Maarten schreef:Ik wil graag een suggestie doen voor een heldere discussie:
ALs we het over bekeren hebben in de zin van wedergeboren worden, de genade aannemen ed. dan kunnen we het best spreken over tot geloof komen, geloven en hebben we het over levensheiliging dan spreken we over bekeren. Dit omdat de spraak en begripsverwarring ook hier al toeslaat. De een verstaat dit onder bekering en de ander dat.
En TK, ik denk dat je punt vooral te maken heeft met de opvatting over geloven. Is het in de eerste plaats een genadegave of een werkzaamheid, zoals bij bijv. de Erskines en Boston. En zien we het instrumentele karakter nog van het geloof?
Ook het werk van de Heilige Geest is hierin belangrijk. Zegt de Heilige Geest: hier heb je het geloof! of zegt de HG: Kijk eens wat een zaligheid, vertrouw op Jezus Woord!
Deze thread begon met bekering in de vorm van de eenmalige wedergeboorte (altans wat ik er van begreep.) zoals die geleert word in de Ger. Gem.
Maar Maarten maakt hier wel een goed punt...
Verder geloof ik dat zo'n beetje alles van God genadegaven zijn en dat ik van mijzelf niets verdien, maar het wel krijg! en dat is pas een wonder van Gods liefde!
Het instrumentele karakter van het geloof? Het geloof is toch DE manier dat God van ons vraagt om tot Jezus te komen? [...opdat een ieder die gelooft niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe...] Dus het geloof is het instrument van God tot ons behoudt. God vraagt dus geen ellendekennis, geen zondeloosheid, maar alleen geloof. Het toppunt van vrije genade en ook het enige wat God van ons kan vragen. Maar zelfs het geloof kunnen we onszelf niet geven en moet gegeven worden door God.
Oftewel: Ik weet het allemaal niet meer....

Al dat theoretische gewouwel!
Maar wat ik wel weet is dat God mij bij de varkens heeft weggehaald om naar de Vader te lopen en daar aangekomen als Zijn bloedeigen kind te worden aangenomen. En dat is het enige wat ik hoef te weten en dit weten maakt me blij... Haleluja...