Antwoord 1: Vaag
Antwoord 1 (uitgebreide versie):
Je zit op een stoel, moet horloge ed. batterijaangedreven dingen af/uit doen, naast je staat een klein machientje met een wijzertje dat van 0 tot 100 kan. Daar komen een aantal snoeren uit, waarvan 1 naar een koperen staaf gaat, en 1 naar een staaf met een koperen punt die de behandelaar in de hand heeft. De koperen staaf moet je in je hand vasthouden, vervolgens 'meet' de behandelaar met de andere staaf op diverse punten op je andere hand (en voeten, én de hand waarin je de staaf houdt, dan moet je de staaf dus van hand wisselen

) je lichaam. Bij elk punt dat ze aanraakt (en dat gaat best hard..

ik had naderhand vaak putjes in mijn handen staan omdat ze zo hard duwde. Wist niet dat ik zó'n dikhuid was

) verspringt de wijzer naar 50 met een soort 'bzzzwwwoeeewwwww'-geluid.
Ténminste, dat hoort ie te doen. Maar als je ziek bent (ik had haar niet verteld wat ik had) dan gaat ie op sommige punten helemáál niet omhoog... (blijft met een 'gkkkggggkgkggggkk' op 0 steken) Dan schijn je daar te weinig impulsen te hebben om op te vangen oid., de machine vangt iig niet veel op, en dat betekent dat daar iets ondergestimuleerd wordt oftewel: niet goed werkt.
Het omgekeerde is er ook: dan sjeest die wijzer als een idioot naar 100 en loeit het apparaat gezellig mee...

'wwwwwwooooeeoeeooooeeeeeeeeeee!!!!'. In dat geval zijn daar te véél impulsen, en wordt dat gedeelte van je lichaam dus overbelast = werkt niet goed.
Nou was ik nogal sceptisch, ik heb stad en land afgelopen en stápels geneeswijzen uitgeprobeerd, niets werkte... dus ik dacht: goh, dat is een leuke nieuwe manier van oplichten, een apparaat laten loeien of kreunen.. Wat wijzertjes en dingetjes erbij en het is compleet.
Zegt zij: "ik ga je genezen."
Zeg ik: "haha, ja vast!" (Ik was onderhand een beetje zat van de therapieën en alternatieve onzin.)
Zegt zij: "ja hoor." En ze begint met dat apparaat.. meet dingen door van mijn lichaam en zegt telkens per meetpunt wat ze meet: "nu meet ik je nieren, nu meet ik je lever, nu meet ik je maag, nu meet ik je benen.."
En verrek, bij alle dingen die mis waren (Pfeiffer gehad = leverproblemen bijv.) sloeg dat ding op hol...

En ik had het haar níét verteld!
Vervolgens gooit ze dan, in een bakje met staafvormige uithollingen dat ook aangesloten is op het apparaat, een staafje met van die medicijnen die je bij DA ed. kunt krijgen: Bloem enzo. (Niet dat meel, maar medicijnen

) Per staafje zit er een ander medicijn in.. dan meet ze weer, en kijkt of er dan nog iets mis gaat. Soms slaat het ding dan juist op hol op andere punten, dan wisselt ze even een medicijn of voegt wat toe... en op een gegeven moment heeft ze het zo uitgebalanceerd dat het meeste rond de 50 zit.
Ze schrijft een recept uit, en ik zit sceptisch te kijken. Leuke vorm van oplichting, al blijft het frappant dat ze precies die punten opmat waarvan ik min of meer vermoedde dat er wat mis zat. En overigens ook andere waarvan ik, na goed nadenken, inderdaad had kunnen weten dat er iets mee aan de hand was. (Biologie was altijd mijn lievelingsvak

)
Maar goed, omdat ze het zo lief vraagt en het mijn moeder geld kost: Okee, ik gebruik dat spul wel hoor. En dat deed ik... al zat ik wel huilend in de auto op de terugweg omdat ik het onzinnig vond. Wie kon mij nou nog genezen? Ik kostte namelijk alsmaar geld, en werd niet beter. Dan ga je je schuldig voelen, en overbodig. "Ik bezorg jullie alleen maar last, houd toch op geld aan mij te besteden." Enz..
De eerste dag dat ik het gebruikte: ik werd zó moe dat ik amper meer deed dan op de bank hangen. Meestal deed ik nog net íétsje meer, maar nu was wel mijn zwaartepunt, leek het.
De volgende dag: ik had energie! Kon ineens twee keer wandelen met de hond! Was nóg niet moe!
"Nou ja, vast toeval." Maar elke keer dat ik bij haar geweest was ging het langzaam beter.. en nu ben ik voor 90% genezen verklaard! (Door de artsen uit het ziekenhuis, al snappen zij ook niet helemaal hoe het werkt.)
That's it zo ongeveer

Dat duurde al met al zo'n 2 jaar, schat ik, of iets minder of meer...