Een te koud en te hard hart? Hoe kan een te koud en te hart hard op zoek Zijn naar God? Volgens mij ben je hier aan het ontdooien Caprice!caprice schreef:joris schreef:Caprice, in de liefde is geen angst. Jij bent bang volgens mij om je vertrouwde gedachte los te laten. Daarom blijft het donker.
Bekeren is juist: radicaal loslaten en je leven aan God overlaten.
Angst is denk ik niet het goede woord. Ik ben te koud en mijn hart is te hard. Het mag me wel eens wat doen, maar vaak ook niet zo veel. Het verlangen om net zo te zijn als de kinderen van God, met een leven dicht bij de Heere blijft.
[quote]Ik vind het toch wel moeilijk, en Adam niet geleerd, is Christus niet begeerd. Ik vrees toch dat een gebroken hart en een verslagen geest bij mij ontbreekt.[quote]Persoonlijk heb ik de indruk dat jij heel bewust bent van je zonde en dat je Christus wel begeerd als ik je posts lees: De grootste zonde van de mens is ongeloof (joh 16), en daar ben je je wel terdege van bewust. Denk niet dat je niet welkom bent bij Christus omdat je niet genoeg zondebesef o.i.d. zou hebben, Hij vraagt alleen dat zondaren op hem vertrouwen, niet dat huilende zelf kastijende zondaren op Hem vertrouwen. Probeer niet jezelf geestelijk te kastijden om zo beter voor God te zijn. Ga met je ongeloof naar Christus toe: "Heer ik weet dat ik te weinig vertrouwen en geloof in U heb, maar ik weet ook dat u zegt: Wie Mij zoekt zal vinden. Wilt u me daarom laten zien Wie u bent en geloof in U geven, want ik weet dat ik zonder u verloren ga."
Vergeet niet dat Christus slechts geloof vraagt, klamp je aan m'n onderschrift vast, dat heb ik ook gedaan!
kVind het eigenlijk wat moeilijk uit te leggen hier allemaal, maar ik hoop dat ik je iig hoop gegeven heb. Blijf volharden in gebed!