Een christen: koning, profeet en priester

[elbert]

Christus (=Gezalfde) wordt in de Bijbel Koning (bijv. Matth. 21:5, Matth. 25:34, 1 Kor. 15:25) genoemd, Profeet (Deut. 18:15-18, Hand. 7:37) en Hogepriester (Ps. 110:4, Hebr. 7:24-8:1).

In navolging hiervan spreekt ook de Heidelbergse catechismus over Christus als Koning, Profeet en Hogepriester. (Zondag 12, vraag en antwoord 31).

De vraag die ik hier wil stellen is: is een christen ook een koning, een profeet en een priester?

Het antwoord dat ik daarop bij voorbaat wil geven is ja.
Daarbij verwijs ik naar dezelfde catechismus waar in vraag en antwoord 32 het volgende wordt gezegd:

Vr.32. Maar waarom wordt gij een Christen genaamd a?
Antw. Omdat ik door het geloof een lidmaat van Christus b en alzo Zijner zalving deelachtig ben c, opdat ik Zijn Naam belijde d, en mijzelven tot een levend dankoffer Hem offere e, en met een vrije en goede consciëntie in dit leven tegen de zonde en den duivel strijde f, en hiernamaals in eeuwigheid met Hem over alle schepselen regere g.

a Hand 11:26 b 1Cor 6:15 c 1Joh 2:27 Hand 2:17 d Mt 10:32 Rom 10:10 e Rom 12:1 1Petr 2:5,9 Openb 1:6 Openb 5:8,10 f 1Petr 2:11 Rom 6:12,13 Gal 5:16,17 Eph 6:11 1Tim 1:18,19 g 2Tin 2:12 Mt 25:34

"Het belijden van de Naam van Christus" doelt mijns inziens op het profetische ambt van een christen.

"Het zich offeren als levend dankoffer voor Hem" doelt op het priesterlijk ambt van een christen.

Tot slot: "het strijden tegen de zonde en de duivel en het heersen in eeuwigheid met Christus over alle schepselen" behoort tot het koninklijk ambt van de christen.

Gecombineerd levert dit het ambt voor alle gelovigen op voor een christen, waarmee hij/zij "deelachtig is aan de zalving van Christus". N.B. in de Bijbel werden alleen koningen, profeten en hogepriesters gezalfd.

Wat vinden jullie?

[Lichtzwaard]

O Priester,die,na Christimaat,hermaakt en
hergeboren staat,ver boven ons,God nabij,
dat iedereen indachtig zij,dat,of de wereld
lacht en spot,Gij zijt en blijft een man van God.
Blijft staan ,eerweerdig kranke vat,blijft steunen
op Gods hulpe;en dat,door u geleerd en voorgegaan ,
wij recht in uwe schreden staan,ter tijd dat vrij
van zonde en pijn,wij,met en door u zalig zijn.

[Elladan]

In een ideale situatie inderdaad zou ik JA zeggen, zo niet voluit roepen.

Helaas... áls christenen dan koningen, profeten en priesters zijn hebben ze er een potje van gemaakt. Mijns inziens is NIEMAND álle titels waardig, en zijn veel christenen de titel priester absoluut onwaardig.

'Priester' suggereert een 'heilig' leven, of iig een leven volgens Gods wet. Veel christenen claimen dit, maar zijn in werkelijkheid door en door hypocriete wezens die menen 'gered' te zijn, maar door hun eigen verdorvenheid brengen ze meer schade toe aan Gods koninkrijk dan wat anders. Ze tonen geen liefde en laten God niet door hen werken, maar misbruiken zijn naam en zijn Geest om vanuit die ivoren toren ALLEN te veroordelen die niet mét hen in die toren zitten.

'Profeet' suggereert een positief omgaan met boodschappen van God. Ook dat is ver te zoeken. Men schreeuwt om het hardst dat men 'een woord' 'op zijn hart' heeft, wat dan meestal uitdraait op een complete preek die door de persoon in kwestie eerder al eens bedacht is. 'Gods woord', dus mag je er geen kritiek of commentaar op leveren. En owee als je dat wel doet, want dan heeft 'de priester-profeet' de macht om je direct de Hel in te preken.

'Koning' suggereert verantwoordelijk omgaan met macht die je gegeven is door God, Christus en de HG. Zoals? Het schreeuwen naar de duivel dat ie weg moet gaan? Het schreeuwen naar God dat ie Pietje of Marietje toch maar zo snel moet genezen omdat ie dat beloofd heeft?! Het schreeuwen naar medemensen, omdat ze JOUW macht niet erkennen in Gods naam? Het schreeuwen naar medechristenen, omdat ze jou (ook weer) wijzen op je verantwoordelijkheden?
Klinkt meer als een gestresste dictator dan een 'koning', mijns inziens.


Maar goed... dit was ff om de keerzijde van de medaille te belichten.
Natuurlijk zijn er op alle gebieden prachtvoorbeelden te noemen van Gods grootheid door mensen heen. Die bewonder ik ontzettend, maar ik zal NOOIT claimen of op andere wijze suggereren dat ik dat zelf ook ben/heb. Meer een 'avenging angel'...

[Elladan]

O Priester,die,na Christimaat,hermaakt en
hergeboren staat,ver boven ons,God nabij,
dat iedereen indachtig zij,dat,of de wereld
lacht en spot,Gij zijt en blijft een man van God.
Blijft staan ,eerweerdig kranke vat,blijft steunen
op Gods hulpe;en dat,door u geleerd en voorgegaan ,
wij recht in uwe schreden staan,ter tijd dat vrij
van zonde en pijn,wij,met en door u zalig zijn.

Hmm. Dat is de Rooms-Katholieke priester-omschrijving toch? Of is het de wijdingstekst?? Hmm... die ken ik niet goed genoeg. ff bijlezen.

[naomi]

In een ideale situatie inderdaad zou ik JA zeggen, zo niet voluit roepen.

Helaas... áls christenen dan koningen, profeten en priesters zijn hebben ze er een potje van gemaakt. Mijns inziens is NIEMAND álle titels waardig, en zijn veel christenen de titel priester absoluut onwaardig.

'Priester' suggereert een 'heilig' leven, of iig een leven volgens Gods wet. Veel christenen claimen dit, maar zijn in werkelijkheid door en door hypocriete wezens die menen 'gered' te zijn, maar door hun eigen verdorvenheid brengen ze meer schade toe aan Gods koninkrijk dan wat anders. Ze tonen geen liefde en laten God niet door hen werken, maar misbruiken zijn naam en zijn Geest om vanuit die ivoren toren ALLEN te veroordelen die niet mét hen in die toren zitten.

'Profeet' suggereert een positief omgaan met boodschappen van God. Ook dat is ver te zoeken. Men schreeuwt om het hardst dat men 'een woord' 'op zijn hart' heeft, wat dan meestal uitdraait op een complete preek die door de persoon in kwestie eerder al eens bedacht is. 'Gods woord', dus mag je er geen kritiek of commentaar op leveren. En owee als je dat wel doet, want dan heeft 'de priester-profeet' de macht om je direct de Hel in te preken.

'Koning' suggereert verantwoordelijk omgaan met macht die je gegeven is door God, Christus en de HG. Zoals? Het schreeuwen naar de duivel dat ie weg moet gaan? Het schreeuwen naar God dat ie Pietje of Marietje toch maar zo snel moet genezen omdat ie dat beloofd heeft?! Het schreeuwen naar medemensen, omdat ze JOUW macht niet erkennen in Gods naam? Het schreeuwen naar medechristenen, omdat ze jou (ook weer) wijzen op je verantwoordelijkheden?
Klinkt meer als een gestresste dictator dan een 'koning', mijns inziens.


Maar goed... dit was ff om de keerzijde van de medaille te belichten.
Natuurlijk zijn er op alle gebieden prachtvoorbeelden te noemen van Gods grootheid door mensen heen. Die bewonder ik ontzettend, maar ik zal NOOIT claimen of op andere wijze suggereren dat ik dat zelf ook ben/heb. Meer een 'avenging angel'...

Maar is het niet zo dat we dit in Christus zijn? Helaas heb jij veel negatieve ervaringen met christenen, dat is jammer.
Maar dat hoeft niks af te doen aan onze positie die we hebben gekregen.
1 Petr 2:9

Gij echter zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilige natie, een volk (Gode) ten eigendom, om de grote daden te verkondigen van Hem, die u uit de duisternis geroepen heeft tot zijn wonderbaar licht:

[Elladan]

Maar is het niet zo dat we dit in Christus zijn? Helaas heb jij veel negatieve ervaringen met christenen, dat is jammer.
Maar dat hoeft niks af te doen aan onze positie die we hebben gekregen.
1 Petr 2:9

Gij echter zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilige natie, een volk (Gode) ten eigendom, om de grote daden te verkondigen van Hem, die u uit de duisternis geroepen heeft tot zijn wonderbaar licht:

Inderdaad, ik ben het met je eens dat een christen dit ís in Christus. Dat was m'n eerste regel ook. Maar soms krijg ik de neiging om een motie van wantrouwen in te dienen tegen bepaalde koningen, priesters of profeten.


Het doet niks af aan de positie dus, maar wel aan de waardigheid waarmee je die bekleedt, en dus de smet die je (ongewild en onbewust misschien?) op de naam van de drieëenheid werpt in mijn ogen.
Als ik zie dat Gods vertegenwoordigers zich soms zó misdragen als eerder genoemd, twijfel ik aan Gods oordeel. Ik denk dat je als christen inderdaad koning, priester en profeet bent. Zeker weten. Maar bekleed die positie met waardigheid en besmeur je troon, priesterkleed of profetenstaf niet met rotzooi.

Snap je wat ik bedoel? Ik twijfel niet aan het koningschap, priesterschap of profeetschap van christenen ín Christus en dóór Christus, maar ik zie veel misbruik náást heel veel goede dingen. Helaas.

[elbert]

Om de discussie wat meer in goede banen te leiden: we hebben het hier over dogmatiek aangaande het koninklijk, profetisch en prieserlijk ambt van een christen, niet over de vraag of sommige christenen soms een potje van die roeping maken (daar is iedereen het wel over eens).
Dus wat meer theologie graag en wat minder voorbeelden waar het fout gaat.

Ik besef hierbij dat de opstellers van de catechismus in vraag en antwoord 32 hoog inzetten voor wat betreft het ambt van een christen. Maar dat doet mijns inziens aan de zaak zelf niets af. Want zo ziet God Zijn kinderen en Hij vermaant ze ook om dat te bedenken en daarnaar te leven.

[naomi]

Ik denk dat de eerder aangehaalde tekst uit 1 petrus daar duidelijk over is.
Als christen ben je priester, profeet en koning..

[elbert]

En uit die drie ambten heeft een christen dan ook de volgende roeping: belijden, offeren, strijden en regeren. Waarbij de laatste (regeren) pas in het hiernamaals volledige realiteit wordt.

Hoe dienen we deze roeping te verstaan?
Uit de verwijsteksten blijkt dat het belijden met de mond geschiedt (Rom. 10:10) voor de mensen (Matt. 10:32) en dat dit samen opgaat met het geloof in onze harten (Rom. 10:10).

Het offeren van onszelf is levend, heilig (dus zonder smet of rimpel) en voor God welbehagelijk (Rom. 12:1). En dat offeren geschiedt met geheel ons wezen en niet uit dorre plichtsbetrachting (Jes. 1:11, Jes. 66:3), want daar heeft God geen behagen in. Dat offeren gaat gepaard met geloof (Hebr. 11:6) en met een verslagen en verbroken gemoed vanwege onze zonden (Ps. 51:19), met lofprijzing (Ps. 119:108, Hebr. 13:15), gaven aan onze medechristenen en mensen die hulp behoeven (Hand. 24:17, Hebr. 13:16) en met gebed (Openb. 5:8 ).

Het strijden gebeurt tegen de vleselijke begeerlijkheden (1 Petr 2:11), zoals Paulus die benoemt in Gal. 5:19-21 (overspel, hoererij, onreinigheid, ontuchtigheid,afgoderij, venijngeving, vijandschappen, twisten, afgunstigheden, toorn, gekijf, tweedracht, ketterijen, nijd, moord, dronkenschappen, brasserijen, en dergelijke).
Onze leden stellen we tot wapenen van de gerechtigheid (Rom. 6:13), zodat de zonde niet meer over ons zal heersen.
Bij het strijden wordt de oude mens afgedaan en de nieuwe mens aangedaan, zodat we vernieuwd worden in de geest van ons gemoed (Ef. 4:22 e.v.). Deze vernieuwing gebeurt naar het evenbeeld van Degene die ons geschapen heeft (Kol. 3:10).
Daarbij hebben we nodig dat we de wapenrusting van God aandoen (Ef. 6). Die bestaat uit de waarheid, de gerechtigheid, de bereidheid van het Evangelie, het geloof, de zaligheid, het Woord (het zwaard van de Geest) en het gebed. Zo brengen we geestelijke vruchten voort: liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid (Gal. 5:22).
In de strijd betrachten we lijdzaamheid, verdragen we verdrukking , zijn we eensgezind en stellen we onze hoop op God (Rom. 15:4-5). Als we zo gezind zijn, zullen we later met Christus heersen (2 Tim. 2:12).

Wie overwint in de strijd:
- beerft het Koninkrijk (Matth. 25:34).
- zal eten van de boom des levens in het paradijs (Op. 2:7)
- zal niet getroffen worden door de tweede dood (Op. 2:11)
- zal eten van het manna dat verborgen is en zal een witte keursteen ontvangen met een nieuwe naam (Op. 2:17)
- zal macht ontvangen over de heidenen (Op. 2:26)
- ontvangt witte klederen, zijn naam staat in het boek des levens en Jezus zal zijn naam belijden voor Zijn Vader (Op. 3:5)
- zal een pilaar zijn in de tempel van God en zal de Naam van God en van het nieuwe Jeruzalem op zich geschreven krijgen en ook Zijn nieuwe Naam (Op. 3:12)
- zal met Christus zitten in Zijn troon (Op. 3:21)

Oef, een heel verhaal, maar wel mooi om het eens op een rijtje te zetten (en dan heb ik het gevoel dat er nog veel meer over te zeggen valt).

[Lichtzwaard]

VOORWAARTS CHRISTENSTRIJDERS

[elbert]

Zou je ook verder aan kunnen geven hoe we verder voorwaarts gaan? En dat bedoel ik dan met name dogmatisch gezien?

[Divrei Shmuel]

Ik denk dat de eerder aangehaalde tekst uit 1 petrus daar duidelijk over is.
Als christen ben je priester, profeet en koning..

Aan wie is echter de 1e Petrus brief gericht?: "Petros, een gezant van Jesjoea HaMasjiach (de Chriestos/Gezalfde), aan de bijwoners, DIASPORAS - verstrooid in Pontoe, Galatias, Kappadokias, Asias en Bithoenias," (1 Petr.1:1) - dit zijn Joodse leerlingen in Jesjoea.
Want wie was de belofte van een Koninkrijk van priesters?: "Nu dan, indien u gehoorzaam naar Mijn Stem hoort en mijn verbond houden, zo zult u Mij een eigendom uit alle volken zijn;want geheel de aarde is van Mij; en u zult Mij tot MAMLECHETH KOHANNIEM - een koninkrijk van priesters en een GOJ KADDOSJ - heilig volk zijn" (Ex.19:5,6) - de Jiesraelieten dus. Dit wordt nog eens bevestigd in de Jesaja: "Maar u zult KOHANNEE - priesters van HASJEM worden genoemd" (Jes.61:6) en zou dus tot stand komen onder de Masjiach (Jes.61:1,2).
Ook de HEBREEEN-brief is aan de Hebreeen gericht.
Ik sluit niet uit dat de volken ook delen in de belofte, maaar hal dan geen brieven aan die aan de Joodse leerlingen gericht waren.

Sam

[Mozeven]

de laatsten zullen de eersten zijn en de eersten zullen de laatsten zijn ..

moest ik aan denken toen ik dit topic zag.

[elbert]

de laatsten zullen de eersten zijn en de eersten zullen de laatsten zijn ..

moest ik aan denken toen ik dit topic zag.

Dat geloof ik graag, maar het gaat me niet zozeer om de pretentie die een christen zou hebben (dat zou nl. verkeerd zijn), maar meer om de roeping enerzijds en de aanspraak door God anderzijds (bijv. 1 Petr. 2:9).

[elbert]

Een christen is blijkens 2 Kor. 1:21 en 1 Joh. 2:20 ook gezalfd.

2 Kor. 1:20 Want zovele beloften Gods als er zijn, die zijn in Hem ja, en zijn in Hem amen, Gode tot heerlijkheid door ons.
21 Maar Die ons met u bevestigt in Christus, en Die ons gezalfd heeft, is God;
22 Die ons ook heeft verzegeld, en het onderpand des Geestes in onze harten gegeven.

1 Joh. 2:20 Doch gij hebt de zalving van den Heilige, en gij weet alle dingen.

en aangezien zalving in het O.T. voorbehouden was aan koningen, profeten en priesters, is dit een aanvullend bewijs dat een christen deze ambten heeft ontvangen.

Ik sluit niet uit dat de volken ook delen in de belofte, maaar hal dan geen brieven aan die aan de Joodse leerlingen gericht waren.

Aangezien de teksten die de genoemde ambten bevestigen, door het hele Nieuwe Testament staan (gericht aan zowel joodse christenen als christenen uit de volken), maakt dat onderscheid dus niet uit.