Berichtdoor hemelburger » 07 apr 2003 22:34
Hoi Klaas,
De volgende stap:
Het huwelijk tussen God en het volk Israël laat duidelijk te wensen over, de oorzaak hiervan ligt niet bij God, maar het volk Israël.
Ik wil nu duidelijk maken dat het huwelijk, dus ook geeïndigd is.
Maar hoelang duurt volgens de bijbel een huwelijk?
De bijbel kent vier antwoorden op deze vraag:
Matthew 19:4-6 Doch Hij, antwoordende, zeide tot hen: Hebt gij niet gelezen, Die van den beginne den mens gemaakt heeft, dat Hij ze gemaakt heeft man en vrouw?
5 En gezegd heeft: Daarom zal een mens vader en moeder verlaten, en zal zijn vrouw aanhangen, en die twee zullen tot een vlees zijn;
6 Alzo dat zij niet meer twee zijn, maar een vlees. Hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet.
(SV)
De Heere Jezus Zelf bevestigd, dat het huwelijk een inzetting van de Schepper is, en dat het niet bestemd was of is om ontbonden te worden, het huwelijk zou de idealiter eeuwig duren.
een scheiding is welliswaar nooit de bedoeling geweest, maar de mogelijk is er wel.
Dit brengt ons bij de andere drie antwoorden.
Volgens de woorden van Christus is de essentie van een huwelijk dat er gemeenschap plaats vindt. Het huwelijk heeft dus naast een wettelijke kant vooral ook een sociale kant.
Ik bedoel een huwelijk wordt gevormd door de levenswijze van de beide partners, wanneer zij gemeenschap hebben, is er sprake van een huwelijk. Dat neemt niet weg dat het huwelijk weldegelijk wettelijk geregeld dient te worden. Maar het gaat mij vooral om het feit dat een huwelijk door gemeenschap tot stand word gebracht en erdoor in stant word gehouden. Dat is ook de reden dat trouw essentieel is in een huwelijk. Zodra een der echtelieden gemeenschap heeft met een ander, is de gemeenschap met de huwelijkspartner verbroken. Wanneer de gemeenschap verbroken is, is ook het huwelijk verbroken. Ontrouw is niet alleen het tegengestelde van trouw, maar tevens het einde van trouw.
Toegepast op de Heer en Israël betekent dat, dat Israël zelf dit huwelijk beeindigde door het dienen van andere goden:
Jeremiah 31:31-32 Ziet, de dagen komen, spreekt de HEERE, dat Ik met het huis van Israel en met het huis van Juda een nieuw verbond zal maken;
32 Niet naar het verbond, dat Ik met hun vaderen gemaakt heb, ten dage als Ik hun hand aangreep, om hen uit Egypteland uit te voeren, welk Mijn verbond zij vernietigd hebben, hoewel Ik hen getrouwd had, spreekt de HEERE;
(SV)
Het is dus duidelijk dat Israël door haar ontrouw het huwelijk(sverbond) vernietigd heeft. Wanneer zij dit huwelijk beeindigd hebben zal duidelijk zijn, toen zij hoereerde en overspel pleegde.
Het tweede antwoord is dus: Een huwelijk duurt totaan de ontrouw van een der partijen.
Wanneer echter een huwelijk bij de wet geregeld en geadministreerd wordt, moet ook de "vernietiging"daarvan officieel bij de wet geregeld worden! De beindiging op grond van ontrouw is dus niet voldoende er is ook een wettelijk regeling:
Deuteronomy 24:1 Wanneer een man een vrouw zal genomen en die getrouwd hebben, zo zal het geschieden, indien zij geen genade zal vinden in zijn ogen, omdat hij iets schandelijks aan haar gevonden heeft, dat hij haar een scheidbrief zal schrijven, en in haar hand geven, en ze laten gaan uit zijn huis.
(SV)
Het bijzondere van dit wetsartikel is niet, dat een echtscheiding bij de wet toegestaan en geregeld wordt, maar de gronden waarop zij tot stand komt.
Er staan twee gronden vermeldt:
I) dat de man "iets schandelijks"aan zijn vrouw gevonden heeft.
Jeremiah 3:1 ... Gij nu hebt met veel boeleerders gehoereerd... spreekt de HEERE.
(SV)
Zodat er geen twijfel blijft bestaan over de aard van "iets schandelijks". Maar de ontrouw van de vrouw is niet voldoende reden tot een scheiding, er staat immer ook in Deuteronomium 24, dat de vrouw ook vergeven kan worden voor haar ontrouw. De scheiding is dul wel degelijk afhankelijk van de vergevingsgezindtheid van de man. Dit blijkt trouwens ook ondubbelzinnig uit het commentaar van Christus Zelf op deze problematiek. Nadat Hij betoogd heeft, dat het huwelijk bedoelt is voor eeuwig, vragen de Farizeen Hem:
Matthew 19:7-8 Zij zeiden tot hem: Waarom heeft dan Mozes geboden een scheidbrief te geven en haar te verlaten?
8 Hij zeide tot hen: Mozes heeft vanwege de hardigheid uwer harten u toegelaten uw vrouwen te verlaten; maar van den beginne is het alzo niet geweest.
(SV)
In deze woorden van de Heer ligt het motief voor echtscheiding niet bij de ontrouwe vrouw, maar bij het hart van de man! de mozaiïsche regeling is er dus niet om te voorzien in het probleem van een overspelige vrouw, maar om te voorzien in het probleem van de “hartigheid des harten” van de man. Het is het verschijnsel, dat de man niet in staat is om zijn vrouw genade te schenken! In het geval dat hij zijn vrouw niet kan of wil vergeven is hij verplicht haar met een scheidbrief weg te zenden of te verlaten. Deze regeling is opgenomen in de wet die de huwelijksvoorwaarden regelt tussen God en Israël. Het is daarom bijna vanzelfsprekend, dat deze wet ook inderdaad toegepast werd op die relatie. Want de Heer zond Zijn vrouw inderdaad weg met een scheidbrief, althans de scheidbrief werd aan een deel van Israël uitgereikt, namelijk het 10 stammenrijk. Dit deel van het koninkrijk en het volk Israël werd immers in de achtste eeuw voor Christus definitief weggezonden en afgevoerd in Assyrische ballingschap, waaruit het tot op heden nog niet is teruggekeerd!
Jeremiah 3:6-7 Voorts zeide de HEERE tot mij, in de dagen van den koning Josia: Hebt gij gezien, wat de afgekeerde Israel (Het 10 stammenrijk HB) gedaan heeft? Zij ging henen op allen hogen berg, en tot onder allen groenen boom, en hoereerde aldaar.
7 En Ik zeide, nadat zij zulks alles gedaan had: Bekeer u tot Mij; maar zij bekeerde zich niet.(SV)
Nadat de Heer "iets schandelijks"aan Israël gevonden had, riep Hij haar eerst op tot bekering. Zij vond aanvankelijk genade in Zijn ogen! Maar Israël bekeerde zich niet en dan houdt inderdaad de genade op! Dan blijft er volgens de wet niets anders over, dan de scheidbrief
Jeremiah 3:8 ... als Ik ter oorzake van alles, waarin de afgekeerde Israel overspel bedreven had, haar verlaten, en haar haar scheidbrief gegeven had, dat de trouweloze, haar zuster Juda, niet vreesde, maar ging henen, en hoereerde zelve ook.
(SV)
De officiele scheiding kwam tot stand met de 10 stammen van Israël. Maar onmiddelijk wordt gezegd, dat ook Juda, de overige 2 stammen, dezelfde weg opging. Zij werd echter niet weggezonden met een scheidbrief, omdat zij zich officieel bekeerde en zo aanvankelijk nog genade vond:
Jeremiah 3:10 En zelfs in dit alles heeft zich haar trouweloze zuster Juda tot Mij niet bekeerd met haar ganse hart, maar valselijk, spreekt de HEERE.
(SV)
Je ziet in deze schriftgedeelten, dat het huwelijksreglement uit Deut 24 op beide van toepassing gebracht werd op Israël.
In geval van overspel van de vrouw waren er twee mogelijkheden:
I) de vrouw vond genade in de ogen van haar man, zoals bij het tweestammenrijk.
II) de vrouw vond geen genade en werd met een scheidbrief weggezonden, zoals bij het tienstammenrijk.
Het derde antwoord is dus, het huwelijk duurt tot de wettige scheiding.
We hebben al gezien dat de intentie van het huwelijk was dat deze eeuwigdurend zou zijn. Dit veronderstelt echter dat beide huwelijkspartner eeuwig zouden leven. Dit is echter niet reeel, een mens leeft van nature nu eenmaal niet eeuwig. Dit brengt ons bij het vierde antwoord. Een huwelijk duurt "totdat de dood ons scheidt".
Romans 7:2-3 Want een vrouw, die onder den man staat, is aan den levenden man verbonden door de wet; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrijgemaakt van de wet des mans.
3 Daarom dan, indien zij eens anderen mans wordt, terwijl de man leeft, zo zal zij een overspeelster genaamd worden; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrij van de wet, alzo dat zij geen overspeelster is, als zij eens anderen mans wordt.
(SV)
De wet spreekt slechts over levenden. De werking van de wet houdt op waar de dood intreedt. De vrouw is na het overlijden van haar man vrij van haar trouwbelofte aan hem. En hoe vreemd het ook klinkt: De overleden man is vrij van zijn trouwbelofte aan zijn vrouw! Het begrip trouw is hier ook inhoudsloos. Er is ook geen sprake meer van gemeenschap, de wet kan daarom geen levenden met doden verbinden of andersom.
De apostel Paulus citeert deze verzen niet zomaar. Zijn betoog in deze hoofdstukken van de Romeinenbrief is gericht op het einde van de wet. Het definitieve en wettige einde van het huwelijk tussen de Heer en Israël. Het argument dat de apostel gebruikt, laat aan duidelijkheid niet te wensen over. Indien de man gestorven is, is de vrouw vrij!
De Man, aan Wie Israël trouw beloofde, stierf een smadelijke dood aan het kruis van Golgotha. Een van de vele consequenties daarvan voor Israël is, dat zij daardoor vrij is van de wet.
Even resumeren:
Hoe lang duurt een huwelijk:
1 het was bedoelt voor eeuwig
2 het eindigt wezenlijk in geval van ontrouw
3 het eindigt officieel d.m.v. de scheidbrief
4 het eindigt door de dood.
Het huwelijk is dus ten einde ( het oude verbond ) en er is ruimte voor een nieuw huwelijk ( het nieuwe verbond ). Maar, hoe vreemd het misschien klinkt, toch zal het eerste antwoord alsnog van toepassing gebracht worden. Het Woord van God spreekt onomwonden over een huwelijk tussen de Heer en Israël, dat overeenkomstig het oorspronkelijke ideaal eeuwig zal duren. Doch dat huwelijk valt niet meer onder het oude, maar onder het nieuwe verbond.
Nou Klaas ik hoop dat mijn standpunt al wat helderder wordt.
Zo ja, dan kan ik verder.
Naar ik hoop, In Christus verbonden,
een hemelburger.
Heaven is a wonderful place,
because my LORD JESUS is there.
Ik ben te lui geweest om alle reacties door te lezen, maar ik heb ontdekt dat ik zelf de Messias (mede)vermoord heb. 
