Berichtdoor promise » 15 dec 2003 20:18
In evangelische gemeenten kijkt men anders tegen God aan. Ze zien God meer als een God van liefde, van goedetierenheid. Natuurlijk is God niet alleen liefde, maar wel als je bij Hem hoort. Veel mensen hebben een rechtstreekse relatie met God, en dat uiten ze ook. In evangelische gemeente merk je zo goed, meer dan in reformatorische kerken, dat de mensen echt voor God naar de kerk gaan, omdat ze zoveel van Hem houden... In de reformatorische gemeenten zitten veel mensen, vooral jongeren, omdat ze naar de kerk moeten, niet omdat ze zo graag naar de kerk willen. (heus niet allemaal!!)
Evangelische mensen uiten hun geloof op een andere manier, als ze verdrietig zijn huilen ze, als ze blij zijn lachen, zingen ze. Gewoon, onder de dienst door. Ik zeg niet dat dat in reformatorische kerken niet gebeurd, maar mensen kijken hier anders tegen aan.
Natuurlijk zijn er, zoals in alle kerken, ook veel dwalingen. Sommige evangelische kerken zien de bekering als iets heel simpels, als je naar de kerk ga, dan zit het wel goed. Maar er zijn zoveel verschillende gemeenten! Je kunt ze niet allemaal gelijk trekken, en ik heb het idee dat dat wel gebeurd... Reformatorische mensen zien evangelisch als heel lichtzinnig, geen eerbied hebbende voor God. Evangelische mensen zien reformatorisch als iets zwaarmoedig, neerslachtig. Zij hebben beide nooit helemaal gelijk. Er zijn een heleboel lichtzinnige en zwaarmoedige kerken, maar er zijn er nog zoveel meer!! Waar zullen wij over oordelen? Moeten we dat niet aan God over laten? Zal Hij tegen lichtzinnige mensen zeggen dat ze te happy geleefd hebben? Zal Hij tegen zwaarmoedigen zeggen dat ze te neerslachtig zijn geweest? Waar zullen wij onderscheid maken, terwijl God aan iedereen die in Hem geloofd het eeuwige leven heeft beloofd? Geloofd een evangelische niet in dezelfde God als een reformatorische? In dezelfde wonderlijke belofte?
May the strength of the Lord be with you!