Een relatie en je ouders

[Machiavelli]

Zeg nou niet daar staat toch niets in over het dragen van een broek door vrouwen. Nee dat klopt maar het gaat ook over een onderscheid tussen de wereld en Zijn gemeente (reformatorische, want die zeggen dat), en dat onderscheid is ook uiterlijk waar te nemen, want waar je hart is daar is ook je overvloed des harten.

We kunnen als christenen natuurlijk ook met zijn allen een pimpelpaarse sjerp met gele stippen om ons middel dragen. Dan is er ook verschil te zien!!
Alleen de vrouwen trouwens, want wij mannen mogen ons wel zoals de Wereld kleden.

[Fly29]

Beste jantje,

aangezien ik moeite heb met quoten, zal ik spaties tussen de alinia's houden voor mijn antwoord.

Efe 6:1-3 Gij kinderen, zijt uw ouderen gehoorzaam in den Heere; want dat is recht. Eert uw vader en moeder, hetwelk het eerste gebod is met een belofte !!!! Opdat het u welga, en dat gij lang leeft op de aarde.

Natuurlijk er staat nog meer bij namelijk dit:

Efe 6:4 En gij vaders, verwekt uw kinderen niet tot toorn (hartheid), maar voedt hen op in de lering en vermaning (onderwijzing) des Heeren.


Dus hier zie je wel degelijk dat je je vader niet onvoorwaardelijk hoeft te volgen. Want dat is fout op grond van deze regel. Wat zou jij doen? je vader draagt je op om die CD te kopieren welke hij zo mooi vind. Doe jij dat dan of zeg je dat je dat stelen vind? Zoals jij nu probeerd te zeggen lijkt het alsof je onvoorwaardelijk moet luisteren naar je vader.


Het lijkt erop dat velen in deze topic meer moeite hebben met het tweede als met het eerste. Ik durf te beweren dat als je het eerste bewonder, gerespecteerd, geëerbiedigd en ontzag voor heb, dat het tweede dan als vanzelfsprekend volgt. Dan kan je met liefde je vader en moeder tegemoet treden als er verschillen opgroeien.


Het een kan zonder het ander. Ik heb al een voorbeeld gegeven. Doch je liefde voor je ouders wordt er niet minder om als je af en toe tegen ze ingaat omdat je weet dat wat hun van je verlangen niet te verantwoorden is met de bijbel.


Als je vader en moeder dus zeggen kind je moet een rok aan anders ben je wereld gelijkvormig (want zij zien dat zo) hebben zij gelijk. Er moed een scheiding zijn tussen de wereld en Gods uitverkoren volk.


Nee, dan hebben ze niet helemaal gelijk. Het grootste verschil ligt in het uitvoerende van christen zijn. Een meisje kan braaf een rok aantrekken maar vervolgens de rest van de tien geboden( daar hangt mijn geloof aan) aan der laars lappen, dan is ze als nog fout. Kleding laat namelijk niet direct zien of je een ware christen ben. Jezus liep op sabath door een korenveld en at aren. Jezus zat aan tafel met zijn disipelen en zij hadden hun handen niet gewassen.


Joh 14:15-17 Indien gij Mij lief hebt, zo bewaart Mijn geboden. En Ik zal den Vader bidden, en Hij zal u een anderen Trooster geven, opdat Hij bij u blijven in der eeuwigheid; Namelijk den Geest der waarheid, Welken de wereld niet kan ontvangen; want zij ziet Hem niet, en kent Hem niet; maar gij kent Hem; want Hij blijft bij u lieden, en zal in u zijn.

Op het moment dat jij jezelf kunt overwinnen ben je Een met de Heere. Het gaat zoveel verder dan alleen dat ene kledingstuk dat je onderscheid. De wereld is vol van egoisme, hebzucht, jaloersie, overspel. Als jij in staat bent deze ondeugden te overwinnen, dan ben je een Kind van God. Als je geslagen wordt, keert de andere wang toe. Of wanneer je bestolen hemd gestolen wordt, geeft dan ook uw overkleed. dat is de kern van deze zin.


Joh 15:19 Indien gij van de wereld waart, zo zou de wereld het hare liefhebben; doch omdat gij van de wereld niet zijd, maar Ik u uit de wereld heb uitverkoren, daarom haat u de wereld.

Hiermee wordt bedoeld: dat je niet stelen moet omdat je het zo graag wilt hebben. Je gaat er voor werken om dat ene te krijgen. Wees eerlijk en wees gelukkig met wat je hebt. Want eenmaal sterf je en zal je enkel je geest nog mee nemen. Met die gedachte is dit vers op gezet. ga niet in gevecht met andere om het zoveel beterder te krijgen. Neem wat je krijgt en wees er gelukkig mee. Je kan je helemaal kapot werken en die ene topman met een big salaris worden. Eenmaal ga je dood en moet je je spaarrekening achter je laten, dat kantoor kun je niet meenemen, de auto blijft staan. Werk om te kunnen leven niet meer en niet minder. Als je talent hebt dan kun je directeur worden. Dat mag. Je doet er als goed christen aan, de rest van je salaris wat je niet nodig hebt aan armen over te doen. Dat is christen zijn!



Joh 17:14 Ik heb hun Uw woord gegeven; en de wereld heeft ze gehaat, omdat zij van de wereld niet zijn, gelijk als Ik van de wereld niet ben. enz enz.


Hiermee bedoelen ze de voorgaande uitleggingen. De wereld is macht hebben over anderen. Strijden om er beter van te worden op deze stoffelijke wereld.


Zeg nou niet daar staat toch niets in over het dragen van een broek door vrouwen. Nee dat klopt maar het gaat ook over een onderscheid tussen de wereld en Zijn gemeente (reformatorische, want die zeggen dat), en dat onderscheid is ook uiterlijk waar te nemen, want waar je hart is daar is ook je overvloed des harten.

Dat wordt er ook niet mee bedoeld. Het geeft inderdaad onderscheid maar niet dat het belangrijkste is. Als een gereformeerde gemeente zich wil onderscheiden door kleding dan mag dat. Het staat volgens mij niet met zoveel woorden in de bijbel.

Groet,

Fly29

[Jantjes]

Als je vader en moeder dus zeggen kind je moet een rok aan anders ben je wereld gelijkvormig (want zij zien dat zo) hebben zij gelijk. Er moed een scheiding zijn tussen de wereld en Gods uitverkoren volk.

Hier ga jij er vanuit dat mijn ouders uitverkoren zijn of niet?
Want dat is het meest pijnlijke. Als ik zeg dat ik zeker mag weten een kind van God te mogen zijn weten ze precies aan te tonen aan de hand van tradities en uiterlijke regels waarom dat niet zou kunnen zijn, maar zelf wetenze niet wat het is om Zijn kind te mogen zijn.

Zolang iemand niet geborgen is bij God, maak je dan eerst daar druk om ipv of een ander wel echt een kind van God kan wezen.

Ja, inderdaad, als je ouders dat zeggen geloof ik het eerder van je ouders dan van jou.
Dit moed je niet verstaan als een veroordeling maar zo is dan nu eenmaal bij Gods waren volk. Zij durven zich zelf niet zo gouw zalig te verklaren, want zij weten die tweemens in hun hart weetje en één vonkje van de boze en zij liggen weer onder en schreeuwen het uit:
Zou God Zijn genâ vergeten?
Nooit meer van ontferming weten?
Heeft Hij Zijn barmhartigheên
Door Zijn gramschap afgesneên?

Als dat bij beleving en ondervind zo is zeg je niet gouw ik ben een kind van God maar als je de strijd kent en dan dit kan zeggen:

’k Zei daarna: ,,Dit krenkt mij ’t leven;
Maar God zal verand’ring geven;
D’ Allerhoogste maakt het goed;
Na het zure geeft Hij ’t zoet.’’

Ach dat zijn van die korte posen dat je dat beleven mag, van die oase in de woestijn van het leven en daarvan mogen zij getuigen als het zo is en dat komt terug in het uiterlijk van die mens want dan gaan zij het liefs maar in het zwart van wegen vijands onderdrukking.
Dat deze oase er zijn zie je in de beeltenis van de kinderen Israël tijdens de woestijn reis Ex 15:27 Toen kwamen zij te Elim, en daar waren twaalf waterfonteinen, en zeventig palmbomen; en zij legerden zich aldaar aan de wateren. Maar daar bleven zij niet ze moesten de strijd weer in.
Weetje van die strijd? dan zeg je niet zo gouw ik ben een kind van God want dat is genade.

[Machiavelli]

gouw=gauw

Dat is het vervelende van oud-nederlandsche teksten, je taalbeheersing gaat ervan achteruit.

[Lalage]

Jantjes: praat jij irl ook zo?

[Gerdien B.]

Jantjes ga me nou niet aanpraten dat ik te makkelijk denk en praat over mijn geloof/ relatie met God, want dan druk je mij in een hoek waar je mij niet wilt hebben. Daarbij ben ik echt ongelovelijk ontactisch en onvriendelijk zodra mensen dat naar mij toe doen dus dan weet je wat je kan verwachten als je hier mee door gaat

Jij weet niet welke strijden ik al allemaal gestreden heb in mijn leven binnen het geloof, maar ook tusen mijn ouders en mij.
Dat is zo heftig geweest dat ik knettergek ben geworden op een gegeven moment ben geworden dat ik bijna mijn hoofd tegen een muur aan heb geslagen. Ga me niet praten over dat ik mijn ouders meot eren. Ik doe het zover het in mijn vermogen ligt en in de kracht die God mij daarvoor geeft.
Maar vergeet niet dat ouders hun kinderen tot de grootste wanhoop kunnen drijven. Dat is verre een goede afspiegeling van de relatie tussen God en zijn gemeente.

Ik blijf bij mijn mening: ga zo goed mogelijk met je ouders om. Leef zo veel mogelijk als het kan naar hun regels als je in hun huis bent. Zover ze niet in strijd zijn met Gods woord. Maar je mag wel jou visie er over duidelijk te maken.

[Denkertje21]

Ach dat zijn van die korte posen dat je dat beleven mag, van die oase in de woestijn van het leven en daarvan mogen zij getuigen als het zo is en dat komt terug in het uiterlijk van die mens want dan gaan zij het liefs maar in het zwart van wegen vijands onderdrukking.
Dat deze oase er zijn zie je in de beeltenis van de kinderen Israël tijdens de woestijn reis Ex 15:27 Toen kwamen zij te Elim, en daar waren twaalf waterfonteinen, en zeventig palmbomen; en zij legerden zich aldaar aan de wateren. Maar daar bleven zij niet ze moesten de strijd weer in.
Weetje van die strijd? dan zeg je niet zo gouw ik ben een kind van God want dat is genade.

Je hebt wel een heel zuinige God! Mijn God geeft met gulheid en beperkt het niet tot 'uurtjes van korte duurtjes'. (Jawel ik kán het wel).

En weet je Jantjes, mijn God zegt vol overgave en van harte : "jij bent MIJN kind'. En dan kan ik dat alleen maar beamen... Zonder gestaag in 't akelig zwart te gaan. Maar mijn kleren zijn WIT gewassen!

[Jantjes]

Ja, best mogelijk Denkertje21
Omdat het hier gaat tussen ouders kind relatie, heb ik reeds eerder gezegd dat het een vergelijking inhoud met God/Vader en Christus/mens.
Jij geeft aan dat God tegen jou zegt ‘jij bent MIJN kind’ maar op welke wijze spreekt Hij tot jou? Ik vraag het niet om te oordelen maar op de wijze van spreken van God tegen jou. Naar mijn mening spreekt God niet meer in bewoording tot een mens zoals dat vroeger was bij de Profeten.

[Gerdien B.]

Maar dan nog Jantjes... als ouders - kind gelijk staat aan God - mens dan is er nog 1 wezenlijk verschil wat jij volgens mij over het hoofd ziet.

God kan geen fouten maken en is volmaakt.
De ouders zijn bedekt met zonden en ook naar hun kinderen toe zzullen zij foute maken. Daar mogen zij op gewezen worden.

[Jantjes]

Maar dan nog Jantjes... als ouders - kind gelijk staat aan God - mens dan is er nog 1 wezenlijk verschil wat jij volgens mij over het hoofd ziet.

God kan geen fouten maken en is volmaakt.
De ouders zijn bedekt met zonden en ook naar hun kinderen toe zzullen zij foute maken. Daar mogen zij op gewezen worden.

Ongetwijfeld, maar het gaat op de manier van zeggen door de kinderen naar ouders, daar zit een positie verschil in zoals God naar mensen kijkt. God kan ook geen gemeenschap meer hebben met mensen, daar is een Middelaar voor gegeven die toegepast moet worden door genade. Natuurlijk kunnen ouders fouten maken maar dat is meestal niet in hun bewust zijn anders zouden zij die fouten niet maken. Als er twee overtuigingen naast elkaar staan met eerbied en ontzag kan er liefde uitvoor komen, als er twee overtuigingen met wrevel naast elkaar staan kan er alleen maar verwijdering van elkaar komen en daar is satan nu juist op uit, geen gezag, geen waarden en normen meer enz. Wij moeten goed overwegen, zeker als kinderen (en daar moeten zij ook weer op gewezen worden) aan welke zijde we staan aan de goede of aan de kwade kant terwijl wij daar ook licht over ontvangen moeten. Vandaar dat ik steeds op het onvoorwaardelijk gebod eert uw vader en moeder wijs, daarover hoeven wij geen licht te ontvangen dat is een eis om te doen en daar wordt een mens gelukkig van ook al denk hij van niet.
Kinderen moeten ook de fouten in hun ogen van vader en moeder respecteren, met liefde zeggen en niet dwingen want het is God die de wasdom geeft en daar moeten kinderen op wachten. En ja, dat valt niet mee maar het is God die dat zo wil, anders was de wetgeving tevergeefs, was onze consciëntie of geweten niet nodig geweest en was Christus onnodig gestorven kortom, alles was nutteloos geweest hier op aarden maar gelukkig een mens die het mag gebeuren dat God naar recht niet schuldig keuren enz. dat geld idem voor de kinderen.

[Gerdien B.]

nu post je al iets genuanceerder Jantjes

het gaat de luitjes (zover ik het uit hun postings haal) hier niet om dat je als kind je eigen weg gaat en je ouders gaat dwarsbomen. tegen hun regels in gaat. Nee het is hier al vaker aan gehaald dat we zeer zeker onze ouders moeten respecteren. Daarom mogen wij wel ze vertellen hoe wij als kinderen er zelf over denken. Waarom wij daar over denken.
Vele ouders leven regels na die ze geleerd zijn maar weten eigenlijk zelf niet waarom ze die naleven.

Alles wat je met je ouders bespreekt moet je proberen in de liefde te doen.

[Denkertje21]

Ja, best mogelijk Denkertje21Jij geeft aan dat God tegen jou zegt ‘jij bent MIJN kind’ maar op welke wijze spreekt Hij tot jou? Ik vraag het niet om te oordelen maar op de wijze van spreken van God tegen jou. Naar mijn mening spreekt God niet meer in bewoording tot een mens zoals dat vroeger was bij de Profeten.

God spreekt tegen mij door Zijn WOORD. God laat kennelijk zien wat Hij mij wil vertellen!

[Jo'tje]

Jantjes, het zou fijn zijn als je eerst eens goed onze posts zou willen doorlezen voor je alweer met 10 keer dezelfde verwijten en redenen komt.
Je zegt: als die ouders zeggen dat het meisje een rok aan moet, dan hebben ze gelijk.
Wat is dat nou voor pure onzin?! Dat is gewoon een machtsverhouding die van geen meter klopt.
Ga van de bijbel uit, niet van de ouders zelf. En ja, het is heel mooi als die ouders ook proberen van de bijbel uit te gaan. Maar alsjeblieft niet zo onmenselijk.

[*Annet*]

Hoe zit het met de "gehoorzaamheid" aan je schoonouders?

[Gerdien B.]

dat zie ik als het zelfde aan je eigen ouders.