan bij z.g. zeer lauwe christenen, alleen zij ervaren het niet dat het van God komt. Zij zijn ook gezegend met hun leven en het mooie wat daar in voorkomt. Ik weet er te weinig van en weet b.v. niet hoe zij over de schepping denken.
Dat betekend dat b.v. een boeddhist geen godservaringen heeft, hij denkt dat het van boeddha komt, terwijl satan het doet. Ik geloof dat een boeddhist een bepaalde vreugde kan ervaren als hij bidt tot boeddha, dit kan natuurlijk niet van God komen en is niet te vergelijken, maar satan kan dat ook geven, dat tevreden gevoel terwijl je toch zondigt, ik ken dat nog wel van een jaartje of 5 terug.
Zo kan God ook satan gebruiken om tot Zijn doel te komen maar satan ook Gods volk.

Wandelen met God, zeer nabij God zijn is de mooiste ervaring en wordt het minste over gesproken. Dat is zo......ik weet niet hoe ik het moet noemen maar dat is zo intens tussen God en die persoon, zo persoonlijk daar weet verder niemand iets van en komt het ook vaak niet te weten. Ook een gesprek met God is een bijzondere godservaring en wordt ook niet altijd over gesproken.
Er zijn vele miljoenen godservaringen meer bij christenen dan dan bij niet-christenen.

[Pcrtje]

Denken jullie dat Godservaringen (zoals in de oorspronkelijke post) vaker gerapporteerd worden onder christenen dan onder andere religies? Zo ja/nee, hoe verklaren jullie dit?

Anderzijds weet ik zeker dat de godservaringen bij christenen meer voor komt als bij niet-christenen.

Hoe weet je dat? Waarop baseer je dit?

Dat betekend dat b.v. een boeddhist geen godservaringen heeft, hij denkt dat het van boeddha komt, terwijl satan het doet. Ik geloof dat een boeddhist een bepaalde vreugde kan ervaren als hij bidt tot boeddha, dit kan natuurlijk niet van God komen en is niet te vergelijken, maar satan kan dat ook geven, dat tevreden gevoel terwijl je toch zondigt, ik ken dat nog wel van een jaartje of 5 terug. Zo kan God ook satan gebruiken om tot Zijn doel te komen maar satan ook Gods volk.

Deze zinnen vind ik uiterst opmerkelijk. Het laat een beetje zien dat je niet zo goed begrijpt dat de verschillen tussen de Abrahamitische religies en de Oost-Aziatische religies zeer groot zijn; en dat je je weinig verdiept hebt in het Boeddhisme en andere religies en levensvisies. Verder vind ik het wel heel erg vergezocht dat godservaringen van mensen die een andere religie aanhangen per se door Satan worden uitgelokt. Hoe weet jij dat? Waarom zouden jouw ervaringen niet door Satan zijn? Ik denk niet dat daar een redelijke argumentatie voor te geven is.

Er zijn vele miljoenen godservaringen meer bij christenen dan dan bij niet-christenen.

Het lijkt mij logisch dat er meer christelijke godservaringen zijn dan, bijvoorbeeld, Joodse omdat er ten eerste vele malen meer christenen op deze aardbol rondlopen dan Joden en, ten tweede, (bepaalde stromingen binnen) het christendom -voor zover ik weet- veel meer toegespitst is op die godservaringen. Als je het wíl zien dan zíé je het ook. Hersenen zien patronen in willekeurigheid.

Dus, Teus, kun jij mij vertellen waarop jij baseert dat christenen meer godservaringen hebben dan niet-christenen? Kun jij mij vertellen waarom jij zeker weet dat jouw ervaringen van God zijn en die van andere mensen van Satan?

[Tante Pollewop]

Volgens mij gaat het hier niet om godservaringen maar om hele normale gebeurtenissen die toevallig zo uitkomen. Dat gebeurt iedereen wel eens en is niet voorbehouden aan (sommige) christenen. Ik vind het vergezocht om daar Gods inbreng in te zien. Ten eerste denk ik dat God zich niet zo 1 op 1 met ons leven bemoeit, ten tweede zou Hij zich, uiteraard met eerbied gesproken, zich dan wel eens meer bezig mogen houden met mensen die in oorlogslanden leven, op de vlucht zijn of verdrinken op zee omdat ze niet meer in hun eigen land kunnen leven. Kortom, met mensen die het harder nodig hebben dan wij.

[Mortlach]

Dat betekend dat b.v. een boeddhist geen godservaringen heeft, hij denkt dat het van boeddha komt, terwijl satan het doet. Ik geloof dat een boeddhist een bepaalde vreugde kan ervaren als hij bidt tot boeddha, dit kan natuurlijk niet van God komen en is niet te vergelijken.

Dit geeft niet bepaald het idee dat je bekend bent met het Boeddhisme.

[mona]

Elke religie heeft zijn ervaringen en bevindingen.
ook de boehddisten en de moslims.
Dat zegt Pcr-tje terecht.

Ten eerste denk ik dat God zich niet zo 1 op 1 met ons leven bemoeit,

Dat is nu net de kern van het Christelijk geloof, dat God dat wel doet. Christus stierf voor mijn zonden. Heel persoonlijk. Dat kan je niet veralgemeniseren. Daarnaast zegt God in de Bijbel: Mijn oog zal op u zijn. Dat betekent dat Hij mij altijd ziet. Hij zegt: Ik zal je onderwijzen welke weg je moet gaan. Dat betekent dat Hij zich met mijn leven bemoeit. Daarop mag ik vertrouwen, en dat vertrouwen heet geloven.

ten tweede zou Hij zich, uiteraard met eerbied gesproken, zich dan wel eens meer bezig mogen houden met mensen die in oorlogslanden leven, op de vlucht zijn of verdrinken op zee omdat ze niet meer in hun eigen land kunnen leven.

Wat doe jij er zelf aan? Heb je God lief boven alles, en heb je je naaste even lief als jezelf? Vertroetel je je naaste net zoveel als je zelf? Als iedereen dat zou doen, zou de wereld er heel anders uit zien. Maar het lukt ons niet. Waarom niet?
Eerst even bij jezelf nagaan, voordat je de vinger naar God uitsteekt.

Godservaringen, was het echt God?
Dat kan door een ander altijd bestreden worden. Daarom moeten ze getoetst worden.
Daar staan in de bijbel best een aantal handvatten voor. Het belangrijkste is wel: wat is de uitwerking er van
-ten opzichte van God
-ten opzichte van jezelf
-ten opzichte van je naaste
Overigens zijn Godservaringen niet altijd ervaringen die als halleluja ervaren worden.
Soms wordt je ook flink terecht gewezen. Doet God een deur dicht. Moet je dingen af leren.
Veel van deze ervaring krijg je niet zovaak te horen.

[Cathy]

God wil je m.i. laten zien dat Hij voor een vrouwtje gaat gaat zorgen....