jas schreef:Optimatus schreef:jas schreef:Onzin. De SV is geen letterlijke vertaling maar juist een vertaling die aansluit op het Nederlandse spraak- en taalgebruik.
Zoals dat gebruik was in de 17e eeuw...
Blijft staan dat het geen letterlijke vertaling is, waar ik me overigens goed thuis bij voel.
Ach ja, de muziek uit die tijd, dan ook de Bijbel uit die tijd hè.
De SV is een behoorlijk letterlijke vertaling. De mate van letterlijkheid is groter dan van de NBG-vertaling, en zeker dan de NBV.
Maar zó letterlijk dat ieder Hebreeuws woordje superdirect is vertaald, helemaal in de Hebreeuwse zinsvolgorde, nee, zo erg is het ook weer niet. (Idiolect noemen ze dat.)
Toch is de mate van letterlijkheid zo groot, dat men wel spreekt van Neder-Hebreeuws. Hebreeuwse gezegden zijn dan letterlijk vertaald. Daar zit het gevaar in dat het beoogde effect van zoiets dan verloren gaat.
Soms is er in de Hebreeuwse tekst bewust gebruik gemaakt van een literair effect, zoals op elkaar lijkende woorden (rijmeffect en zo). Dat effect is dan een integraal onderdeel van de tekst. Hoe vertaal je dan? In de SV is gekozen voor het vertalen van de woorden. In nieuwere vertalingen is wel eens gekozen voor de vertaling van het literaire effect.
Een voorbeeld is Jesaja 5:7.
Hebreeuwse tekst:
Ki kèrèm JHWH tseváot bét Isráél weisj Jehudah netà sjàasjuájw wàjeqàw
lemisjepát wehinnéh
misepách litsedáqáh wehinnéh
theáqáh.
Statenvertaling:
Want de wijngaard van den HEERE der heirscharen is het huis van Israël, en de mannen van Juda zijn een plant zijner verlustigingen; en Hij heeft gewacht naar
recht, maar ziet, het is
schurftheid, naar
gerechtigheid, maar ziet, het is
geschreeuw.
NBG-vertaling:
Welnu, de wijngaard van de HERE der heerscharen is het huis Israëls, en de mannen van Juda zijn de planten waarin Hij vreugde heeft; Hij verwachtte
goed bestuur, maar zie, het was
bloedbestuur;
rechtsbetrachting, maar zie, het was
rechtsverkrachting.
NBV:
Israël is de wijngaard van de HEER van de hemelse machten,
de uitgelezen aanplant zijn de inwoners van Juda.
Hij verwachtte
recht, maar oogstte
onrecht,
hij zocht
rechtsbetrachting, maar vond
rechtsverkrachting.
Dus: wat is eigenlijk precies letterlijk vertalen?
In hoeverre is dat eigenlijk mogelijk bij een vertaling?
Zo te zien zijn ze bij de NBV het verste gegaan in het vertalen van al die aspecten bij deze tekst.