Hoe komt het dat er zo makkelijk over geloven gesproken wordt?

[naamloos]

En geen van hen zei: ik ben gaan geloven.

Misschien één van hen wel? zie water dopen.

Nee, want dat is niet bijbels.

Het is onbijbels om te zeggen dat je bent gaan geloven? Serieus? Echt? ???
tIs eigenlijk nog 'erger' want ze deden het gewoon!
Beter om te zeggen dat je niet bent gaan geloven?
Hoe doen ze bij jullie belijdenis van je geloof dan?

[Chaya]

Het is onbijbels om te zeggen dat je bent gaan geloven? Serieus? Echt? ???

Lees jij selectief, of quote jij selectief, of doe je beide, opzettelijk? Want je verdraait mijn woorden, althans, in de context gezegd!

tIs eigenlijk nog 'erger' want ze deden het gewoon!

Waar zouden we de Heilige Geest toch voor nodig hebben?

[benefietdiner]

Nee, want dat is niet bijbels.

Oké dus als je zegt ‘ik geloof’ of 'ik ben gaan geloven' valt in jou categorie ‘niet Bijbels’.
Maar ik lees toch in dat stukje van Brakel het laatste deel: Als ik zeg geleidelijk aan, dan bedoel ik de bekering in den brede, van de eerste overtuiging tot de bewustheid dat men Christus aanneemt (...)".
Is dat niet overeenkomstig het zelfde als je zegt 'ik geloof' ?

Met ellendekennis wordt dus niet bedoeld dat iemand wekenlang alleen maar kan huilen en het onmogelijk lijkt te zijn.

Ben jij die status quo van onmogelijkheid (die je zelf zo noemt) voorbij of leef je daar nog in... val je er weer in terug of komt het ook wel eens verder zo van ik ben verlost God heeft mij welgedaan

[naamloos]

Lees jij selectief, of quote jij selectief, of doe je beide, opzettelijk? Want je verdraait mijn woorden, althans, in de context gezegd!

Waar zouden we de Heilige Geest toch voor nodig hebben?

Lees jij selectief, of quote jij selectief, of doe je beide, opzettelijk?
Even terug lezen, daar heb ik geschreven waar we de H.G. o.a. voor nodig hebben.

[benefietdiner]

zoals je wil Teus

[Teus]

Een tegenvraag stellen, benefietdiner?
Je opent een compleet nieuw onderwerp in een onderwerp.
Ik wil je vriendelijk vragen deze weg te halen.

[Teus]

Verder trek ik niets uit elkaar wat Johannes in zijn evangelie schrijft.
Ik maak wel onderscheid tussen geloven en wedergeboorte, simpelweg omdat dat niet hetzelfde is.
En omdat het over geloven ging heb ik vers 13 in mijn eerste post niet meegenomen.

Geloven is iets wat je doet, een werkwoord dus. Geloven is aannemen (Joh. 1:12) Geloven is het "cadeau" van verlossing en vergeving aannemen.

Naamloos, wat zou je zegen als men vraagt of je gelooft dat God de Hemel en de aarde geschapen heeft? Ja, je zult volmondig ja zeggen. Wat zou je zeggen als men vraagt of Jezus voor de zonden betaald heeft? Zul je wellicht ook direct ja zeggen. En als men je vraagt of God mensen geneest? Dat geloof je ook zeker wel.
Dit geloven bedoel jij, het geloven van aannemen.
Maar als jij vraagt aan God of Hij jou wil genezen, wanneer je ziek zou zijn, geloof je dan dat Hij dat doet?
Dat wordt lastiger hè, Dat kun je alleen geloven als je geloof van God komt, door de kracht van de Heilige Geest. Het zogenaamde christelijke geloof. Vers 12 en 13 van Joh.1.
Als je gelooft dat je zonden vergeven zijn geloof je dat, heb je de wetenschap, van God door kracht de Heilige Geest.
Dit geloven bedoel ik, in dit geloven heb je de absolute zekerheid doordat je in dit geloven altijd ervaart.

Dat had ik ook een tijdje en bracht het bij God, weet je wat Hij zei? Ga maar schrijven, ik moest het de wereld in brengen. Het is niet altijd om het even om je mond dicht te houden.

Maar je zegt het nu zo dat iedereen het op een zelfde manier zou moeten ervaren als jij.

Ik heb nergens vermeldt dat iemand anders hetzelfde zou moeten ervaren, je opmerking spreekt boekdelen Chaya, zo kenmerkend.

Ik lees in de Bijbel dat God's kinderen op de toppen kunnen leven, maar ook soms in de dalen verblijven!

Ja, wat wil je er mee zeggen dan? Dat het geoorloofd is in dalen te blijven? Dat je je maar mee moet laten slepen door satan omdat het ook in de Bijbel staat. Elk kind van God leeft inderdaad soms in dalen maar Jezus heeft de oplossing gegeven, Hij heeft Zijn kinderen macht gegeven om tegen satan strijdvaardig te zijn. Maar daar heb je ook geloof voor nodig, mede omdat je het zelf niet kan.

Schrijf maar eens dat je gebukt gaat onder je zondenpak. Dat je moe en moedeloos bent omdat je steeds weer afdwaalt.

Ja dan gaan ze reageren, omdat het heel relevant is in dit topic.
Ik zal het je nog een keer proberen uit te leggen.

Ten eerste gaat hetgeen je schrijft om jezelf. Wanneer je tot God gaat voor jezelf, niet om Gods eer, want daarvoor leven wij, wat kun je dan van God verwachten?

Als je gebukt gaat onder je zondenpak dan heb je de Genade al ontvangen want anders gaat er niemand onder zijn of haar zonden gebukt. Waarom ga je onder je zonden gebukt als je wedergeboren bent? God wil het niet want Hij heeft Zijn Zoon ervoor laten betalen, die zonden zijn weg, in de diepte der zee. Dus je bent niet gewillig aan God maar, het kan niet anders, je bent gewillig aan satan. Hij probeert jou van God af te houden want hij wil alles van jou behalve dat je God dient.
In de Bijbel staat “wat je zaait dat oogst je” Als je zegt (zaait), o wat ben ik slecht, ik kan het nooit meer goed doen, God wil mij niet meer onder ogen komen, dan gaat het steeds slechter worden. Voor God is het onmogelijk om hier in te breken, Hij is te Heilig om met zonden om te gaan. Ondertussen ga je oogsten. je krijgt het steeds slechter en satan helpt je een handje, hij doet dat graag, het gaat om je eigen hachje, niet om God. Zo erg totdat zelfs mensen overwegen zelfmoord te plegen. Wat nu zo mooi is, God grijpt dan altijd in, dat laat hij niet gebeuren.
Je bent ernstig aan het zondigen als je gebukt gaat onder je zonden. Je gelooft het evangelie, de Bijbel niet, je gelooft God niet en ook niet wat Jezus aan het kruis gedaan heeft. Je geloofd niet dat je geheiligd bent in Jezus Christus, dat je apart gezet bent door God en een geweldige toekomst te wachten staat. Dit is niet het verliezen van de scherpte van het geloof maar één-en-al ongeloof. En al met al m.i. de meest ernstige zonde, je neemt God niet serieus.
Om dat geloof terug te krijgen moet je bij God zijn, het is het geloof uit Hem door de kracht van de Heilige Geest. Je moet je als het ware opnieuw bekeren. Dan is Hij er absoluut weer voor je. Als je zondigt kun je het beste direct tot God gaan en om vergeving vragen. Als het goed is voel je dat je God verdriet doet bij de kleinste misstap, dat doet pijn. Niet voor jezelf maar voor Hem. Zo kun je voor je zelf nagaan wanneer je merkt dat de scherpte van je geloof eraf gaat. Heb ik nog iets goed te maken tegenover God? Ben ik nog boos op iemand, iemand pijn gedaan of iets dergelijks.

Schrijf maar eens dat je zo graag wilt geloven, maar het lukt je niet, omdat je je te zondig vindt.

Je kunt heel goed een broodje tegen de honger eten maar als je niet gelooft dat de enige bakker die er is brood heeft ga je er uiteraard ook niet naar toe om er een te halen, je komt om van de honger. Je gaat dood door ongeloof en zo is het ook met het vergeven van je zonden. Als je niet gelooft dat God je zonden vergeeft, staat te wachten om het te kunnen doen, kost het je leven. Het is het zelfde geloof, God verwacht niet meer omdat Hij weet dat je niet anders kunt, nogmaals, "kom zoals je bent".

Een zin uit het schatboek van Ursinus:
Hoeveel stukken zijn u nodig te weten, opdat gij in deze troost zalig leven en sterven moogt? Drie stukken: Ten eerste: hoe groot mijn zonden en ellende zijn. Ten andere, hoe ik van al mijn zonden en ellende verlost word. En ten derde: hoe ik God voor zulke verlossing dankbaar zal zijn.
Of, als er geen ellendekennis is, is er ook geen zoeken naar verlossing.

Is het dan maar halve genade wat geschonken wordt? Is het niet onvoorwaardelijk wat God geeft.
Het is een list, God zegt “Kom zoals je bent”
Je zult er nooit, maar dan ook nooit er achter komen hoeveel je God verdriet gedaan hebt zonder te beseffen wat Jezus voor je gedaan hebt.
En als je er dan enig besef van hebt ga je niet anders dan in aanbidding, dan ga je beseffen wat Hij voor je gedaan hebt, dan gaat ALLES om Hem.

Kun jij mij vertellen waar het staat in de Bijbel dat we moeten weten hoeveel we gezondigd hebben om zalig te zijn?
We hebben er totaal geen zicht op en zullen het ook nooit krijgen. Alleen dat we gezondigd hebben, dat we erkennen dat we zondaar zijn, en dat bij God brengen dat is genoeg voor Hem.

Nee, dat wordt ongeloof genoemd, dus je moet "gewoon gaan geloven"

Waarom zou je God geloven en Ursinus niet?

[Teus]

zoals je wil Teus

Dank je benefietdiner.

[benefietdiner]

zoals je wil Teus

Dank je benefietdiner.

Ik ben blij dat ik mijn stukje heb weggehaald en dat jij er een prachtig antwoord voor terug geschreven hebt aan Chaya. Ik ben het er helemaal mee eens.

Toch een opmerking over het antwoord wat je schreef aan naamloos waarin je suggereer dat geloven geen werkwoord zou zijn.

Er is in de geschiedenis al veel geschreven over geloven maar toch wat minder over wat geloven in de praxis inhoud. Dat probeer jij wel te doen, dat zie ik in het antwoord wat je schrijft aan Chaya, geloven in de praktijk dus.

Terwijl je aan naamloos probeert uit te leggen dat geloven geen werkwoord is doe je in het antwoord aan Chaya het tegenovergestelde namelijk dat het wel een werkwoord is.o.a. in dit stukje:

Je bent ernstig aan het zondigen als je gebukt gaat onder je zonden. Je gelooft het evangelie, de Bijbel niet, je gelooft God niet en ook niet wat Jezus aan het kruis gedaan heeft. Je geloofd niet dat je geheiligd bent in Jezus Christus, dat je apart gezet bent door God en een geweldige toekomst te wachten staat. Dit is niet het verliezen van de scherpte van het geloof maar één-en-al ongeloof. En al met al m.i. de meest ernstige zonde, je neemt God niet serieus.
Om dat geloof terug te krijgen moet je bij God zijn, het is het geloof uit Hem door de kracht van de Heilige Geest. Je moet je als het ware opnieuw bekeren. Dan is Hij er absoluut weer voor je. Als je zondigt kun je het beste direct tot God gaan en om vergeving vragen. Als het goed is voel je dat je God verdriet doet bij de kleinste misstap, dat doet pijn. Niet voor jezelf maar voor Hem. Zo kun je voor je zelf nagaan wanneer je merkt dat de scherpte van je geloof eraf gaat. Heb ik nog iets goed te maken tegenover God? Ben ik nog boos op iemand, iemand pijn gedaan of iets dergelijks.

En hier schrijf je het weer

Je kunt heel goed een broodje tegen de honger eten maar als je niet gelooft dat de enige bakker die er is brood heeft ga je er uiteraard ook niet naar toe om er een te halen, je komt om van de honger. Je gaat dood door ongeloof en zo is het ook met het vergeven van je zonden. Als je niet gelooft dat God je zonden vergeeft, staat te wachten om het te kunnen doen, kost het je leven. Het is het zelfde geloof, God verwacht niet meer omdat Hij weet dat je niet anders kunt, nogmaals, "kom zoals je bent".

Ik ben het er mee eens maar hier schrijf je toch echt dat geloven een werkwoord is.

Je uitleg over geloof kom wel enigszins overeen zoals hier omschreven: http://www.gergemalblasserdam.nl/vragen ... ten-geloof

[MoesTuin]

Schrijf maar eens dat je gebukt gaat onder je zondenpak. Dat je moe en moedeloos bent omdat je steeds weer afdwaalt.
Schrijf maar eens dat je zo graag wilt geloven, maar het lukt je niet, omdat je je te zondig vindt.

Lees de antwoorden hierop op dit forum, lees de bijbel ernaast.
Je kan ook ziende blind zijn geworden hiervoor, horende doof.....
Want het stopt hier niet bij, graven in jezelf, het zoeken in jezelf, in je eigen schuld en ellende, wat een modderpoel!
daarmee red je het niet.
Christus heb je nodig enkel Hem alleen die Zijn leven gaf, duur betaald met Zijn bloed tot redding!
Ook voor jou, want lees in de bijbel in Micha 7 vers 18 en 19
18 Wie is een God als Gij, die de ongerechtigheid vergeeft en de overtreding van het overblijfsel van Zijn erfdeel voorbijgaat, die Zijn toorn niet voor eeuwig behoudt, maar een welbehagen heeft in goedertierenheid! 19 Hij zal Zich wederom over ons ontfermen, Hij zal onze ongerechtigheden vertreden. Ja, Gij zult al onze zonden werpen in de diepten der zee.
Corrie ten Boom zette er een bordje bij: "VERBODEN TE VISSEN"
Dat laatste heeft een grote "diepgang"
Want hoeveel mensen tobben niet met de dingen, die ze zichzelf niet vergeven kunnen? Ook DIE zonden zijn vergeven.
Nooit meer "vissen!"
Zo mag iedereen vrij en volkomen gereinigd verschijnen voor Gods troon.
Hoort dit Evangelie Woord van Eeuwigheids belang!



Eens en instemmend met de bijdrages van Teus, Benefietdiner (de liefdevolle reactie richting Chaya die verwijderd is heb ik ook nog gelezen, Amen! en Naamloos (inderdaad leest Chaya selectief, Naamloos heeft alles volledig vermeldt in dit topic, lees blz 2 na)

[naamloos]

Naamloos, wat zou je zegen als men vraagt of je gelooft dat God de Hemel en de aarde geschapen heeft? Ja, je zult volmondig ja zeggen. Wat zou je zeggen als men vraagt of Jezus voor de zonden betaald heeft? Zul je wellicht ook direct ja zeggen. En als men je vraagt of God mensen geneest? Dat geloof je ook zeker wel.
Dit geloven bedoel jij, het geloven van aannemen.

Ik heb gezegd wat ik bedoel, en dit is incompleet. Dus voor de derde keer: het gaat niet alleen om wát je gelooft, maar in wie je gelooft.
In iemand geloven betekent dat je hem kent en vertrouwd. Dan geloof je zijn woorden ook.

Maar als jij vraagt aan God of Hij jou wil genezen, wanneer je ziek zou zijn, geloof je dan dat Hij dat doet?
Dat wordt lastiger hè, Dat kun je alleen geloven als je geloof van God komt, door de kracht van de Heilige Geest. Het zogenaamde christelijke geloof. Vers 12 en 13 van Joh.1.
Als je gelooft dat je zonden vergeven zijn geloof je dat, heb je de wetenschap, van God door kracht de Heilige Geest.
Dit geloven bedoel ik, in dit geloven heb je de absolute zekerheid doordat je in dit geloven altijd ervaart.

Er staat geen algemene belofte in de Bijbel dat God in deze bedeling al de zieken zal genezen.
Geloof of ongeloof is ons antwoord op Gods beloften, en ik geloof geen belofte die niet bestaat. (ik geloof niet in het welvaartsevangelie)
Wel geloof ik dat God iemand persoonlijk door de H.G. kan laten weten/beloven dat hij hem zal beter maken.
Maar welk geloof je ook bedoelt, het is en blijft altijd een daad van de mens, net zoals ongeloof een daad van de mens is.
Dat wát je gelooft is, in dit geval, Gods geschenk. Als je God vertrouwt, gaat geloven wat hij zegt zo'n beetje automatisch.

[Teus]

@benefietdiner,
Je zou het als 2 soorten geloof kunnen noemen.

In het geval van het broodje bij de bakker: wanneer iemand tegen jou zegt “die bakker op de hoek heeft werkelijk elke dag al om 7.00 uur vers en warm brood. Dat kun je geloven of niet, ook kun je gáán geloven en zou je het een werkwoord kunnen noemen. Je gelooft het omdat er over gesproken is/wordt maar je hebt nooit 100% zekerheid, dat is onmogelijk. Er kan 's nachts ingebroken zijn, brand of de bakker is ziek. Het kan ook zijn, om welke reden dan ook, dat je het niet gelooft.
Binnen dit kader zou je geloven een werkwoord kunnen noemen maar ik zei tegen naamloos dat het topic over het christelijk geloof gaat en dan kan ik in geen geval zien dat geloven een werkwoord is.

Ik probeerde dat weer te geven in het geloven in vergeving van zonden en genezen in het algemeen. Wat m.i. dan ook geloven als werkwoord gezien kan worden.

Met het christelijk geloof bedoel ik geloven van God of Jezus direct, vanuit de Heilige Geest, dat God je iets kenbaar maakt dat gaat gebeuren.
Een kort voorbeeldje van mijzelf, dan heb ik feiten.
Ik stond eens op met verschrikkelijk pijn in mijn rug. Ik had gebeden, God nam het niet weg, nog eens gebeden, ook niet. Op dit moment had ik geen geloof dat God me zou helpen. Omdat ik me zelf misleidde met de gedachte dat God niet altijd geneest. Zo weinig geloof heb je dan op zo,n moment, ondanks dat Hij het zo vaak gedaan heeft.

Ik meende dat ik een pilletje moest nemen om toch mijn werk te kunnen gaan doen. Ik vroeg God of Hij dan het pilletje wilde zegenen. Op het moment dat ik het vroeg liet Hij mij weten dat Hij het weg zal nemen, ik kon door het vertrouwen, het geloof wat God mij op dat moment gaf geen pilletje nemen. Ik was voor 600% verzekerd dat het over zou gaan, uit het geloof van God, wat Hij mij gaf door de Heilige Geest. En dat is absoluut geen werkwoord, het is een gave Gods.

Als een kind met zijn vader opstap gaat is het niet snel ergens bang voor, wel als het alleen op stap gaat. Als je een nabij leven mag hebben ben je ook niet snel ergens bang voor omdat je weet, geloofd dat Jezus voor je zorgt, het is een onderdeel van je relatie, elkaar vertrouwen. Dan is geloven ook geen werkwoord, dan is het er, zoals de atmosfeer of de zwaartekracht er is. Uiteraard gegeven door God.

Je zou het het menselijke en het christelijke geloof kunnen noemen. Je kunt niet zonder beide.

[Chaya]

Ik heb nergens vermeldt dat iemand anders hetzelfde zou moeten ervaren.

Dat doe je dus wel, misschien is het handiger als je je reacties wat korter en overzichtelijker maakt.

je opmerking spreekt boekdelen Chaya, zo kenmerkend.

Ja, wat wil je er mee zeggen dan? Dat het geoorloofd is in dalen te blijven?

Neehee.

Elk kind van God leeft inderdaad soms in dalen maar Jezus heeft de oplossing gegeven, Hij heeft Zijn kinderen macht gegeven om tegen satan strijdvaardig te zijn.

Dat is nieuw voor mij.
In Jakobus 4 staat nl.:
Ja, Hij geeft meerdere genade. Daarom zegt de Schrift: God wederstaat de hovaardigen, maar den nederigen geeft Hij genade.
Zo onderwerpt u dan Gode; wederstaat den duivel, en hij zal van u vlieden.

Dus ik lees niets over macht.

Het is een list, God zegt “Kom zoals je bent”

Maar God zegt vervolgens niet: "blijf zoals je bent".

Kun jij mij vertellen waar het staat in de Bijbel dat we moeten weten hoeveel we gezondigd hebben om zalig te zijn?

Nee dat staat er niet en dat heb ik ook niet gezegd.

[benefietdiner]

@benefietdiner,
Je zou het als 2 soorten geloof kunnen noemen.

In het geval van het broodje bij de bakker: wanneer iemand tegen jou zegt “die bakker op de hoek heeft werkelijk elke dag al om 7.00 uur vers en warm brood. Dat kun je geloven of niet, ook kun je gáán geloven en zou je het een werkwoord kunnen noemen. Je gelooft het omdat er over gesproken is/wordt maar je hebt nooit 100% zekerheid, dat is onmogelijk. Er kan 's nachts ingebroken zijn, brand of de bakker is ziek. Het kan ook zijn, om welke reden dan ook, dat je het niet gelooft.
Binnen dit kader zou je geloven een werkwoord kunnen noemen maar ik zei tegen naamloos dat het topic over het christelijk geloof gaat en dan kan ik in geen geval zien dat geloven een werkwoord is.

Ik probeerde dat weer te geven in het geloven in vergeving van zonden en genezen in het algemeen. Wat m.i. dan ook geloven als werkwoord gezien kan worden.

Met het christelijk geloof bedoel ik geloven van God of Jezus direct, vanuit de Heilige Geest, dat God je iets kenbaar maakt dat gaat gebeuren.
Een kort voorbeeldje van mijzelf, dan heb ik feiten.
Ik stond eens op met verschrikkelijk pijn in mijn rug. Ik had gebeden, God nam het niet weg, nog eens gebeden, ook niet. Op dit moment had ik geen geloof dat God me zou helpen. Omdat ik me zelf misleidde met de gedachte dat God niet altijd geneest. Zo weinig geloof heb je dan op zo,n moment, ondanks dat Hij het zo vaak gedaan heeft.

Ik meende dat ik een pilletje moest nemen om toch mijn werk te kunnen gaan doen. Ik vroeg God of Hij dan het pilletje wilde zegenen. Op het moment dat ik het vroeg liet Hij mij weten dat Hij het weg zal nemen, ik kon door het vertrouwen, het geloof wat God mij op dat moment gaf geen pilletje nemen. Ik was voor 600% verzekerd dat het over zou gaan, uit het geloof van God, wat Hij mij gaf door de Heilige Geest. En dat is absoluut geen werkwoord, het is een gave Gods.

Als een kind met zijn vader opstap gaat is het niet snel ergens bang voor, wel als het alleen op stap gaat. Als je een nabij leven mag hebben ben je ook niet snel ergens bang voor omdat je weet, geloofd dat Jezus voor je zorgt, het is een onderdeel van je relatie, elkaar vertrouwen. Dan is geloven ook geen werkwoord, dan is het er, zoals de atmosfeer of de zwaartekracht er is. Uiteraard gegeven door God.

Je zou het het menselijke en het christelijke geloof kunnen noemen. Je kunt niet zonder beide.

Inderdaad zo als jij het formuleert is het geloof geen werkwoord, ik begrijp je en zal proberen het ook uit te leggen hoe ik dat werkwoord geloven zie. Het is ook niet eenvoudig uitleggen omdat ook in principe alles genade is.

Het is bijvoorbeeld genade dat wij adem halen en toch moeten wij het doen. Je bid om je dagelijkse brood maar je moet er wel voor gaan werken. God zorgt voor de vogels in de lucht en toch moeten zij er voor vliegen om eten te zoeken enz. hier zie je een medaille aan twee zijde werken. De zijde geven (genade) en de zijde van ontvangen (doen) waarbij opgemerkt als God het niet geeft wij het niet kunnen doen (vandaar alles genade). Maar……. als God geloof (uit genade) geeft door de werking van Zijn Geest werkt dat als een explosie in je geloofsleven. Je gelooft in de vergeven van de zonden in Zijn Bloed en het wordt bevestig in je ziel. Het is een dusdanige openbaring dat je actief wordt terwijl je pas in twee instantie door hebt dat het eigenlijk de genadige doorwerking van Gods Geest is. Daarom zeg ik altijd ‘geloven is aannemen en doen’ terwijl dat natuurlijk de genadige God is die in je werkt met Zijn Geest maar dat is achterom zien. Daarom ga je ook zingen: ik geloof in God en zijn onfeilbaar woord, ik heb het zelf uit Zijn mond gehoord. Je gaat in vreugde ook makkelijk over het geloof spreken (jou topic titel even te benoemen) omdat je op het hoogtepunt gekomen bent van de verzekering dat je verlost bent. Want hij zal zijn gelijk een frisse boom, In vetten grond geplant bij enen stroom, Die op zijn tijd met vruchten is beladen, En sierlijk pronkt met onverwelkte bladen; Hij groeit zelfs op in ramp en tegenspoed; Het gaat hem wel; 't gelukt hem, wat hij doet.

Je leeft niet altijd op zo’n hoogtepunt . Je zakt terug in geloofsleven en vraagt je af waar is mijn sterke geloof gebleven. Hier komen wij dus op het punt dat het oud geloof een werkwoord moet worden. O mijn ziel, wat buigt g' u neder? Waartoe zijt g' in mij ontrust? Voed het oud vertrouwen weder; Zoek in 's Hoogsten lof uw lust; Menigmaal heeft Hij uw druk Doen veranderen in geluk; Hoop op Hem, sla 't oog naar boven; Ik zal God, mijn God, nog loven.
Hier zie je het geloof dus dat als een werkwoord moet gaan functioneren.

[Chaya]

Het is bijvoorbeeld genade dat wij adem halen en toch moeten wij het doen. Je bid om je dagelijkse brood maar je moet er wel voor gaan werken. God zorgt voor de vogels in de lucht en toch moeten zij er voor vliegen om eten te zoeken enz. hier zie je een medaille aan twee zijde werken.

En als je ernstige hoofdpijn op voelt komen, zoek je eerst naar het doosje paracetamol.
Ora et labora.