TheEdge schreef:Genesis 1 toont bijvoorbeeld aan hoe machtig God is. De volken die om de Joden heen woonden, aanbaden de zon, de maan, planten (de Germanen, onze voorouders, aanbaden bomen), of dieren (de hindoes vereren nog steeds koeien). Genesis 1 laat zien dat het onzin is om die dingen te aanbidden; het zijn allemaal maar schepselen van God. God zelf is vele malen machtiger.
Mijn mening:
Eigenlijk is de bijbel en het Christendom helemaal niet zo anders dan het anemisme van de andere geloven. Ten eerste is het geloof van de Germanen en Hindoes helemaal niet zo simpel als hier wordt voorgedaan. Als je de Hindoes afdoet als 'die aanbidden koeien', dan doe je een heleboel fascinerende hindoe-ideëen onrecht aan.
Ten tweede, wat eigenlijk mijn punt is; de Egyptenaren bijvoorbeeld met hun redelijk simpele polytheologie. Waarom aanbidden zij zo veel goden? Een god voor de Zon, een god voor de dood, een godin van de hemel. Ga zo maar door. Waarom? Omdat zij al die dingen niet begrepen. Ze wisten niet hoe het kon dat de zon opkwam en onderging. Ze wisten niet waar mensen heen gingen als ze dood gingen. Daarom ontstonden de goden, een geloof dat op simpele manier het leven uitlegde. Dat is een proces in het menselijk brein, dat op zoek gaat naar waarheid en zingeving.
Zo is, naar mijn mening, ook het scheppingsverhaal ontstaan.
Wie heeft Genesis eigenlijk geschreven? Weet iemand dat eigenlijk?
Wie het ook was, hij was lang niet zo ontwikkeld in de wetenschap als wij en had geen verstand van natuurkunde, astronomie, scheikunde en al die andere wetenschappen die bij het onstaan der dingen een rol spelen. Daarom schreef diegene een verhaal over God (waar hij duidelijk in geloofde) die op een simpele manier de wereld schiep. Als je naar het
scheppingsverhaal van de Egyptenaren kijkt, is dat helemaal niet zo verschillend.
Opmerking: Hiermee zeg ik niet dat de Christelijke God de wereld niet geschapen heeft. Dat is een verhaal voor een andere keer.