Adoptie

[LauraC]

Bedankt Rosalie,
Nou, het viel allemaal best mee. We hebben twee hele aardige dames aan onze 'case' toegewezen gekregen. Het klikte goed. Dit was het eerste echt gesprek dus het was vooral kennis maken met elkaar (we gaan elkaar zes maanden lang om de andere week zien) en wat papierwerk invullen. Positief nieuws wat betreft de leeftijd van de kids, omdat wij nog best jong zijn kijken ze naar de jongste categorie kinderen ipv middelste of oudste. Nu gaan zij interviews regelen met onze referenten en dan zien we ze DV midden oktober weer. Kijk er nu al naar uit!

[essieee]

Fijn zeg!!!
Lijkt me zo'n bijzondere weg!

*knuffel*

[Liarose]

Nou, fijn dat het meeviel. Het is toch spannend van te voren omdat je niet weet wat je precies moet verwachten. Goed om te weten nu dat het klikt met elkaar hè! Omdat je elkaar toch nu de komende tijd veel ga spreken. Gaaf allemaal! Hou ons maar op de hoogte

[Galateia]

Nieuw leven in dit topic...

Wij hebben zojuist het cursusprogramma van de voorlichtingsbijeenkomsten gekregen: vanaf maandag 11 februari gaat het dan echt beginnen...

Maandag 21 april is dan de laatste bijeenkomst. Dat betekent dat 2008 dus echt het jaar van inschrijven gaat worden.

[LauraC]

Wij hebben vandaag ook weer een gesprek gehad. Het gaat op het moment zo snel dat ik vaak vergeet dit topic te updaten. Nu ja, daar gaat 'ie dan. We zitten nu volop in de huisbezoeken-fase. Ze praten dus met ons, om een zo goed mogelijk verslag te maken. Ze willen ook dat we voor de kerst de cursus hebben gedaan, zodat ze meteen in het nieuwe jaar weer verder kunnen gaan met gesprekken. Vorige week hadden we onze medische keuring, en die was ook goed voor ons allebei. De plannen zijn nu om ons rond maart voor het panel te zetten. DV worden we dan goedgekeurd. Helaas moet mijn man dan voor 4 maanden weg. In die tijd proberen ze ons te matchen en als dat allemaal lukt hopen ze rond augustus met kennismakingsbezoeken te beginnen! Dus, zo de Heere wil, kan dit weleens de laatste kerst met z'n tweetjes worden!!! Deze date zijn natuurlijk allemaal maar een inschatting, maar wel een realistische. We weten het dus niet helemaal zeker, maar goed. Dat was het wel weer een beetje...

[*Annet*]

Nou dat klinkt fantastisch! Misschien nog maar zo'n 9 maanden wachten?

Doen ze er niet moeilijk over dat je man 4 maanden (pffff, lijkt me vreselijk) weg moet? Dat hij zijn kind dan weinig ziet wat weer moeilijkheden kan geven met het hechtingsproces?

[LauraC]

Ja, dat hij weg moet vinden ze wat minder! Daarom probeert hij ook weg te gaan voordat er een kind komt, zodat hij daarna lekker 18 maanden weer thuis is. Maar ja, het is zijn werk (luchtmacht) en verder is het een hele stabiele baan die ons in woonruimte voorziet en redelijk goed betaalt, dus dat is dan weer een voordeel. Wel willen ze erachter zien te komen door gesprekken hoe ik denk ik m'n eentje om te gaan met een 'nieuw' kind....ik denk dat ik het wel kan, maar dat moet ik dan gaan bewijzen zeg maar...

[*Annet*]

Een kind in je eentje opvoeden is vrij pittig! Vooral als het niet zo lekker gaat allemaal. Het is gewoon lekker om eens ff stoom af te kunnen blazen of zomaar ('s avonds, als je man thuis is) weg te kunnen en de boel de boel te laten. Kom je thuis in een opgeruimd huis en kind ligt lekker te slapen.

- O wat is ie toch lief vertederende blikken en smeltende harten -.

[LauraC]

Een kind in je eentje opvoeden is vrij pittig! Vooral als het niet zo lekker gaat allemaal. Het is gewoon lekker om eens ff stoom af te kunnen blazen of zomaar ('s avonds, als je man thuis is) weg te kunnen en de boel de boel te laten. Kom je thuis in een opgeruimd huis en kind ligt lekker te slapen.

- O wat is ie toch lief vertederende blikken en smeltende harten -.

Je hebt helemaal gelijk. Daarom hebben we deze keer ook gepraat over de mensen die mij bij kunnen staan, met woord en daad. Gelukkig zijn wij gezegend met veel vrienden en een hechte kerkgemeenschap. Helaas wonen onze ouders ver weg, dus daar hebben we niet zoveel aan in dit geval. Maar ja, we hebben niet echt een keuze he. Het is voor mij: of flink aanpoten als hij weg is of helemaal geen kinderen...dan weet ik wel waar ik voor kies!

[*Annet*]

Als hij, zoals je aangaf, 18 maanden thuis is als het kindje er is kun je natuurlijk al goed eraan wennen en zie je het waarschijnlijk wel "zitten" als hij periode weg is. Mijn man is nu ook niet thuis en het gaat eigenlijk best. Er zijn legio vrouwen die het alleen moeten doen. Als je bijv. denkt aan schippers- of vissers-vrouwen. Weduwen enz.

wel fijn als je een netwerk om je heen op kunt bouwen en knap als je er gebruik van kunt maken. Ik ben dan vaak weer te eigenwijs om hulp te vragen.

[Liarose]

Hoi LauraC, hoe gaat het nu met jullie?

En Galateia, ben jij hier nog wel eens te vinden? Hebben jullie nog nieuws?

Wij hebben begin volgend jaar een extra voorlichting. De eigenlijke voorlichtingsbijeenkomsten zijn voor ons in najaar 2008, maar omdat er zo veel speelt, omdat adoptie zo veel in het nieuws is, wordt er een extra voorlichting georganiseert. Die zal tussen januari en april ergens zijn. Ik ben benieuwd!

[LauraC]

Hoi LauraC, hoe gaat het nu met jullie?

En Galateia, ben jij hier nog wel eens te vinden? Hebben jullie nog nieuws?

Wij hebben begin volgend jaar een extra voorlichting. De eigenlijke voorlichtingsbijeenkomsten zijn voor ons in najaar 2008, maar omdat er zo veel speelt, omdat adoptie zo veel in het nieuws is, wordt er een extra voorlichting georganiseert. Die zal tussen januari en april ergens zijn. Ik ben benieuwd!

Wij hebben afgelopen week data voor de cursus gekregen: DV 4 december en dan de twee dinsdagavonden daarna, en dan weer een avond in januari en 18 januari een hele dag. Lekker snel dus. Ze hebben ook afspraken gemaakt met mijn werk (omdat ik met kinderen werk) en een van onze referenten voor volgende week. En we staan hoog op de lijst voor een panel datum, die zij nog steeds inschatten op februari/maart. Helaas moet mijn man meteen daarna voor 4 maanden weg, anders hadden ze ons (naar eigen zeggen) binnen 6 weken met kennismakingsbezoekjes laten beginnen. Nu dus ws pas na de zomer, maar jongens, wat gaat dat snel. Vorige week was onze trouwdag en we hadden toen ook een gesprek, en ze zeiden dat dit ws onze laatste trouwdag met zn 2en was

[Liarose]

Wow zeg, dan gaat het echt snel allemaal hè! Lijkt me behoorlijk heftig! Maar ook wel leuk natuurlijk. Ik ben toch wel blij dat het bij ons allemaal nog een tijd duurt. Ik vind het enorm leuk om erover na te denken en die eerste voorlichting in het voorjaar vind ik ook fijn en zo. Maar dat het hele traject nog een tijd duurt is gewoon goed. Mensen die we kennen hebben nu een jaar een kindje uit Azië en nu zijn ze in verwachting van een biologisch kindje. Dat vind ik zo mooi! Een zwartje (of nou ja, in hun geval een geeltje ) en een witje!

[Galateia]

En Galateia, ben jij hier nog wel eens te vinden? Hebben jullie nog nieuws?

Ik leef nog

Het nieuws is dat we in februari met de voorlichtingsbijeenkomsten beginnen. We hebben al het cursusmateriaal net binnen. In april is dat afgerond en kunnen we dus eindelijk al het papierwerk in orde maken.

Verder... een aparte wending, die we zelf niet hadden voorzien. Uit onderzoek is gebleken dat wij zonder medicatie niet zwanger kunnen worden. Ik ging voor iets heel anders naar de huisarts (wij hebben nog nooit geprobeerd zwanger te worden), belandde bij de gynaecoloog en uiteindelijk resulteerde het onderzoek in deze wetenschap. Het was heel raar om de arts te horen zeggen, dat zwanger worden voor ons niet zo vanzelfsprekend is als het lijkt en dat de kansen niet zo groot zijn dat het echt zal lukken. Natuurlijk is het dat nooit, maar eigenlijk besef je dat pas ten volle wanneer het over jezelf gezegd wordt...

Zoals ik ooit al in dit topic meldde, zijn wij niet begonnen met de adoptieprocedure omdat wij geen kinderen konden krijgen. Nu blijkt ineens dat we dat niet zomaar kunnen.

Om te horen dat je weinig kansen hebt om zelf een kind op de wereld te zetten, is niet bepaald leuk. Maar er kwam meteen zo'n enorme rust over me heen. We hebben het net gehoord, maar hebben over een half jaar al alle papieren in orde voor een adoptie.

Wat we begonnen zijn vanuit een verlangen naar een adoptiekind wordt nu voortgezet vanuit de wetenschap dat we zelf waarschijnlijk nooit kinderen zullen krijgen.

God heeft al die liefde voor ons toekomstige kindje al jaren geleden in ons hart geplant en nu weten we waarom ...

[Liarose]

Zo hey, welkom terug!

Wat een verhaal joh Het lijkt me een heel aparte gewaarwording als je voor je gevoel een keuze had en dat het nu ineens anders ligt. Wel ontzettend bijzonder dat dat verlangen naar een adoptiekind er dus 'niet voor niets' was!