De ‘betekenis’ van berouw.

[elbert]

En weer zijn er een aantal offtopic opmerkingen weggehaald.
Dames, ik stel voor dat jullie de onderlinge persoonlijke geschillen ofwel bijleggen, ofwel die buiten dit forum houden.

[Wilsophie]

Dat is geen prettige manier op met het geloof en de Bijbel in aanraking te komen, en dat spijt met dan ook erg voor je.
Maar waarom zeg je dan op de topic over de zondag "ik ben tamelijk neutraal en weet niets van de leer van de kerken" ?
Naar wat je hier vertelt weet je heel veel wat er fout is in die leer van sommige kerken.

Het gaat hier over berouw en ik neem aan dat in elke leer van welke kerk danook dit begrip op dezelfde wijze aan de orde is en dat elk berouw wordt "beloond " met vergeving.
In dit begrip gaat het niet om de leer maar om de Heer.
Denk ik.
Het andere topic gaat over de zondag en dat is wel een "leer" dus doet hier niet terzake.

[Wilsophie]

="Schelpje"....knip....God weet wat van Zijn maaksel is te wachten. Dat is mij soms tot troost, als ik moedeloos word..knip..

Dus: "Aanvaard elkander gelijk Christus u aanvaard heeft tot heerlijkheid Gods." ( trouwtekst)
En God ziet mij aan in Christus, juist omdat ik Zijn maaksel ben.
En dat is mij altijd tot troost en niet soms.
Ik mag weten dat "mijn leven verborgen is met Christus in God". Kol 3 vers3 ( dooptekst)
en daarom bedenk ik "de dingen die Boven zijn", want dat is de consequentie.

[Riska]

Berouw en schuldbelijden horen bij elkaar.
Wat ik naar mijn gevoel teveel tegenkom is dat men zegt dat men berouw heeft getoond naar God toe, maar dat men ervan uit gaat dat het dan ook wel weer in orde is naar de mens toe die kwaad is gedaan.
Let wel, ik heb het niet over schuld belijden in de kerk en zo. Daarover is al een topic waar het gaat om tucht. Ik heb het over het gewone menselijke verkeerd. Als iemand tegen mij zegt dat hij/zij bij God schuld bedeleden heeft, dan denk ik: "ja ho, maar die andere mens is er ook nog"..

[Wilsophie]

Je bedoelt menselijk verkeer.
Ik denk dat het moeilijker is om berouw aan de mensen te tonen dan aan God.
Het is niet te controleren en God praat niet terug. ( denk ik ).

Ik merk al hoe moeilijk het is op een forum om kwetsende opmerkingen te herzien of excuus aan te bieden.
Daar begint m.i. je eerste berouw en als je dat niet op kunt brengen kun je alle geestelijke opmerkingen en bemoedigingen wel vergeten, die zijn dan zonder waarde.

De betekenis van berouw tonen en ik gebruik liever het woord "spijt' brengt je dichter tot die ander en als je dan nog zo veel van mening verschilt maakt dat niet uit, je hebt gemeenschap met die ander en dat is heel waardevol en gelukkig heb ik dat met een flink aantal mensen. Maar je moet het niet met iedereen willen, want dat lukt niet.

Dat geldt ook voor het dagelijks leven, dat mensen eigenlijk liever je excuus niet aanvaarden want dan moeten ze hun gekoesterde haat overboord gooien en ik merk dat sommige mensen daaruit leven, want dan kunnen ze hun eigen tekortkomingen erachter verpakken.
Het is een negatieve manier van leven, dat besef en ervaar ik ook, maar men kan niet anders en is vaak jaloers op degene die dat wel kan en dat blokkeert weer hun vermogen tot vergeving, en voor een gelovige moet dat een geweldige strijd zijn tegen vlees en bloed en dat was niet de bedoeling.

Wij noemen dat onder elkaar "boter op hun hoofd stapelen". Vriendelijk blijven,...laat je niet verleiden tot boosheid...want je trapt in die val.... enz...
En daar is de liefde van Christus voor nodig om dat mogelijk te maken.
70x70 was het? of 7x7? enfin nog steeds maar 49.
Maar het is nooit 50 of 500, want die volheid bereikt ons straks in het "jubeljaar".

[Wilsophie]

Spijt of berouw?

Nu 'k behouden ben door Jezus heb ik een lied voor elke dag,
Nooit krijg ik er spijt van, dat ik bouw op Zijn Naam
Ik word geleid op weg naar boven, en Hij is bij mij in de nacht,
Nooit krijg ik er spijt van, dat ik Hem nu belijd.
Nooit krijg ik er spijt van ( Prijs de Heer)
Dat ik Hem nu belijd..
En Hij is Wie Hij zijn zal..
Dezelfde altijd..
Ik zal eeuwig zingen ( Elke dag)
Want ik ben bevrijd
Nooit zal mij berouwen dat ik Hem nu belijd.

Er is een ster van hoop verschenen
die ook mij licht en uitzicht geeft
Nooit krijg ik er spijt van
Ik heb geen reden om te klagen
omdat ik weet dat Christus leeft
Nooit krijg ik er spijt van
Prijs de Heer,
dat ik Hem nu belijd.

Albert E Brumley ( 1941)

[Riska]

Ik ga niet quoten, maar wel mijn reactie op wat je zegt.
Berouw en spijt zijn voor mij persoonlijk andere dingen.
Het "het spijt me" is redelijk oppervlakkig. Een vorm van 'sorry'. Ik loop tegen je aan en zeg 'sorry'. Ik beschuldig je van iets wat niet terecht is en zeg 'sorry'.
Berouw gaat veel en veel dieper. Dan is een mens er (al dan niet letterlijk) ziek van. Het heeft te maken met een diep schuldgevoel.

Natuurlijk zijn er mensen die liever een excuus niet aanvaarden.
Maar soms is alleen berouw op zijn plek, niet 'spijt'.
En dan nog...
Dan kan het zijn dat je verschrikkelijk veel moeite hebt met vergeven. Wanneer een mens beschadigd is voor het leven is vergeving soms bijna bovenmenselijk. En kan dat alleen na heel veel strijd. Het wordt iets lichter gemaakt als de ander oprecht berouw toont.
Als mensen de haat koesteren, raken ze verbitterd en een verbitterd mens is over het algemeen niet makkelijk om mee om te gaan.

[Wilsophie]

Ik ben het met je eens, maar denk ook dat het een beetje met de geest van deze tijd te maken heeft.
Berouw is een beetje ouderwets, nu ben ik dat ook, dus ik voel de waarde van het woord wel aan, maar probeer me toch ook te richten tot de jongere generatie, vandaar het woord spijt. Het woord "sorry" is er ook ingesleten zoals zovele engelse woorden, als 'kids' en noem ze allemaal maar op.
Voor jou en mij gaat het begrip "berouw" dieper, maar ik zou zeker niet stellen dat als een jong iemand ergens spijt van heeft dat hij dat niet zo diep bedoelt, het zijn allebei relatieve begrippen.

Vroeger zei men: "I back you pardon" en nu roept men "sorry" of
roept men: "hèeee! "

Het vertaalde lied was : "I'll never be sorry".

[Riska]

Ik merk heel goed wanneer een jongere het oprecht meent of niet.
Ik denk dat je gewoon aanvoelt of het wel of niet oprecht gemeend is.

(overigens is het "I beg you sorry")

[hubert]

De betekenis van berouw tonen en ik gebruik liever het woord "spijt' brengt je dichter tot die ander en als je dan nog zo veel van mening verschilt maakt dat niet uit, je hebt gemeenschap met die ander en dat is heel waardevol en gelukkig heb ik dat met een flink aantal mensen.

Chapeau Wilsophie! Fijn dat je dat kan, want dat kost soms best enige zelfverloochening.

Maar het heeft erg op me gedrukt en mijn leven later zeer bepaald in negatieve zin.
Ik was helemaal niet blij, met al die voorschriften en had dat nooit zo begrepen.

Jammer Wilsophie dat het je leven zo verpest heeft. Wat een slechte Bijbeluitleg allemaal niet te weeg kan brengen. Je zou eens met mijn vader van 89 moeten praten. Zo te lezen heb je je er inmiddels wel aan kunnen ontworstelen, maar niet zonder zelf gedegen het Woord te bestuderen. Ga zo door en laat je niet opfokken (Daar zijn we toch te oud voor geworden ).
En... op de foto te zien weet je nu wel om te gaan met lipstick! Leuk hoor!

[marin]

Is het waar dat God andere maatstaven heeft dan de mens, ik bedoel, ergens spijt van hebben is natuurlijk gemakkelijker dan 'berouw' (God zegt en bekeert u...opdat uw zonden uitgedelgd worden).

In de relatie met God door de Here Jezus met Zijn Geest laat Hij ook zien wat onze verkeerde gewoonten en gedachten zijn, dan is de vraag, willen wij van die vrijheid genieten door echt berouw en genezing.

Dit onderwerp gaat meer over 'berouw' naar God toe om vernieuwd te worden naar het beeld van Christus.

Dan denk ik dat er daardoor echte 'spijt' en verdriet tot stand komt naar anderen toe.

[Riska]

Dit onderwerp gaat meer over 'berouw' naar God toe om vernieuwd te worden naar het beeld van Christus.

Dan denk ik dat er daardoor echte 'spijt' en verdriet tot stand komt naar anderen toe.

Ik denk dat je daar helemaal gelijk in hebt. Het ene vloeit voort uit het andere...