Loket Boeddhisme

[Mortlach]

Beste Mortlach,

Natuurlijk chargeerde ik het antwoord, ik heb ook geen 3000 Euro aan kerstspullen uitgegeven.
Vind ik het echter in NL wel verworden tot een commercieele rage van Intratuin tot Hornbach, incl. Blokker enz. Allemaal een boedha-graantje meepikken?

Dat wilde ik er mee uitdrukken.
Voor echte boedhisten heb ik bewondering, voor de leefwijze.
Gaan we dat vermengen met commercie en zweverig gedoe dan mis je de essentie en echte betekenis.
Mss kun je daar nader op ingaan.

Tja, ik weet niet goed wat ik daarover zou kunnen zeggen. De commercie gaat met iconische beelden aan de haal. Daar kunnen Boeddhisten zelf natuurlijk niets aan doen en ik vermoed niet dat de directeur van Blokker of Intratuin boeddhistisch is. Ik vermoed dat het inderdaad meer gaat om een graantje meepikken, en dat mag. (Ga eens naar Vaticaanstad en je ziet wat commercie met het christendom doet).

Dat gezegd, wie weet welke positieve effecten het nog kan hebben. Misschien is er iemand die zich op een gegeven moment afvraagt wie dat zittende mannetje toch is en daar serieus zaken over gaat opzoeken. Men komt er wel mee in aanraking, hoe oppervlakkig ook, en eerlijk gezegd ben ik zelf zo ook begonnen. Mijn eerste ervaring met Boeddhisme was dat ik de beelden zo mooi vond, zoveel rust vond uitstralen.

[Anoniem_89]

Mijn eerste ervaring met Boeddhisme was dat ik de beelden zo mooi vond, zoveel rust vond uitstralen.

Wat kan Jezus jou niet bieden wat boeddha wel kan?

[mealybug]

Tja, ik weet niet goed wat ik daarover zou kunnen zeggen. De commercie gaat met iconische beelden aan de haal. Daar kunnen Boeddhisten zelf natuurlijk niets aan doen en ik vermoed niet dat de directeur van Blokker of Intratuin boeddhistisch is. Ik vermoed dat het inderdaad meer gaat om een graantje meepikken, en dat mag. (Ga eens naar Vaticaanstad en je ziet wat commercie met het christendom doet).

Dan hebben we nu cultuurchristenen en cultuurboeddhisten

[Spreeuw]

@Mortlach
Ik heb weleens een lezing over het boeddhisme gehoord. Van deze lezing heb ik notities gemaakt. Niet alles wat in de lezing naar voren kwam, heb ik genoteerd. Ik heb het samengevat. Ik ben benieuwd of dit (zie hieronder) een goede weergave is van het boeddhisme.

Boeddha betekent: ontwaakt of wakker worden. Boeddha, die ongeveer in de 5e eeuw voor Christus leefde, was volledig wakker geworden. Hij werd als prins geboren. Zijn vader had al een profetie gekregen dat hij uiteindelijk koning zou worden. Boeddha had een onbezorgd leven. Toen hij ongeveer dertig jaar oud was, begon hij de muren van het paleis te zien en was hij benieuwd of zich achter die muren iets anders bevond. Hij zag veel zieke personen en tenslotte zag hij een dood persoon. Hoe moest aan dit rampscenario ontkomen worden? Opnieuw uit het paleis gekomen is Boeddha zes of zeven jaar lang aan het zwerven geweest en tijdens deze zwerftocht ontmoette hij veel profeten. Hij raakte met hen in gesprek, maar hij was heel vaak ontevreden. Na deze zes of zeven jaren ging hij onder een boom zitten en uiteindelijk was hij na drie dagen en nachten verlicht geworden. Hij zag een werkelijkheid om uit de kringloop van ziekte en dood te ontsnappen. Het is eigenlijk een proces dat voortkomt uit vergissing. Boeddha heeft na zijn verlichting ook les gegeven.

Er bestaat een methode om inzicht in het proces te verkrijgen. Wat is nu eigenlijk de werkelijkheid? Oefening in meditatie is de sleutel om achter de werkelijkheid te komen. We kregen tijdens ons bezoek de opdracht om de boeddhistische manier van meditatie te oefenen, waarbij de eigen houding een centrale rol speelt. Het hoofd moet je recht naar voren houden. Na ongeveer twee meter moet je naar de vloer kijken en vervolgens moet de ademhaling gevolgd worden. Meditatie heft het lijden op, het geeft geen speciale liefde, je kunt hiermee echter wel een ander helpen. Toen Boeddha verlicht was kon hij nergens een eigen ego vinden, hij had alleen hoogheid als idee.

Verder kwamen de vier edele waarheden ter sprake, te weten het lijden, de vergissing, de opheffing van het lijden en tenslotte de weg hoe je de opheffing blijvend kunt maken. Dit laatste moet geschieden via een speciaal achtvoudig pad.

[Mortlach]

Wat kan Jezus jou niet bieden wat boeddha wel kan?

Ik wil voorzichtig zijn met deze vraag, want ik wil hier geen concurrentiestrijd beginnen. Toch wil ik de vraag wel proberen te beantwoorden. Het boeddhisme geeft mij persoonlijk een geloofspraktijk waar ik mee uit de voeten kan en een theologie die sterk resoneert, zowel qua probleembeschrijving als oplossing. Dat heeft het christendom nooit voor mij kunnen doen, maar nogmaals, dat is uiteraard een persoonlijke ervaring en geen waardeoordeel over andermans ervaringen.

[Mortlach]

@Mortlach
Ik heb weleens een lezing over het boeddhisme gehoord. Van deze lezing heb ik notities gemaakt. Niet alles wat in de lezing naar voren kwam, heb ik genoteerd. Ik heb het samengevat. Ik ben benieuwd of dit (zie hieronder) een goede weergave is van het boeddhisme.

Boeddha betekent: ontwaakt of wakker worden. Boeddha, die ongeveer in de 5e eeuw voor Christus leefde, was volledig wakker geworden. Hij werd als prins geboren. Zijn vader had al een profetie gekregen dat hij uiteindelijk koning zou worden. Boeddha had een onbezorgd leven. Toen hij ongeveer dertig jaar oud was, begon hij de muren van het paleis te zien en was hij benieuwd of zich achter die muren iets anders bevond. Hij zag veel zieke personen en tenslotte zag hij een dood persoon. Hoe moest aan dit rampscenario ontkomen worden? Opnieuw uit het paleis gekomen is Boeddha zes of zeven jaar lang aan het zwerven geweest en tijdens deze zwerftocht ontmoette hij veel profeten. Hij raakte met hen in gesprek, maar hij was heel vaak ontevreden. Na deze zes of zeven jaren ging hij onder een boom zitten en uiteindelijk was hij na drie dagen en nachten verlicht geworden. Hij zag een werkelijkheid om uit de kringloop van ziekte en dood te ontsnappen. Het is eigenlijk een proces dat voortkomt uit vergissing. Boeddha heeft na zijn verlichting ook les gegeven.

Dit is een wel een hele korte samenvatting, zowel van het verlichtingsproces als de periode daarna. De Boeddha heeft geloof ik zo'n 50 jaar na zijn verlichting lesgegeven, bijvoorbeeld. Wat ook belangrijk is, is weten dat Boeddhisme in weze een afzetting is tegen het Hindoeisme en met name het kastenstelsel.

Er bestaat een methode om inzicht in het proces te verkrijgen. Wat is nu eigenlijk de werkelijkheid? Oefening in meditatie is de sleutel om achter de werkelijkheid te komen. We kregen tijdens ons bezoek de opdracht om de boeddhistische manier van meditatie te oefenen, waarbij de eigen houding een centrale rol speelt. Het hoofd moet je recht naar voren houden. Na ongeveer twee meter moet je naar de vloer kijken en vervolgens moet de ademhaling gevolgd worden.

Mediteren is inderdaad belangrijk, maar hoe je mediteert, maakt weinig uit. Je kunt meditatief zitten, lopen, koken, werken, slapen.

Meditatie heft het lijden op, het geeft geen speciale liefde, je kunt hiermee echter wel een ander helpen. Toen Boeddha verlicht was kon hij nergens een eigen ego vinden, hij had alleen hoogheid als idee.

Nou, meditatie helpt je de werkelijkheid te zien voor wat ze is en dat is wat lijden uiteindelijk opheft. Al moet je uitkijken met de term lijden. Die is minder breed dan je op het eerste gezicht zou denken. Ik denk zelf altijd aan de kankerpatiënt die aan zijn ziekte lijdt. Zelfs als die persoon verlichting zou bereiken, zou hij/zij nog steeds kanker hebben en er zelfs aan doodgaan, maar hij/zij zou er niet meer onder lijden.

De relatie tussen het ego en de zogenaamde Boeddha-aard is een belangrijk onderdeel daarvan.

Verder kwamen de vier edele waarheden ter sprake, te weten het lijden, de vergissing, de opheffing van het lijden en tenslotte de weg hoe je de opheffing blijvend kunt maken. Dit laatste moet geschieden via een speciaal achtvoudig pad. [/i]

Inderdaad. Al heeft dat natuurlijk wel een hoop voeten in aarde en het vergt een hoop oefening, met vallen en opstaan.

[Anoniem_89]

Wat kan Jezus jou niet bieden wat boeddha wel kan?

Ik wil voorzichtig zijn met deze vraag, want ik wil hier geen concurrentiestrijd beginnen. Toch wil ik de vraag wel proberen te beantwoorden. Het boeddhisme geeft mij persoonlijk een geloofspraktijk waar ik mee uit de voeten kan en een theologie die sterk resoneert, zowel qua probleembeschrijving als oplossing. Dat heeft het christendom nooit voor mij kunnen doen, maar nogmaals, dat is uiteraard een persoonlijke ervaring en geen waardeoordeel over andermans ervaringen.

Welnee een concurrentiestrijd zal het niet worden;)
Ik respecteer datgene waar jij in gelooft en jij ons;)

Maar voor beide zullen er altijd vragen zijn over het leven.
Ik weet zelf ook niet alle antwoorden.
Een tekst waar je misschien wel wat aan hebt kan zijn, Romeinen 8:12-30.

[Spreeuw]

@Mortlach

Bedankt voor je analyse. Ik vind het wel interessant om me te verdiepen in de verschillende religies. Ik heb nooit geweten dat het boeddhisme een afzetting is tegen het hindoeïsme. Leefde die afzetting ook bij Gautama Boeddha, of is dat pas later in het boeddhisme ontstaan?

[Mortlach]

@Mortlach

Bedankt voor je analyse. Ik vind het wel interessant om me te verdiepen in de verschillende religies. Ik heb nooit geweten dat het boeddhisme een afzetting is tegen het hindoeïsme. Leefde die afzetting ook bij Gautama Boeddha, of is dat pas later in het boeddhisme ontstaan?

Boeddhisme is uiteraard niet in een vaccuum ontstaan, en ja, juist Siddartha Guatama zette zich af tegen het idee van kasten. Het leed dat dat systeem veroorzaakte (en nog steeds veroorzaakt) was een van de drijfsveren van de Boeddha.

Het idee dat er bevoorrechte klassen bestonden waar je enkel door geboorte in terecht kon komen, staat haaks op het boeddhistische idee dat iedereen zich van leed kan bevrijden. In het Hindoeïsme - zoals ik dat begrepen heb, maar ik ben geen expert - is die mogelijkheid voorbehouden aan alleen de hoogste kaste, de Brahmin.

[Mortlach]

Welnee een concurrentiestrijd zal het niet worden;)
Ik respecteer datgene waar jij in gelooft en jij ons;)

Gelukkig.

Maar voor beide zullen er altijd vragen zijn over het leven.
Ik weet zelf ook niet alle antwoorden.

Soms is het al heel wat als je alleen al de vraag helder voor de geest hebt, zonder vertekeningen als gevolg van de illusie.

Een tekst waar je misschien wel wat aan hebt kan zijn, Romeinen 8:12-30.

12 Broeders en zusters, we hoeven ons niet langer te laten leiden door onze eigen wil. 13 Als u dat wel doet, zult u zeker sterven. Als u echter uw zondige wil doodt door de Geest, zult u leven. 14 Allen die door de Geest van God worden geleid, zijn kinderen van God. 15 U hebt de Geest niet ontvangen om opnieuw als slaven in angst te leven, u hebt de Geest ontvangen om Gods kinderen te zijn, en om hem te kunnen aanroepen met ‘Abba, Vader’. 16 De Geest zelf verzekert onze geest dat wij Gods kinderen zijn. 17 En nu we zijn kinderen zijn, zijn we ook zijn erfgenamen, erfgenamen van God. Samen met Christus zijn wij erfgenamen: wij moeten delen in zijn lijden om met hem te kunnen delen in Gods luister.
18 Ik ben ervan overtuigd dat het lijden van deze tijd in geen verhouding staat tot de luister die ons in de toekomst zal worden geopenbaard. 19 De schepping ziet er reikhalzend naar uit dat openbaar wordt wie Gods kinderen zijn. 20 Want de schepping is ten prooi aan zinloosheid, niet uit eigen wil, maar door hem die haar daaraan heeft onderworpen. Maar ze heeft hoop gekregen, 21 omdat ook de schepping zelf zal worden bevrijd uit de slavernij van de vergankelijkheid en zal delen in de vrijheid en luister die Gods kinderen geschonken wordt. 22 Wij weten dat de hele schepping nog altijd als in barensweeën zucht en lijdt. 23 En dat niet alleen, ook wijzelf, die als voorschot de Geest hebben ontvangen, ook wij zuchten in onszelf in afwachting van de openbaring dat we kinderen van God zijn, de verlossing van ons sterfelijk bestaan. 24 In deze hoop zijn we gered. Als we echter nu al zouden zien waarop we hopen, zou het geen hoop meer zijn. Wie hoopt er nog op wat hij al kan zien? 25 Maar als wij hopen op wat nog niet zichtbaar is, blijven we in afwachting daarvan volharden. 26 De Geest helpt ons in onze zwakheid; wij weten immers niet wat we in ons gebed tegen God moeten zeggen, maar de Geest zelf pleit voor ons met woordloze zuchten. 27 God, die ons doorgrondt, weet wat de Geest wil zeggen. Hij weet dat de Geest volgens zijn wil pleit voor allen die hem toebehoren. 28 En wij weten dat voor wie God liefhebben, voor wie volgens zijn voornemen geroepen zijn, alles bijdraagt aan het goede. 29 Wie hij al van tevoren heeft uitgekozen, heeft hij er ook van tevoren toe bestemd om het evenbeeld te worden van zijn Zoon, die de eerstgeborene moest zijn van talloze broeders en zusters. 30 Wie hij hiertoe heeft bestemd, heeft hij ook geroepen; en wie hij heeft geroepen, heeft hij ook vrijgesproken; en wie hij heeft vrijgesproken, heeft hij nu al laten delen in zijn luister.

Ik heb het gelezen, maar zie toch wel wat moeilijkheden vanuit het Boeddhistische kader. Met name vers 18 kan ik moeilijk plaatsen, juist omdat Boeddhisme voor mij gaat over het lijden NU, en niet over de belofte van een leedvrije toekomst.

De predestinatie van de laatste paar regels is ook lastig, evenals de gedachte dat je het zelf allemaal niet kan, dat het als het ware Gods Geest is de met God communiceert - dat de mens daar zelf niets bij heeft in te brengen. Ik begrijp dat dit de traditionele christelijke houding is, maar als Boeddhist klinkt dit me toch wel vreemd in de oren, juist omdat mijn praktijk zo anders is.

maar misschien pik ik er nu zaken uit die je niet op het oog had. Waar dacht jij aan toen je me de tekst aanrade?

[Anoniem_89]

Een tekst waar je misschien wel wat aan hebt kan zijn, Romeinen 8:12-30.

12 Broeders en zusters, we hoeven ons niet langer te laten leiden door onze eigen wil. 13 Als u dat wel doet, zult u zeker sterven. Als u echter uw zondige wil doodt door de Geest, zult u leven. 14 Allen die door de Geest van God worden geleid, zijn kinderen van God. 15 U hebt de Geest niet ontvangen om opnieuw als slaven in angst te leven, u hebt de Geest ontvangen om Gods kinderen te zijn, en om hem te kunnen aanroepen met ‘Abba, Vader’. 16 De Geest zelf verzekert onze geest dat wij Gods kinderen zijn. 17 En nu we zijn kinderen zijn, zijn we ook zijn erfgenamen, erfgenamen van God. Samen met Christus zijn wij erfgenamen: wij moeten delen in zijn lijden om met hem te kunnen delen in Gods luister.
18 Ik ben ervan overtuigd dat het lijden van deze tijd in geen verhouding staat tot de luister die ons in de toekomst zal worden geopenbaard. 19 De schepping ziet er reikhalzend naar uit dat openbaar wordt wie Gods kinderen zijn. 20 Want de schepping is ten prooi aan zinloosheid, niet uit eigen wil, maar door hem die haar daaraan heeft onderworpen. Maar ze heeft hoop gekregen, 21 omdat ook de schepping zelf zal worden bevrijd uit de slavernij van de vergankelijkheid en zal delen in de vrijheid en luister die Gods kinderen geschonken wordt. 22 Wij weten dat de hele schepping nog altijd als in barensweeën zucht en lijdt. 23 En dat niet alleen, ook wijzelf, die als voorschot de Geest hebben ontvangen, ook wij zuchten in onszelf in afwachting van de openbaring dat we kinderen van God zijn, de verlossing van ons sterfelijk bestaan. 24 In deze hoop zijn we gered. Als we echter nu al zouden zien waarop we hopen, zou het geen hoop meer zijn. Wie hoopt er nog op wat hij al kan zien? 25 Maar als wij hopen op wat nog niet zichtbaar is, blijven we in afwachting daarvan volharden. 26 De Geest helpt ons in onze zwakheid; wij weten immers niet wat we in ons gebed tegen God moeten zeggen, maar de Geest zelf pleit voor ons met woordloze zuchten. 27 God, die ons doorgrondt, weet wat de Geest wil zeggen. Hij weet dat de Geest volgens zijn wil pleit voor allen die hem toebehoren. 28 En wij weten dat voor wie God liefhebben, voor wie volgens zijn voornemen geroepen zijn, alles bijdraagt aan het goede. 29 Wie hij al van tevoren heeft uitgekozen, heeft hij er ook van tevoren toe bestemd om het evenbeeld te worden van zijn Zoon, die de eerstgeborene moest zijn van talloze broeders en zusters. 30 Wie hij hiertoe heeft bestemd, heeft hij ook geroepen; en wie hij heeft geroepen, heeft hij ook vrijgesproken; en wie hij heeft vrijgesproken, heeft hij nu al laten delen in zijn luister.

Ik heb het gelezen, maar zie toch wel wat moeilijkheden vanuit het Boeddhistische kader. Met name vers 18 kan ik moeilijk plaatsen, juist omdat Boeddhisme voor mij gaat over het lijden NU, en niet over de belofte van een leedvrije toekomst.

Ik als christen ken wel lijden, maar dat lijden leg ik dan in Jezus handen. Gods Geest kan zo krachtig werken dat mijn lijden vaak omkeert naar blijdschap. Daardoor ken ik weinig lijden.
Vroeger toen ik nog niet geloofde dacht ik mijn leegte en tegenslagen te kunnen opvullen door te kijken naar verkeerde tv-programma's of internetsites, mijn frustratie te uiten in games. Ik kan alleen zeggen dat die blijdschap de beste 'drugs' is.
Niet dat ik ooit iets gebruikt heb, maar het is waanzinnig om je vervuld met Zijn Geest te voelen.
Adrenaline kick ik ook op, maar dat gevoel om vervuld te zijn is niet te beschrijven, wat een rust en wat ga je er positief van denken, het lijden nu in dit leven lijkt dan helemaal te vervagen.

De predestinatie van de laatste paar regels is ook lastig, evenals de gedachte dat je het zelf allemaal niet kan, dat het als het ware Gods Geest is de met God communiceert - dat de mens daar zelf niets bij heeft in te brengen. Ik begrijp dat dit de traditionele christelijke houding is, maar als Boeddhist klinkt dit me toch wel vreemd in de oren, juist omdat mijn praktijk zo anders is.

maar misschien pik ik er nu zaken uit die je niet op het oog had. Waar dacht jij aan toen je me de tekst aanrade?

Ik ben zelf totaal niet traditioneel.
Zelf geloof ik dat God al naar de mens was gekomen als de persoon Jezus Christus die Zijn leven voor ons gaf.
Waarom zou God dan nóg een keer naar ons toe moeten komen om ons te roepen.

Het enige wat ik tegen God zei toen ik hem begon te leren kennen was; 'Als U echt bestaat, laat het mij dan maar zien'.

Psalm 138 past in dat opzicht wel bij mij;

1. Ik wil u loven met heel mijn hart,
voor u zingen onder het oog van de goden,
2 mij buigen naar uw heilige tempel,
uw naam loven om uw liefde en trouw:
grote dingen hebt u beloofd, tot eer van uw naam.
3 Toen ik u aanriep, hebt u geantwoord,
mij bemoedigd en gesterkt.

En nee je haalt er geen dingen uit waar ik niet op gerekend had.l
Ik zie het als een uitdaging op vragen waar ik geen antwoord op heb, daar toch antwoord op te geven. Niet op alles heb ik een antwoord, dat zeg ik we. Maar ik vind dat ook niet nodig. Ik ben ook maar een mens, en niet de slimste met slechts MBO 2

[Mortlach]

Ik als christen ken wel lijden, maar dat lijden leg ik dan in Jezus handen. Gods Geest kan zo krachtig werken dat mijn lijden vaak omkeert naar blijdschap. Daardoor ken ik weinig lijden.
Vroeger toen ik nog niet geloofde dacht ik mijn leegte en tegenslagen te kunnen opvullen door te kijken naar verkeerde tv-programma's of internetsites, mijn frustratie te uiten in games. Ik kan alleen zeggen dat die blijdschap de beste 'drugs' is.
Niet dat ik ooit iets gebruikt heb, maar het is waanzinnig om je vervuld met Zijn Geest te voelen.
Adrenaline kick ik ook op, maar dat gevoel om vervuld te zijn is niet te beschrijven, wat een rust en wat ga je er positief van denken, het lijden nu in dit leven lijkt dan helemaal te vervagen.

Ik ben blij dat je dat zo ervaart.

[Spreeuw]

Boeddhisme is uiteraard niet in een vaccuum ontstaan, en ja, juist Siddartha Guatama zette zich af tegen het idee van kasten. Het leed dat dat systeem veroorzaakte (en nog steeds veroorzaakt) was een van de drijfsveren van de Boeddha.

Het idee dat er bevoorrechte klassen bestonden waar je enkel door geboorte in terecht kon komen, staat haaks op het boeddhistische idee dat iedereen zich van leed kan bevrijden. In het Hindoeïsme - zoals ik dat begrepen heb, maar ik ben geen expert - is die mogelijkheid voorbehouden aan alleen de hoogste kaste, de Brahmin.

Ook het feit dat er in het hindoeïsme zeer veel goden zijn en in het boeddhisme helemaal geen god, staat haaks op elkaar. Is dit ook een reactie op het hindoeïsme?

[Mortlach]

Ook het feit dat er in het hindoeïsme zeer veel goden zijn en in het boeddhisme helemaal geen god, staat haaks op elkaar. Is dit ook een reactie op het hindoeïsme?

Ik vermoed van niet, maar weet niet genoeg van Hindoeïsme af om daar veel over te zeggen. Het concept Brahman - de onveranderlijke, eeuwige, ultieme werkelijkheid - is in beide geloofssystemen belangrijk. Binnen het Hindoeïsme wordt dat concept anders uitgewerkt in verschillende belichamingen en aspecten die dan allemaal een eigen god zijn.

Boeddhisme erkent het bestaan van goden wel, maar aanbidt die niet. Sterker nog, zelfs de goden moeten worden bevrijd uit de kringloop van leven, dood en hergeboorte.

[Anoniem_89]

Boeddhisme erkent het bestaan van goden wel, maar aanbidt die niet. Sterker nog, zelfs de goden moeten worden bevrijd uit de kringloop van leven, dood en hergeboorte.

Waarom zou je een god niet aanbidden als je gelooft dat hun de schepper van het leven zijn?