Marnix schreef:Dat klopt... maar dat hoeft natuurlijk niet altijd slecht te zijn... en daarnaast heb je de wereldcultuur, landelijke en regionale cultuur en kerkcultuur...
Zelf denk ik dat je prima met cultuurveranderingen mee kan gaan, zolang het cultuur wat betreft vormen is... wat inhoud betreft, God blijft altijd dezelfde en dat mag niet door cultuur veranderd worden.
Mee eens.
Maar zou het ook niet zo zijn dat je op een gegeven moment wel met cultuurveranderingen moet mee gaan. Vroeger at men in nederland hoofdzakelijk aardappels. De Italiaanse gastarbeiders kwamen naar de mijnen en ook de Nederlanders vielen voor de pasta en de pizza. De chinezen kwamen en men ging voor de babi pangang, onze medelanders uit Indonesië kwamen en Nederland viel voor de Rijsttafel.
Momenteel eet de Nederlander meer rijst en pasta gerechten dan aardappelen.
Als ik kijk naar een punt dat momenteel in Spanje actueel is.
In de Spaanse cultuur kennen we de siesta. Om 14.00 uur stopt men met werken en om 17.00 uur begint men weer tot een uur of 21.00. Kijk op je vakantie maar eens in een "echt" spaans restaurant. Voor 21.30 is de zaak leeg, op enkele verdwaalde toeristen na. (Als ik in Spanje ben doe ik daar uiteraard aan mee. Je moet wel, want je kunt dan toch nergens terecht.) Maar zodra ik weer terug ben hoeft ik echt niet om 14.00 tegen m'n collega's te zeggen dat ik even een paar uur siesta ga houden.
Momenteel loopt in Spanje de discussie om de siesta af te schaffen omdat dit niet werkt t.o.v. de rest van Europa. Heb jij een vestiging van je bedrijf in Spanje en die wil je 's middags bellen op een tijdstip dat jij normaal aan het werk bent dan lukt dat niet. Nu zal dat afschaffen wel een zaak van hele lange adem worden want de siesta is zo verweven met de Spaanse cultuur. (en persoonlijk zou ik voorstellen om dan de siesta maar in de rest van Europa in te voeren)
De cultuur van onze gevestigde refohoek word vaak als zaligmakend gezien, de Spaanse protestante cultuur is heel anders, is betrekkelijk jong en verkeerd nog steeds onder zware tegenwerking. Maar God is daar inderdaad Dezelfde.
Oke, ik ben misschien een cultuurbarbaar, want het zegt mij eigenlijk niet zoveel, of misschien ben ik juist wel multi-cultureel. Tenslotte heb ik een nederlandse opvoeding, woon ik afwisselend in België en Spanje, kom regelmatig in Engeland. Eet (weinig) aardappelen, pasta, en rijst en kerk in de protestante kerken in Nederland, België en Spanje. En m'n brood koop ik bij een Turkse bakker.