Hier werden we vanochtend echt weer zo heerlijk wakker. We kregen allebei een armpje om onze nek en onze hoofden werden bij elkaar getrokken en zoonlief zong ondertussen: "Maaaaaaa-ma, pa-paaaaaaaa, A-moe-eeeeeeeeeeeel."
Soms - nee: vaak! - is hij echt om op te vreten
Hier ook nee-fases gehad. Eigenlijk erg grappig. Alles was bij voorbaat al nee. Nou ok, dan is het nee. Drinken? Nee! Ok, geen drinken dus. Dat soort dingen. Ging vanzelf weer over.
Nu is het weer wat minder, want hij kan zo heel mooi JA zeggen (hij zei altijd "yea" een beetje als het Engelse yes zonder s) en hij hoort ook hoe mooi hij dat woord kan uitspreken. Hij is nu heel trots op zijn JA
