Op Flevoforum heb ik het volgende topic geplaatst. Ik vond het interessant genoeg om het ook hier te posten:
De Kwade God versus Onschuldige Satan?
Ik zat eens te denken en dacht: laat ik het eens over een andere boeg gooien. Ik geef al tijden God de schuld van veel nare dingen die mij overkomen of die zich afspelen in onze verdorven wereld. Ik weet niet of dat terecht is en daar wil ik verder ook niet over discussieren hier en nu. Ik heb echter een fantasie hieronder gezet en ik wil jullie mening graag horen...
Wij, als zondige mensenkinderen kunnen nooit volledig uit onszelf voor God gaan. We zijn nietig en zondig en hebben de Genade van de Here Jezus Christus nodig, is wat christenen zeggen.
Wie is God?
God is degene die naar je op zoek is, zegt men dan. De enige die echt helemaal voor je wil gaan. Maar, dat hebben meer mensen tegen me gezegd. Nu is het misschien waar, voor christenen. Misschien is het hun waarheid, maar is het ook de waarheid van Coert van Mourik/Kurtyo?
Ik merk namelijk niets van de zoekende God. Ik merk niets van de liefdevolle Vader. Ik zie niets en ik hoor niets en ik voel niets. Ik kan er niet in geloven. Mijn godsbeeld is sowieso compleet verpest.
Nu zul je misschien zeggen: het gaat niet om welk beeld jij van God hebt, het gaat erom wie Hij echt is.
En, beste mensen, dat is nu net een van de problemen.
Want wie hij echt is, daar heb ik niets mee op dit moment. Ik heb geen idee wie Hij is. Ik zie een arrogante ** die leeft op een mooie roze wolk van liefde en mooie fantasieen. En echt mensen, dat doet pijn. Want ik zou het zo graag anders zien.
Er zijn meerdere mogelijkheden:
1: Ik heb gelijk, Hij is een arrogante ** jammer voor de christenen...
2: Christenen hebben gelijk: liefdevolle Vader en God: ik ben fout. In dat geval wil ik die God leren kennen i.p.v. mijn verbeelde god.
3: Er is geen God: het is slechts waanzin en fantasie, en dat is niet zo'n gek idee daar de wereld draait om dromen en fantasie...
Nu zul je misschien zeggen: de fout die jij maakt, beste Coert, dat is het feit dat jij je afvraagt waarom er allemaal nare dingen in de wereld en in jouw leven gebeuren en waarom God er niet is op die momenten. Maar, Coert, we moeten er rekening mee houden dat we zelf tegen God hebben gekozen. En het is niet Hij, maar Satan die het kwade veroorzaakt. Die over deze verdorven aarde 'regeert' en tekeer gaat als een briesende leeuw.
Toch is er, ook voor jou Coert, een manier om toch in Gods aanwezigheid te zijn!
Maar, nu gaat het komen beste mensen, is het niet God die het kwade in deze wereld heeft gebracht? Dat is namelijk een fout van veel christenen, die weigeren namelijk hierover na te denken.
Ik voel het en zie het al voor me: veel christenen staan nu op hun achterste poten, zeggende: Nee God heeft het kwade niet in de wereld gebracht: wij
hebben er zelf voor gekozen, wij hebben ervoor gekozen om het te volgen! En zo is het op aarde gekomen.
En ja, wij hebben gekozen voor het kwade, dat klopt. Maar we gaan nu even verder denken. Dat kwade is namelijk niet uit het niets ontstaan. Dat kwade is gekomen omdat God Satan heeft geschapen. Hij heeft hem geschapen terwijl Hij wist dat Satan zou vallen. Vervolgens valt Satan inderdaad en is er dus het kwaad in de wereld. Vervolgens maakt hij mensen naar Zijn beeld. En dan komen we bij een volgende fout die gemaakt wordt: God is zelf jaloers. Jaloezie is de zonde die de mensheid in haar greep heeft: de bakermat van de zonde. Vervolgens geeft Hij mensen een eigen keus: de mensen kiezen voor de jaloezie, maar dat is logisch want de mensen hebben het egoïsme en de jaloezie van God ook overgenomen, want ze zijn naar Zijn beeld gemaakt.
Ter verduidelijking:
Egoïsme - 1 de levenshouding van iem. die voortdurend het eigen belang en eigen welzijn op het oog heeft => ikzucht, zelfzucht; <=> altruïsme
Jaloezie - 1 gevoel van leed of spijt over het goede dat een ander te beurt valt en dat men hem niet gunt => afgunst, ijverzucht, kinnesinne, naijver
God is een jaloers God die niet tegen mensen kan die nadenken. Want mensen die nadenken zouden wel eens bij Hem vandaan kunnen gaan. Mensen die niet nadenken ook wel maar die zijn makkelijker te indoctrineren over het algemeen. Vandaar dat Hij jaloers is als mensen niet naar Zijn wil leven. Nu vind ik het zelf wel eens vervelend als mensen niet naar mij luisteren maar naar een ander, dan ben ik jaloers. God heeft echter veel macht en die zet Hij in om mensen voor Zich te winnen. Echter, en dat is best vreemd, vaak merk je toch niets van Hem, God is weg. Te arrogant om zich met onze zaken te bemoeien? Levend op Zijn eigen roze wolk onder het mom van de grenzeloze liefde? Jezus is voor ons gestorven? Ja, Jezus is gestorven, een vreselijke dood, maar gestorven voor ons? Dat had niet nodig geweest als het kwade niet in de wereld was gekomen. Hij wilde geen robots dus vandaar de eigen wil, de gevoelens, e.d. in de mens. Stom is echter dat zodra die eigen wil gebruikt wordt en de gevoelens spelen op, God verdrietig is omdat deze niet kloppen met Zijn wil. Ondanks onze vrije wil en gevoelens vraagt God toch van ons om te zijn als een kind. En een kind denkt nog niet veel na over het algemeen. Een kind is gemakkelijk te manipuleren en indoctrineren (iets wat veel gebeurd binnen religies).
Maar goed, we hadden het over het kwade. Ik zal het eens als volgt zeggen: Satan is degene die het uitvoert, maar de veroorzaker van de zonde en het kwade is God.
En dan zeggen mensen toch: je moet kiezen voor God. Maar hoe kun je kiezen voor een God die zichzelf tegenspreekt? Voor een God die tegen kwaad is maar wel zelf Satan maakt terwijl Hij wist dat deze ging vallen? Wat is nu goed en wat is nu kwaad? Wat is nu God en wat is nu Satan? Goed en kwaad liggen zo dicht bij elkaar. Het is onmogelijk om het onderscheid te maken. Ook met behulp van God kan dit niet: Hij heeft namelijk zelf het kwade hier gebracht terwijl Hij het boegbeeld van het goede is. Dit spreekt elkaar behoorlijk tegen dunkt me?
Maar goed, ik zal jullie niet verder belasten met mijn kromme gedachtengangen. Toch hoop ik dat jullie serieus reageren. Overigens: dit is niet perce mijn mening of wat ik geloof. Dit is waar ik over nadenk en wat er uit mijn hersenpan komt. Wat ik geloof? Daar ben ik nog niet uit. Het is ook niet bedoeld om iemand tegen de schenen te trappen. Of om iemand pijn te doen. Het is puur een hersenspinsel. (Een van de velen in mijn hersenpan.)
Dank jullie wel.