Het Weermannetje schreef:En jij denkt dat je oprecht tot God nadert?
Je kan dat "niet willen" natuurlijk ook tot het grote systeem maken waar alles om draait, en wat alles doodgooit. Zo van: "Hou maar op, joh. Je wilt toch niet. En als je denkt dat je wil, dan wil je toch niet echt." Dan wordt het een systeem om mensen passief te maken.
Op zich is het waar dat een mens God niet wil dienen, en dat hem dat ontzettend tegenstaat. Maar je zult pas echt ontdekken wat het is om niet te willen, juist als je God zoekt, en als hij bemoeienissen met je gaat maken. Maar wat moet je dan doen? Moet je dan zeggen: "Och, laat dan ook maar! Het is me nu wel duidelijk: ik wil toch niet!" Dat zou knap dom zijn. Dan weet je nog altijd heel goed dat het bij God beter is dan bij wie ook, als het goed is. (En kom dan niet aanzeuren met: "Ja, maar dat is maar verstàndelijke kennis." Gooi die rare en misleidende cartesiaanse scheidingen eens overboord!) Petrus zei: "Heere, tot Wien zullen wij heengaan? Gij hebt de woorden des eeuwigen levens." (Joh. 6:68 ) Is dat dan niet een reden om aan te houden, en dan aan God te vragen: "Heere, breek mijn onwil maar!"
Ik weet nog heel goed wat een leraar van school ooit eens zei. Hij had het over bekering, en toen zei een leerling: "Maar wij kunnen onszelf toch niet bekeren?!" Toen zei hij: "Kijk, daar heb je het weer! 'Wij kunnen onszelf toch niet bekeren?' Heb je het eigenlijk al eens geprobeerd? Pas dan zul je erachter komen dat je het niet kunt! Maar heel veel mensen proberen het niet eens meer, en zeggen alleen maar: 'Wij kunnen onszelf toch niet bekeren?'"
Laat ik nog eens stukje citeren van wat prof. G. Wisse hierover schrijft:
"Ja, maar dat moet God in ons doen," zegt ge. Ja zeker; en daarom moet gij het doen. Vraag God, of Hij u dat geheim en wonder eens leren wil. En zolang ge dit zegt, ja zegt en anders niets; zolang zult gij u niet bekeren, en als ge nu eens tot deze daad komt, op het woord dat God spreekt, dan zegt ge dat niet meer op die manier, maar dan zegt ge: "En dit heeft God gedaan." (
De droefheid naar God, ds. G. Wisse, blz. 98.) En denk niet dat prof. G. Wisse een of ander licht mannetje was! Dat genoemde boek van hem is op en top een bevindelijk boek, en prof. G. Wisse was heel bevindelijk.
Weermannetje, onderzoek jezelf nu eens op je diepste motieven om steeds aan te komen met dat we niet willen. Probeer je daarmee je eigen 'niet willen' te verstevigen? Een soort van excuus of zo? (Sorry dat ik wat direct en confronterend ben.)