Toch zeg ik iets anders dan jij suggereerd.
Dus nog maar eens het hele gedeelte daarover lezen?
Als iemand zegt dat het moeilijk is, vraag ik of het dan altijd makkelijk moet zijn. Dat is iets heel anders dan jij met je voorbeeld zegt.
Kijk dit zei ik:
joepie schreef:Moet het makkelijk zijn dan? Je mag er toch wel iets voor moeten doen.
Ik denk juist dat deze topic's zo lang zijn omdat iedereen liever de makkelijke weg wil, en het moeilijker maakt dan het is.
En later zeg ik dat wij het ons moeilijker maken dan nodig is.
Als je het moeilijk hebt dan kun je echt wel zorgen dat die moeite afneemt en je weer sterk bent. Allereerst hoef je het niet alleen te doen.
Daarbij is het zo dat het nog niet zo gek was om niet bij elkaar op de kamer te slapen voor je trouwen. Vinden wij trouwens nog niet goed.
Als wij vroeger langer dan een kwartier beneden waren samen dan klopte mijn moeder op de vloer dat het nu wel weer lang genoeg was
Wij vonden het toen overdreven, maar er is wel wat voor te zeggen.
Stelletjes van tegenwordig denken dat ze als getrouwd kunnen leven en dan nog geen gemeenschap voor het huwelijk kunnen hebben.
Je kunt ook de begeerte gewoon daardoor bij elkaar opwekken.
Ik heb ook aangehaald dat het een mooie oefentijd is voor in je huwelijk.
Denken jullie nu echt dat je als je getrouwd bent altijd gemeenschap kunt hebben? Er zullen ook periodes zijn dat het niet kan,niet mag, of de ander helemaal geen zin heeft. Hoe denk je dat dan op te lossen als je elkaar elke dag ziet, en met elkaar in één bed stapt. Misschien altijd wel dicht tegen elkaar aan in slaap valt. Of altijd samen doucht. Noem maar wat. Dus dat je toch elke keer de prikkels krijgt en het verlangen, maar het mag niet?
Dus daarom zie ik de verkeringstijd als een goede oefenperiode.