Kinderen willen niet meer naar de kerk

[Marnix]

Hehe.... we moeten geloven zoals een kind he... en niet een kind willen laten geloven zoals wij

Betrokkenheid is zo belangrijk, dat geeft je een thuis-gevoel.

[joepie]

Er stond maandag een stukje in het ND van Ds. Schreuder wat hij in het kerkblad van Spakenburg had geschreven. En het kwam erop neer dat hij alle moeite doet om kinderen bij de dienst te betrekken, maar dat bij navraag op de Cath, er maar een enkeling was die wist waar er zondags over gepreekt was. Of wat er in de dienst was gebeurd. Hij zei dat als de ouders niet zelf hun kinderen stimuleren er niets gebeurd. Als hij zorgt dat er elke zondag een uittreksel van de preek is en voor de jeugd een blad met vragen waar je het antwoordt van in de preek hoord, en de ouders stimuleren dat niet dan maakt hij het dus eigenlijk voor niets.
Ik denk ook dat het tegenwordig echt niet ligt aan de inhoud van de dienst, maar gewoon aan de desinteresse van ons.
We zijn niet meer zo doordrongen van het feit dat God tot ons spreekt in de Eredienst. We gaan allemaal zitten praten en zitten herkauwen.
Onze kinderen weten gewoon vanaf dat ze voor het eerst meegingen dat naar de kerk gaan een goede gewoonte behoort te zijn. Dat je leert als je ook eens geen zin hebt om toch te gaan, omdat God je roept.
Hij wil jou daar hebben en tot je spreken.
Hij heeft je iets belangrijks te zeggen.

Het is als met alles in het leven, ook als je ergens geen zin in hebt, zul je het toch moeten doen. Ik heb weleens geen zin om te koken, te strijken, te stoffen, enz enz. Maar ik zal het toch moeten doen, of ik nu wil of niet.
En het is goed voor kinderen als ze dat gewoon gelijk leren.
Ook als je geen zin hebt ga je gewoon naar de kerk.

[parkiet]

Iets wat ik ff wil noemen: je zoon is een kind van jou en je vrouw (ga ik voor t gemak ff van uit), dus hij zal waarschijnlijk ook wel op jullie lijken. Dus dan is het handig om eens na te denken hoe jouw ouders het vroeger deden en wat je daar van vond, en hoe je zou willen dat je ouders tegen jou zouden doen als je niet meer naar de kerk zou willen op je 15e.
Iemand dwingen kan bij sommigen heel verkeerd uitpakken. Het idee van een strippenkaart klinkt mij wel leuk in de oren. Zo geef je hem zelf een stukje verantwoordelijkheid over z´n doen en laten op zondag, maar heb je ondertussen zelf wel de touwtjes in handen. Doe dat dan wel in goed overleg met hem. Leg hem uit waarom je het zo doet, waarom je graag wil dat hij naar de kerk gaat. Probeer erachter te komen waarom hij niet wil. Misschien kun je eens met hem in een andere (of enkele andere) kerken gaan kijken, zodat hij zich kan oriënteren.
Het maken van afspraken over wat je wel en niet vind kunnen op zondag lijkt me ook niet slecht (even in reactie op Evelien). Hij woont wel in jouw huis, en dan zou ie zich toch aan bepaalde regels moeten houden. Vooral als ie nog geen 18 is, je hebt nog de verantwoordelijkheid over hem...

[joepie]

Iets wat ik ff wil noemen: je zoon is een kind van jou en je vrouw (ga ik voor t gemak ff van uit), dus hij zal waarschijnlijk ook wel op jullie lijken. Dus dan is het handig om eens na te denken hoe jouw ouders het vroeger deden en wat je daar van vond, en hoe je zou willen dat je ouders tegen jou zouden doen als je niet meer naar de kerk zou willen op je 15e.
Iemand dwingen kan bij sommigen heel verkeerd uitpakken. Het idee van een strippenkaart klinkt mij wel leuk in de oren. Zo geef je hem zelf een stukje verantwoordelijkheid over z´n doen en laten op zondag, maar heb je ondertussen zelf wel de touwtjes in handen. Doe dat dan wel in goed overleg met hem. Leg hem uit waarom je het zo doet, waarom je graag wil dat hij naar de kerk gaat. Probeer erachter te komen waarom hij niet wil. Misschien kun je eens met hem in een andere (of enkele andere) kerken gaan kijken, zodat hij zich kan oriënteren.
Het maken van afspraken over wat je wel en niet vind kunnen op zondag lijkt me ook niet slecht (even in reactie op Evelien). Hij woont wel in jouw huis, en dan zou ie zich toch aan bepaalde regels moeten houden. Vooral als ie nog geen 18 is, je hebt nog de verantwoordelijkheid over hem...

Ik ben er dus in het geheel niet voor om met je kind te gaan shoppen.
Gewoon niet zeuren en mee naar de kerk.
Waar is nu eigenlijk nog het gezag van ouders gebelden als we ons in allerlei rare bochten gaan wringen om onze wil maar over te brengen op onze kinderen.
Zolang als ze onder jouw verantwoording vallen gaan ze gewoon mee.
Punt uit.

En natuurlijk moet je met je kind praten. Maar ik ga ervanuit dat je dat ook al doet. Dat je voor je kinderen een voorbeeld bent in het willen gehoorzamen van God. Dat je op je kinderen de liefde die jij voor God voelt en de dankbaarheid die je hebt, dat je die gewoon in je dagelijkse leven beleefd. Zodat je kinderen kunnen zien aan jou als ouders dat ook voor jou een leven met God belangrijk is.
En ik denk dat het daar nogal eens aan ontbreekt.

[Marnix]

Er stond maandag een stukje in het ND van Ds. Schreuder wat hij in het kerkblad van Spakenburg had geschreven. En het kwam erop neer dat hij alle moeite doet om kinderen bij de dienst te betrekken, maar dat bij navraag op de Cath, er maar een enkeling was die wist waar er zondags over gepreekt was. Of wat er in de dienst was gebeurd. Hij zei dat als de ouders niet zelf hun kinderen stimuleren er niets gebeurd. Als hij zorgt dat er elke zondag een uittreksel van de preek is en voor de jeugd een blad met vragen waar je het antwoordt van in de preek hoord, en de ouders stimuleren dat niet dan maakt hij het dus eigenlijk voor niets.
Ik denk ook dat het tegenwordig echt niet ligt aan de inhoud van de dienst, maar gewoon aan de desinteresse van ons.
We zijn niet meer zo doordrongen van het feit dat God tot ons spreekt in de Eredienst. We gaan allemaal zitten praten en zitten herkauwen.
Onze kinderen weten gewoon vanaf dat ze voor het eerst meegingen dat naar de kerk gaan een goede gewoonte behoort te zijn. Dat je leert als je ook eens geen zin hebt om toch te gaan, omdat God je roept.
Hij wil jou daar hebben en tot je spreken.
Hij heeft je iets belangrijks te zeggen.

Het is als met alles in het leven, ook als je ergens geen zin in hebt, zul je het toch moeten doen. Ik heb weleens geen zin om te koken, te strijken, te stoffen, enz enz. Maar ik zal het toch moeten doen, of ik nu wil of niet.
En het is goed voor kinderen als ze dat gewoon gelijk leren.
Ook als je geen zin hebt ga je gewoon naar de kerk.

Hm ik vind dat wel iets te kort door de bocht. Natuurlijk is de houding van de kinderen heel belangrijk... maar om het gelijk helemaal daarop af te schuiven omdat er een samenvatting op papier staat en de eerste 2 minuten van de preek voor kinderen wordt aangepast vind ik iets te gemakkelijk... Het opvallende is dat ik het in de kerk ook wel zie... het is voor kinderen gewoon moeilijk een hele preek te volgen en de liederen zijn ook niet ontzettend kindvriendelijk.... maar als we een aangepaste dienst voor kinderen/gehandicapten hebben met kinderliedjes, interactie met kinderen, dingen die worden gedaan door kinderen, veel voorbeelden in een preek, gebruik van hulpmiddelen etc. zie je dat de kinderen wel veel beter luisteren en het fijn vinden.... maar ja, dat kun je niet elke week doen he

[joepie]

Ik zie bij ons in de kerk waar hetzelfde gebeurd, dus dat er door mensen uit de gemeente een werkboekje wordt gemaakt ook dat er inderdaad ouders zijn die er wel iets mee doen, maar ook genoeg ouders die het wel best vinden.
Het vraagt namelijk ook aandacht van jou als ouders. Je gaat thuis met je kinderen dat boekje nog eens doornemen. En kijken of de antwoorden kloppen.
Ik denk dat we moeten oppassen dat we niet elke keer de dingen aan gaan passen aan een bepaalde groep. Dan krijgen we zoiets van: oudevandagen kerkdiens, kinderkerkdiens, geliefdestelletjeskerkdienst, puberkerkdienst, pasgetrouwdekerkdienst, doven kerkdiensten, mensen met een vertandelijkebeperkingsdiensten, middelbareleeftijdsdiensten, enz enz. Kan er nog wel genoeg bedenken.
Het gaat er toch om dat je met elkaar het lichaam van Christus vormt en Hem met elkaar verwacht. Onze ervaring is dat kinderen meer uit de kerkdienst halen dat wij denken.
Daar hebben we meerdere voorbeelden van.
Dus laten we nu maar gewoon doen, dan doen we gek genoeg.

[jas]

Veel christenen stoppen meer tijd in het laten geloven van hun kinderen in sinterklaas, dan ze te laten geloven in Jezus.

[joepie]

Veel christenen stoppen meer tijd in het laten geloven van hun kinderen in sinterklaas, dan ze te laten geloven in Jezus.

Gelukkig hebben wij ze nooit verteld over een nietbestaandealdanwelbestaandesinterklaas. Gewoon een verklede man.
Dus dat is weer een pluspuntje voor Joepie

[jas]

Veel christenen stoppen meer tijd in het laten geloven van hun kinderen in sinterklaas, dan ze te laten geloven in Jezus.

Gelukkig hebben wij ze nooit verteld over een nietbestaandealdanwelbestaandesinterklaas. Gewoon een verklede man.
Dus dat is weer een pluspuntje voor Joepie

Ja, die krijg je van me.

[Socrates]

Veel christenen stoppen meer tijd in het laten geloven van hun kinderen in sinterklaas, dan ze te laten geloven in Jezus.

Volgens mij is de secularisatie onder de Sinterklaas-gelovers anders ook groter dan ooit...

[TheKeimpe]

Terugkomend op de vraag van Beer...
Beer, ik ken je niet, dus ik kan gerust zeggen wat ik zeggen wil.

Wat straalt jouw kerkgang uit? Ben je blij dat het weer zondag is en dat je weer naar Gods huis mag? Of is het nu eenmaal niet anders op zondag?
Ben je christen in je hele leven, of is dat iets voor de zondag? Of is je leven door de week in strijd met de leer op zondag?
In het kort: kijk ook naar jezelf! Als je eigen geloof niet echt is, dan zullen je kinderen er gauw genoeg van hebben.

Ik hoorde pas een mooie uitspraak, ik wil je hem niet onthouden:
Als je niet meer met je kinderen over de Heere kan spreken, spreek dan maar met de Heere over je kinderen!

[kees81]

Hallo,

ik ben nieuw op dit forum, en ik heb de zoekfuntie gebruikt en ik kon niets vinden over dit specifieke onderwerp, dus daarom open ik dit topic.

Ik heb 2 kinderen, een zoon van 15 en een dochter van 12, ze heten Arnold en Nina. Arnold zit midden in de pubertijd en de laatste tijd weigert hij steeds vaker om mee te gaan naar de kerk, wij thuis weten niet goed hoe we daar om mee moeten gaan, is dwingen een optie?? Of is het beter om erover te praten? Tot nu toe hebben we het maar een beetje op zijn beloop gehouden, hopende dat er verandering in de situatie zou komen, zijn er ouders die hetzelfde probleem hebben (gehad?)

zachte banken in de kerk zouden geen overbodige luxe zijn.

[Klaas]

zachte banken in de kerk zouden geen overbodige luxe zijn.

Kom je as zondag bij ons? We zitten op bioscoop/theaterstoelen

Klaas

[Aragorn]

Ah, de baptisten in de Reehorst.

[Klaas]

Als je de 1e zondag van de maand komt kun je wel een slok wijn krijgen.

Klaas