Marnix schreef:PeterD schreef:Omdat we in diverse andere topics regelmatig off-topic werden, nu een EVD topic.
In het leven draait het om ellende-verlossing-dankbaarheid. Waarna het weer ellende kan worden, verlossing en dankbaarheid. Een never ending circel dus.
Dankbaar kan je pas zijn als je verlost ben van je ellende. Verlost kan je pas worden als je je ellende ingeleefd hebt.
In de Heidelbergse catechismus zie ik dat terugkomen in vraag en antwoord 2:
Hoeveel stukken zijn u nodig te weten, opdat gij in dezen troost zaliglijk leven en sterven moogt?
Antw: Drie stukken. Ten eerste hoe groot mijn zonden en ellende zijn. Ten andere hoe ik van al mijn zonden en ellenden verlost worde. En ten derde hoe ik Gode voor zulk een verlossing zal dankbaar zijn.
EVD dus?
Tja, en waar begint de HC mee? Met een heleboel zondagen over ellende?
Nee de HC begint met: Wat is uw enige troost in leven en sterven?
En dan komt het verlossingsevangelie... Daarna gaat het pas over ellende. Ik denk dat beiden bekend zijn, niet eerst het een en dan het ander. Tenminste, bij mensen die met het geloof izjn opgegroeid is dat het geval, vanaf dat ik een peuter was heb ik gehoord over zonde en verlossing en ik heb mijn hele leven beiden gekend... niet eerst het 1 en dan pas het ander.
Wat is zijn troost in zondag 1? Dat voor zijn ZONDEN volkomen is betaald en dat hij uit de heerschappij des DUIVELS is verlost, die persoon kende zijn achtergrond wel hoor, je doet net of er in zondag 1 helemaal niet over de ellendekennis gerept wordt, maar wel degelijk dus.