U zeggen is ook wel heel erg cultureel bepaald.
Zo wordt in Duitsland veel eerder Sie gebruikt, maar wordt God weer aangesproken met 'du'. Wat mij altijd een beetje apart in de oren klinkt.
Wat ouders/kinderen betreft maakt het me niet zoveel uit. Ik ben ooit opgegroeid met jij/jou en mijn kinderen ook.
Ik vind beleefdheid wèl belangrijk. Maar als ouders heb je daar ook een voorbeeldfunctie in; ook je kinderen moet je beleefd/respectvol benaderen. Een ouder die schreeuwt tegen zijn kinderen of, nog erger, scheldt en kleineert, brengt geen beleefdheid over.
Ook in je gedrag naar anderen heb je voor je kinderen een voorbeeldfunctie.
Ik vind het belangrijk om vreemden met u aan te spreken en rekening met anderen te houden, bijv. met kleding. Precies zoals Schelpje zegt.
In onze kerk zijn helemaal geen kledingnormen, dus kan ik er ook zonder problemen in mijn motorpak naar binnen, maar zou ik een keer kerken in een refokerk op de Veluwe, vind ik het vanzelfsprekend dat ik rok + hoedje draag.
Verder vind ik dat in Nederland kledingnormen wel èrg vervagen. Daar doe ik niet aan mee. Ik en mijn gezin dragen geen zwemkleding buiten het zwembad, eigen tuin of de camping, we dragen zwart of donker op begrafenissen, en de kinderen mochten ook geen blote navels, decollete's of extreme minirokjes aan naar school.