Refowebkids deel 19

[Boerin]

?? Waarom merk je dit zo op? Saskia zegt er verder toch niets over?

Sorry, ik ken haar niet verder, maar word er nogal giftig van als mensen proberen kinderen bij hun ouder weg te halen, behalve als ze er ook moeite voor doen dat zo'n kind die ouder zeer geregeld kan zien. Ze hebben dat bij mij gedaan die leuke kerkmensen en mijn kinderen hadden daardoor bijna geen moeder meer gehad. En ik ken nog een paar van die gevallen.

[ajl]

Ik ken jouw situatie helemaal niet en de situatie van Saskia alleen via dit forum, maar ik denk dat je het verkeerd inschat

[MissF]

ajl, helaas heel herkenbaar. Ik denk dat het bij ons ook wel aan de vloeren ligt. Jurian speelt graag op de grond, crosst met autootjes, op zijn knieën, de kamer door. Hij speelde in ons oude huis óf op de houten vloer in de woonkamer, óf op de houten vloer op zolder óf op het laminaat in zijn kamer. Nu speelt hij alleen maar op de vloerbedekking in de speelkamer, en ik heb sindsdien nog geen kapotte broek gezien. dus vermoedelijk ligt het bij hem daaraan.

Repareren doe ik nooit, ze gaan op de stapel met oude broeken (toen ik ging sorteren met de verhuizing bleek hij 25 broeken met gaten te hebben, in maat 110 Toen heb ik er een stel weggemikt, en 4 overgehouden)

Ik koop spijkerbroeken nooit zo duur. Nu in de winteruitverkoop heb ik al een voorraad aangelegd in maat 116. Allemaal voor max 10 euro per broek. Volgens mij heb ik nu 8 nieuwe spijkerbroeken liggen. En als die stapel helemaal weg is tijdens de zomer, dan koop ik wat goedkopere erbij, maar dat zijn dan echt simpele. Al vind ik het in ze zomer makkelijker, dan draagt ook wel ander soort broeken en 3/4 en korte, dus dat scheelt een hoop geld.

[ajl]

Wij hebben thuis houten vloeren, maar hij speelt ook heel veel buiten en ik zie hem vaak en veel op zijn knieën zitten. En ik wil hem daarop ook niet corrigeren, want ik vind dat hij onbekommerd moet kunnen spelen.

Ik koop geen hele goedkope broeken , over het algemeen een beetje middenmoot qua prijs, maar hij heeft ook geen 10 broeken in zijn kast liggen. Hij is nl zo smal dat het al een heel karwei is om hem ene broek te laten passen. Hij moet echt alle smalle broeken doorpassen. Eigenlijk past hij in zijn taille ook nog wel maat 98/104, terwijl hij in de lengte 116/122 heeft. Ik ben voor hem blij met de huidge mode, want alles is toch smal.

[MissF]

Maar met dat taillelestiek is het toch wel pasbaar te maken?
Jurian heeft van boxershorts nog maat 86, anders zakt het van zijn gat. Maar van spijkerbroeken doe ik wel gewoon 110 (en voor de zomer dus 116). Maar ik koop inderdaad wel het liefst smalle modellen (qua pijpen), dat staat hem mooier. Maar als de duurdere (in de uitverkoop gekocht) op zijn worden het toch de standaard, wijdere modellen. Ik koop me anders suf aan broeken. en met kniestukken of genaaid, vind ik zelf minder netjes dan een wijdere broek die qua model niet helemaal perfect is.

[ajl]

Maar met dat taillelestiek is het toch wel pasbaar te maken?

Dan staat die al op het kleinste gaatje. De wijdere modellen doe ik niet, want als ik die voor de lengte goed heb en in de taille op het kleinste gaatje, dan krijgt het zo'n pofbroek model en dat vind ik helemaal met een longsleeve shirt erboven ook niet heel mooi. Hij is namelijk helemaal wel smal.

[Evelien]

Hier het tegenovergestelde Die zoon van mij heeft volle billen en stevig boven beentjes. Maar dat word nu ook steeds minder. Vind sommige modellen hem ook niet staan. Vind het wel jammer, sommige merken hebben hele leuke broeken maar die past hij echt niet.

[Saskia]

Ik begrijp jou ook best, Boerin, maar je moet wel bedenken dat wij hier in Roemenie leven en niet in het georganiseerde Nederland.
En geloof me, aan de belangen van moeder is ook zeker gedacht. We hebben haar uit het krotje gehaald waar ze destijds woonde, zonder stromend water, zonder electriciteit.
Een flatje in de stad voor haar gehuurd, twee jaar de volledige huur betaald, bij de rechtbank ervoor gezorgd dat ze kon trouwen met de vader van de kinderen (zij was toen nl. nog minderjarig), beide ouders op deeltijd-school ingeschreven, omdat ze beiden slechts een paar klassen van de basisschool hadden doorlopen en voor vader een baan geregeld, zodat hij wat inkomen had waarmee ze voor de kinderen kon zorgen.

Als je bedenkt dat ze dit allemaal opgezegd heeft, om er met drie! minnaars vandoor te gaan, die ze nu omstebeurt ontvangt in haar nieuwe krotje, waar ze ook geen stromend water heeft, geen electriciteit, geen hout om vuur te maken, dat ze na de geboorte van R (nu twee jaar geleden al) twee abortussen bij zichzelf uitgevoerd heeft (methode breinaald, echt waar) en als je dan ook nog bedenkt dat ze nu pas 18 jaar is, dan snap je hopelijk dat de belangen van de kinderen nu voorop staan en dat het beter is dat ze niet bij moeder opgroeien.

Ik heb niet gezegd dat moeder ze niet mag zien, hoewel ik toegeef dat ik dat ook moeilijk vind, omdat er geen begeleiding bij hoeft te zijn, en daar ben ik het niet zo mee eens. Maar opgroeien in bovenstaande situatie is voor geen enkel kind goed.

Pff, als je aan dat meiske komt, dan kom je aan mij...
Daarom snap ik Boerin ook best, je vecht gewoon voor je kind, dat doe ik al voor een kind dat niet eens van mij is. Maar de situaties zijn ook niet te vergelijken.

[meribel]

Heel heftig saskia, de moeder is ook nog kind! En ik gok dat haar jeugd ook geen rozengeur was.
Wat een ellende is er toch in de wereld


@ajl,
Er zijn echt superstoere knielappen...je zoon zit toch nog in de kleuterklassen? Hier is het niet abnormaal maar iemand heeft ooit de trend gezet natuurlijk, ik zou me er zelf niets van aantrekken.
Als hij zelf een cool plaatje mag uitzoeken ( cars ofzo )dan is hij er ongetwijfeld trots op juist en voor je het weet doet de rest het ook,

[schelpje3]

O, vergeten, sorry....
We denken dat ze niet heel goed voor d'r zal zorgen, het is waarschijnlijk ook meer dwarsdoenerij, als dat ze d'r echt wil zien. Ergens hoop ik dat het mis gaat, zodat er een reden is dat ze niet nog een keer daar alleen hoeft te zijn, maar in ieder geval onder begeleiding.
Haar 2jr oudere broertje woont nog wel bij moeder en die is qua ontwikkeling nu op hetzelfde niveau als R nu is, dus dat belooft ook niet veel goeds. We zijn nu bezig om hem daar ook vandaan te krijgen, zodat hij in een veilige omgeving op kan groeien.
Eerst dit weekend maar afwachten.

Eén van mijn broers heeft een pleegdochter, die ook uit een schrijnende (zacht uitgedrukt) thuissituatie komt. Moeder wilde (gelukkig) haar dochter niet meer zien, dochter wel haar moeder. Maar dat ging dus niet door. Maar toen ze 18 werd, ging ze op zoek, met alle gevolgen van dien.
Dochter zit nu, zwaar verslaafd, achter de ramen met het rode licht.
Haar hele christelijke opvoeding lijkt ze te zijn vergeten, totdat...
Mijn broer en zijn vrouw blijven echter hoopvol.
Blijkbaar kruipt het bloed soms waar het niet gaan kan.

Dus ik begrijp dat jij je hele grote zorgen maakt Saskia!

[Boerin]

Ik begrijp jou ook best, Boerin, maar je moet wel bedenken dat wij hier in Roemenie leven en niet in het georganiseerde Nederland.
En geloof me, aan de belangen van moeder is ook zeker gedacht. We hebben haar uit het krotje gehaald waar ze destijds woonde, zonder stromend water, zonder electriciteit.
Een flatje in de stad voor haar gehuurd, twee jaar de volledige huur betaald, bij de rechtbank ervoor gezorgd dat ze kon trouwen met de vader van de kinderen (zij was toen nl. nog minderjarig), beide ouders op deeltijd-school ingeschreven, omdat ze beiden slechts een paar klassen van de basisschool hadden doorlopen en voor vader een baan geregeld, zodat hij wat inkomen had waarmee ze voor de kinderen kon zorgen.

Als je bedenkt dat ze dit allemaal opgezegd heeft, om er met drie! minnaars vandoor te gaan, die ze nu omstebeurt ontvangt in haar nieuwe krotje, waar ze ook geen stromend water heeft, geen electriciteit, geen hout om vuur te maken, dat ze na de geboorte van R (nu twee jaar geleden al) twee abortussen bij zichzelf uitgevoerd heeft (methode breinaald, echt waar) en als je dan ook nog bedenkt dat ze nu pas 18 jaar is, dan snap je hopelijk dat de belangen van de kinderen nu voorop staan en dat het beter is dat ze niet bij moeder opgroeien.

Ik heb niet gezegd dat moeder ze niet mag zien, hoewel ik toegeef dat ik dat ook moeilijk vind, omdat er geen begeleiding bij hoeft te zijn, en daar ben ik het niet zo mee eens. Maar opgroeien in bovenstaande situatie is voor geen enkel kind goed.

Pff, als je aan dat meiske komt, dan kom je aan mij...
Daarom snap ik Boerin ook best, je vecht gewoon voor je kind, dat doe ik al voor een kind dat niet eens van mij is. Maar de situaties zijn ook niet te vergelijken.

Och verschrikkelijk wat een ellende. Nee dat is inderdaad niet te vergelijken, sorry hoor.

[Duschka]

Pff, als je aan dat meiske komt, dan kom je aan mij...

Ik wil je alleen heel véél wijsheid toewensen voor nu en de toekomst.
Wat een moeilijke situatie en wat kun je je dan machteloos voelen.

[Em.]

Pff heftig verhaal! Wijsheid Saskia , je liefde spat van het scherm af , mooi om te zien

[Saskia]

Pfoe, bedankt hoor allemaal voor het medeleven en lieve woorden. Ik had me niet zo gerealiseerd hoe heftig ik er op gereageerd had... Het was echt niet zo bedoeld, maar dat gebeurt dus als je voor je kind opkomt.
Het gaat gelukkig heel goed, normaal gesproken sta ik er niet zo bij stil ofzo, maar nu ik het zelf ook allemaal weer lees, bedenk ik me weer hoe enorm trots ik op dat meiske ben, omdat ze het zo heel goed doet.

En nu weer over naar de andere kids, nachtelijke bezoekers en kniestukken voor broeken!

[654321]

En nu weer over naar de andere kids, nachtelijke bezoekers en kniestukken voor broeken!

En toch wil ik je nog even heel veel wijsheid en sterkte toewensen! Lijkt mij onmogelijk als ik mij in jou inleef om mn kleine meisje aan een (ja dat is het, ook voor haar) bijna onbekende vrouw toe te vertrouwen... Je wilt dat je meisje het goed heeft, geliefd is en zich veilig voelt. En die basisbegrippen lijken dan te wankelen. Het allerbeste in alles!