Ik kan me verbazen over mensen die dagen doorbrengen in stoffige theologische boeken, waar opzich niets mis mee is, maar de uitwerking zo achterwegen blijft.
Waaruit blijkt dat ik van
alle mensen die tijden doorbrengen in stoffige boeken de uitwerking vind missen?
Als ik zeg dat ik me verbaast over mensen die kaugom kauwen, waar op zich niks mis mee is, maar dit tegen de muur plakken. Zeg ik toch ook niet dat alle kaugomkauwers hun kaugom tegen de muur plakken?
Gelukkig ken ik mensen met enorme theologische kennis, en die eveneens heel praktiserend christen zijn. Ook genoeg voorbeelden van oudvaders die behalve hun theologische kennis ook enorm veel voor hun noodlijdende naasten deden.
Helaas zie ik ook mensen met enorme theologische kennis, die alles exact lijken te weten, maar die in praktijk daar niets van laten zien.
En daar had ik het over, dat mij dat kan verbazen.
Mijn excuses dat mijn zin verkeerd overkwam, maar vraag volgende keer gerust aan mij om opheldering wanneer iets grote vraagtekens oproept. Ipv mij gelijk van veroordeling en stigmatisering te beschuldigen.
Dat vind ik namelijk een van de naarste dingen om van beschuldigd te worden
''Duisternis verdwijnt niet door duisternis. Dat kan alleen licht. Haat verdwijnt niet door haat. Dat kan alleen liefde.'' Martin Luther King