Tja, dat zal verschil van mening blijven.
Vooral mijn man heeft ervaren dat hij zich veel gewaardeerder en gerespecteerder voelde in een onchristelijke omgeving dan in de omgeving van zijn school van toen. En we willen dat dus echt voorkomen, door hem niet naar een erg strenge school te sturen en hem proberen op onze eigen manier als 'blijmoedig' Christen op te laten groeien. Wij hebben het idee dat dat moeilijker zal zijn als hij 2 dagen per week in een erg strenggelovig gezin is. Nu weet ik wel dat we idd een gesprek hebben enzo van tevoren met een gastouder, maar er is hier niet zo veel keus dat we kunnen zeggen dat we bepaalde kerkverbanden liever niet hebben (niet dat ik niet geloof dat die mensen prima mensen zijn hoor, of prima gastouders, maar door mijn mans verleden willen we dat liever niet).
Het is ook een gevoelskwestie, dat we een kdv gewoon fijner vinden, meer kinderen (in onze buurt zijn geen kinderen waar hij eventueel mee zou kunnen spelen), meer speelruimte (dat scheelt natuurlijk ook per gastouder hoor), meer 'toezicht' op de begeleiders.
En tja, tuurlijk zou ik het fijner vinden als mijn eigen moeder oppast (nouja, deels dan, ik vind wel dat zij gewoon lekker oma moet kunnen zijn en niet vooral oppas en daardoor ook mede opvoeder), maar dat kan nu eenmaal niet.
De mevrouw van het kdv belde net trouwens, er is plek! Tot juni nog even een dorp verderop, maar vanaf juni start de babygroep hier in Rhenen. Ik ga er begin maart even langs voor een kennismaking. Ben heel benieuwd!
Zeker wel, maar wij hebben toch meer vertrouwen in een kdv dan in een gastouder, gevoelsmatig. 
Het begon met gesnotter, maar gisteravond had hij ineens een temp van 39.7. Toen bedacht ik me dat het waarschijnlijk de reactie op de BMR-prik van vorige week is. Op zo'n moment vraag ik me echt wel af of we nou wel zo goed doen aan dat inenten 
Straks is ze eindelijk opgeknapt, wordt ze weer ziek van die BMR 
'k Denk dat ik hem toch maar weer uit laat stellen.
. Ik heb de eerste weken weleens tegen mn moeder verzucht dat ik ontslag zou nemen. Mijn moeder reageerde gelukkig heel nuchter en zei dat Hugo over een paar jaar buiten ging spelen en dat ik dan helemaal alleen binnen zou zitten. Volgens mij had ze daar wel een punt 
.
