Jantjes schreef:Speciaal voor schelpje3
De calvinistische traditie – niet in alle opzichten Calvijn zelf! – heeft een prediking ontwikkeld die massa’s mensen gebracht heeft tot een fatalistisch denken en een passieve levenshouding. Veel gewone kerkgangers luisteren naar preken waarin verkiezing én verwerping een belangrijk uitgangspunt zijn. Jarenlang misschien wel, zoals Gerda Timmermans deed. Koperen deuren heet haar boek, zo gesloten was de toegang tot God. Haar levensverhaal kun je niet met droge ogen lezen. Je hoeft trouwens geen boeken te lezen; doe je oren en ogen open; zie, hoor het om je heen.
Liefhebben
Juist terwijl ik dit artikel schrijf, vertelt een vriend een intrigerend verhaal. Een vrouw, doodmoe geworden van het eindeloze ‘mocht-het-nog-eens-komen-staan-te-gebeuren’, wendt zich in diepe wanhoop tot een ouderling. Hij komt op bezoek, luistert, en zegt: “Ga de wet maar eens lezen!” Zuchtend vanuit het diepst van haar ziel laat ze de ouderling de voordeur uit, en denkt: “Vooruit maar weer, ik weet niet hoe me dat kan helpen, maar laat ik het maar doen.” Ze pakt haar bijbeltje en leest Deuteronomium 6, en tot haar verbazing komt ze de woorden tegen (vers 5): “Zoo zult gij den Heere, uwen God, liefhebben met uw gansche hart en met uw gansche ziel en met al uw vermogen.” Ineens breekt het licht door: dat is waar God naar verlangt, dat mensen Hem liefhebben! En uiteraard is dat juist niet omdat die mensen Hem niet interesseren, maar omdat Hij hartstochtelijk van al Zijn schepselen houdt. De Vader rent de verloren zonen en dochters tegemoet die, hoe aarzelend ook, de eerste beweging naar Thuis maken.
Ingewikkelde route
Heeft deze vrouw niet goed naar de prediking geluisterd? Kan zijn. Vermoedelijk weet iemand best een ingewikkelde route om uit te leggen dat God wel degelijk om mensen geeft, en dat het tóch niet de bedoeling is dat zomaar aan te nemen. Maar het is heel erg als zelfs maar de indruk gewekt wordt dat God een statisch, onbenaderbaar Opperwezen is, Die Zijn geheime en verschrikkelijke raadsbesluiten aan niemand onthult. De oude apostel Johannes zegt uitdrukkelijk: “Het leven is geopenbaard” (1 Johannes 1:2). Het is vreselijk als zelfs maar de indruk gewekt wordt dat wij Gods gedachten jegens ons niet kunnen kennen.
De openbaring van de Drie-ene God laat Jezus zien, de Zoon van God. Hij openbaart – niet alleen de heilige God, zéker niet de ongenaakbare God, maar – de Vader. De Geest verheerlijkt de Zoon, maakt Hem zichtbaar, fluistert ons in: “Jezus! Heer! Verlosser!” Dat je voor dat wonder gaat danken, is géén wonder: de Geest getuigt met onze Geest (Romeinen 8:16).
De vrouw uit het verhaal – het is echt gebeurd! – besloot maar niets tegen haar man te zeggen. Een hele tijd later zei hij: “Wat is er toch eigenlijk met je aan de hand, tegenwoordig? Je straalt helemaal! En het lijkt wel of het hele huis veranderd is!”
Mr. Henk P. Medema
Speciaal voor Jantjes:
Omdat ik hier de laatste dagen vaak reageer, word ik erop aangesproken en terecht. Maar als je denkt dat ik de enige ben die er zo over denkt, moet ik je teleurstellen. velen zijn hier afgehaakt, omdat REFOweb is veranderd in RELIweb. Ik krijg vaak bijval, maar per pb. Forummers zijn moe geworden, van het gebrek aan kennis, de vijandschap naar (ultra) rechts, zoals dat wordt betiteld.
Het duurt niet lang meer, of ik haak ook af. ik heb niet DE wijsheid in pacht, ik probeer slechts tegengas te geven, in die zin dat de algemene verzoeningsleer hier niet thuishoort. Maar het is zinloos. Mij wordt verweten dat ik onbijbels bezig ben of achter extremistische dominees aanloop. Terwijl ik n.b. "midden" ben. Helemaal niet van die orthodoxe kant. Maar er is, ondanks het vele Bijbellezen, een triest gebrek aan kennis, van de ware Godsvreze.
Men gaat achter een liefhebbende Jezus aan, Hij is voor iedereen gestorven toch ? Dus, wat doe je nou moeilijk ?
En zo het leven door om dan te horen: ga weg, ik heb u nooit gekend ! Maar wij hebben in Uw naam duivelen uitgeworpen ? Ga weg, ik heb u nooit gekend. Waarom lees ik die kant nooit ? Te rechts ? Wil men dat niet horen ? Te confronterend ?