naamloos schreef:Wat grappig, wij kunnen en hoeven niets te weten over de tijden. En direct daarop weet jij wél te vertellen dat we ver vóór de eintijd sterven. ''Hoe weet je dat wanneer je het tijdstip van de eindtijd niet kent'' vraag ik me dan af!(...)
I.t.t. Teus die de beleefdheid heeft om mijn argumenten wel goed te lezen en ze van commentaar te voorzien, is de reactie van naamloos (
what's in a name) weer totaal neerbuigend, selectief en nietszeggend.
De kern van het misverstand dat hem zo ongelukkig is overkomen is gelegen in bovenstaand citaat. Hij denkt dat ik mezelf tegenspreek doordat ik enerzijds zeg dat wij van de tijden en gelegenheden die de Vader in Zijn eigen hand houdt niets kunnen weten en aan de andere kant meld dat wij allen ver voor de eindtijd zullen sterven. Dat licht ik graag nog eventjes toe.
Het is zeer Bijbels om te overdenken hoe klein wij zijn, hoe kort van duur.
Memento mori is echt geen exclusieve Middeleeuwse uitspraak. Het stamt rechtstreeks uit de Bijbel. Deze waarschuwing moet ons behoeden om onze pinnen te diep in deze aarde te slaan. Alsof wij hier altijd zullen blijven en alsof we ons bezit, zowel materieel als verstandelijk met ons zouden kunnen meenemen in onze dood. Het is de mens gezet eenmaal te sterven. Bereid uw huis. Paulus wenste ontbonden te zijn en met Christus te zijn. Kortom, de christelijke toekomstverwachting is er één van loslaten van deze wereld met al haar begeerlijkheden en een uitzien naar de ontmoeting met Christus. Daarbij hoort dat we de weg van alle vlees gaan, de weg van de dood. Met dit kruisdragen volgen wij de weg van onze Meester. De dood is een doorgang naar het eeuwige leven. Dat is de oude christelijke belijdenis, daarom begraven wij en crmeren wij niet, daarom geloven wij dat de graven geopend zullen worden, dat de zee haar doden zal teruggeven. Kortom, dat hebben we allemaal uit de Bijbel geleerd. Het komt er op neer dat wij mensen sterfelijk zijn. De dood wenkt ieder uur.
Maar wat schetst het Valse Evangelie van de eenzijdigheid ons nu? Wel, dat dat helemaal niet zeker is. Dat we in de eindtijd leven en dat het dus goed zou kunnen, nee, heel goed, nee, eigenlijk wel aannemelijk is, nee, sterke nog, dat het gewoon vast staat dat Jezus spoedig terugkomt. Heel, heel, heel spoedig. "Jongens...wat ik je nu ga vertellen...echt...TÉ WOW...we gaan het nog meemaken...LAUW, MAN".
Dus, niks dood. Da's voor anderen, ongelovigen en zo, 'Roomsen', moslims, homo's zigeuners, Joden die zich niet bekeerd hebben (en Nederlands Gereformeerden, als we zelf toevallig Vrijgemaakt zijn...je weet hoe het werkt). Nee, joh, er komt een opname. Ha, ha, hoezo dood? Ja, de ongelovigen, die gaan het moeilijk krijgen joh, als wij plotseling lekker weg worden genomen. Ongelukken op de snelweg en zo, lachen man. Wat wij ons voorstellen bij deze catastrofe is erger dan de Nazi's. GOED MAN. Gaan ze echt allemaal branden in de hel? JA MAN. GOED MAN. JIHAD MAN.
Als je maar goed genoeg Openbaring leest met een snufje Daniel en de profeten, dan ga je het heel anders zien. We leven nu in de eindtijd. En iedereen die dat anders ziet, die is Oud Testamentisch, of gelooft niet goed genoeg of dient de Satan. Bla, bla, bla. O, wat wilen we graag achter de schermen kijken. O, wat willen we graag de laatsten op aarde en de eersten in de hemel zijn.
Arme mensen, arme fanatieke domme druiloren. Duizenden jaren lang hebben sektarische dwaallichten dit gedacht. Steeds weer opnieuw zijn Valse Profeten van het eenzijdige Bijbellezen aan de haal gegaan met dit idee. Steeds weer waren zij degenen van de laatste generatie. Van de gezegende generatie. Van de uitverkoren generatie. Van de gelukkige generatie. Ja, echt hoor, nu is het allemaal zo rot en selcht geworden. Nu komt het einde.
Maar daar komt de wijsheid van de Bijbel om de hoek kijken: al die mensen zijn inmiddels overleden. Inderdaad, de weg gegaan van wieg naar graf. Ziek geworden, pijn geleden, arm, naakt, ellendig hun laatste levensfase geleefd.
Gelijk een bloem die op het veld verheven, wel sierlijk pronkt, maar krachtloos is en teer.
Wanneer de wind zich over het land laat horen,
dan knakt haar steel, haar schoonheid gaat verloren,
men kent en vindt haar standplaats zelf niet meer.Ploep, weg eindtijd, weg alle wijsneuzerigheid. Misgerekend. Misgedacht. Misverstand. Nee hoor, al die mensen die in een zeer intiem en innig en krachtig contact waren met de geestelijke dingen, die alle tekenen van alle tijden verstonden, die het zeker wisten, verwachting hoog hadden opgeschroefd...zodra ze conclusies gingen trekken die ze niet mochten trekken, het geheim achterhaald hadden en de puzzel opgelost...gingen ze toch dood.
We zullen moeten leven met die gedachte. Dat we niet groter, beter, bevoorrechter zijn dan vroegere generaties. Dat onze tijd niet slechter is. Dat we in deze tijd niet meer tekenen hebben van de eindtijd dan vroeger. Natuurlijk, echter
diehards gaan dit niet van me aannemen. Die willen te graag.
Daarom zeg ik ook: wacht maar af, over 50 jaar lig je ook in je graf en kunnen je verzinsels in het grote sprookjesboek worden bijgeschreven.
Die hele apocalyptische eindtijd-verbeelding is namelijk helemaal niet bedoeld om letterlijk zo uitgerold te worden. Het is allemaal symboliek voor de voortdurende drama's die in het menselijke bestaan van alle generaties plaatsvindt.
En Israël dan? 1948? Nou, denk ik dan, vraag het eens aan echte orthodoxe Joden: die hebben helemaal niks met die seculiere poging om iets dat de Messias zelf moet bewerkstelligen zomaar te forceren. En misschien hebben ze nog gelijk ook, die Joden in New York. Als je op eigen houtje Israël gaat zitten te stichten, leef je nog gewoon in de ballingschap.
Iets dergelijks denk ik ook van al dat onheilige vuur omtrent Openbaring met de koortsachtige dromen die sommige christenen daarover dromen. Ook een tikje geforceerd, volgens mij.
Ik houd het op het beeld van de Wederkomst. Maar het is maar een beeld. Ik ben nuchter genoeg om in te zien dat ik een sterfelijk mens ben en dat ik me van alles in m'n hoofd haal, wanneer ik me zou laten verleiden om van de Bijbel een blauwdruk of een script te maken.
Leuk boek, Openbaringen, maar het haalt het niet bij de Evangeliën. Zo, die zit.
Daarom, word wijs. Van die tijden weten we niet. Wederkomst is een geloofsgoed dat ik koester, maar waar ik niets van weet of begrijp. Ik ga er zeker geen calculator tegengaan gooien om het te becijferen.
Het is de ultieme hoop en troost van de christen: dat het einde goed zal zijn. "Wees nuchter" betekent in dit verband volgens mij dat we gewoon het leven moeten / mogen leven dat ons is gegeven. Met alle verantwoordelijkheden richting God, de naaste en onszelf. Dat we de aarde en de Schepping in dankbaarheid aanvaarden (en er dus niet zo snel mogelijk vanaf willen om in de een of andere lichtblauw benevelde hemel te schieten, vol schimmen en onduidelijke zaken, zoals of Nederlands Gereformeerden wel naast Vrijgemaakten willen zweven).
Dat we de aarde beheren en bewaren. Dat we in een lang en gerust leven Gods genade zien, dat we in het uitblijven van de Wederkomst Gods genade erkennen. Dat we begrijpen dat dit leven geen haastige halte onderweg is, maar dat we hier met een doel en opdracht zijn, dat we onze bestemming hier en nu vinden, met God. Dat we het aan God overlaten.
Want het gaat God om de Schepping, niet om de Eeuwigheid. Anders was Ie daar wel alleen gebleven, maar nee, Hij wilde per sé een Aarde, met planten, dieren en mensen en bekleedde ze met meer schoonheid dan de tempel van Salomo.
Aan wat Hij geschapen heeft, weten we wat Hij wilde. En dat wil God helemaal niet vernietigen (staat in het eerste boek van de Bijbel, ook mooi).
En die belofte wordt met al die waanzinnige Gog en Magog oorlogsretoriek ook nog eens aan gort geholpen. Een beetje
lunatic waren die schrijvers van het apocalyps-genre rond de 1e eeuw natuurlijk ook. Zeg nu zelf.
En uitgerekend die overspannen literatuur wordt nu onze favoriete Bijbelwijzer? Niet doen.
Heel dat eindtijd-gebeuzel riekt mij teveel naar: ik wil hier weg. Begrijpelijk als je als christen in Rome onder Nero leeft, maar geldt dat voor elke tijd? Dacht het niet.
Bovendien, vluchtgedrag is over het algemeen een kenmerk van een zware depressiviteit, die nog wel eens wil omslaan in totale paniek en wanhoop. Niet erg christelijk, niet erg Bijbels.
Bijbels is: "Zo dan, hetzij wij leven, hetzij wij sterven, wij zijn des Heeren".
'Barmhartig en genadig is de Heere en groot van goedertierenheid', om toch nog iets van de grote profeten te citeren.
Toch net iets anders dan Apocalyps Now, Hunger Games en andere Scifi-pulp, waar al de eindtijd-fetishisten zo zwaar door zijn beïnvloed.
Wees nuchter.
gravo