Seks voor het huwelijk. Waarom wel/niet?

[Mariamagdalena]

Eigenlijk, als je het heel zuiver zou bekijken, is sex er alleen om je te vermenigvuldigen......... das alles, toch?
Daar is het voor bedoelt, dus daarom moet je wachten tot je getrouwd bent, omdat anders de man weg kan gaan en jij met een kind zit.
Liefde kan ook zijn tegen elkaar aanliggen of zitten en knuffelen.....

[André]

omdat anders de man weg kan gaan en jij met een kind zit.

Ik zou die mannen niet graag de kost geven die dat wel doen, maarruh, met een kind "zitten" klinkt wel een beetje negatief vind ik hoor........

[topkok]

omdat anders de man weg kan gaan en jij met een kind zit.

Ik zou die mannen niet graag de kost geven die dat wel doen, maarruh, met een kind "zitten" klinkt wel een beetje negatief vind ik hoor........

een meisje bij mij uit de klas (17) verder geen refo of zo heeft ook een kind van die jongen, hij is er toen vandoor gegaan, en wil nu het kind zien:s maar wij als klas staan volledig achter haar en helpen er gewoon altijd super cool. K geef zelf geen mening over seks voor het huwelijk k vind dat je dat gewoon moet bespreken tijdens de relatie en dan kan het best uitlopen op seks voor het huwelijk.

[joepie]

Misschien is het handig als de topic starter aangeeft wat er nu precies met sex (seks) bedoelt wordt.
Ik denk dat je er dan pas zinnig over kan discusiëren.

[Sabra]

Eigenlijk, als je het heel zuiver zou bekijken, is sex er alleen om je te vermenigvuldigen......... das alles, toch?

Daar ben ik het absoluut niet mee eens. Zo komt dat ook helemaal niet over wanneer ik Hooglied lees.

[Javaca]

Misschien is het handig als de topic starter aangeeft wat er nu precies met sex (seks) bedoelt wordt.
Ik denk dat je er dan pas zinnig over kan discusiëren.

Seks in alle vormen.
Dus niet alleen geslachtsgemeenschap. Zo hoorde ik laatst een stel wat alleen aan orale seks deed omdat ze als maagd het huwelijk in willen gaan.

[Sabra]

Seks in alle vormen.
Dus niet alleen geslachtsgemeenschap. Zo hoorde ik laatst een stel wat alleen aan orale seks deed omdat ze als maagd het huwelijk in willen gaan.

Ik vind dat hypocriet, maar dat is mijn bescheiden mening.

Sexualiteit beperkt zich niet louter tot de coïtus. Wat is maagd zijn? Wordt dat bepaald door louter penetratie of niet. Gevoelsmatig zeg ik van niet.

[Javaca]

Dat vond ik ook Sabra.

Maar hoe ver zou je dan wel gaan?

Ik heb zelf de instelling van "ik zie wel" en iedereen moet het voor zichzelf uitmaken.
Houd ik echt zo veel van de persoon dat ik de rest van m'n leven met haar verder wil? Wat wil zij? Nemen we het risico?
Ik zou het nooit doen met iemand waarvan ik niet voor de volle 100% houd.

Met mijn vriendin heb ik nu een paar weken. In die weken zijn we zowel lichamelijk als geestelijk (nog) meer naar elkaar gegroeid. De relatie is erg serieus en we hebben het hier ook over gehad. Zij had altijd de instelling van "niet voor het huwelijk". Dat principe was heel makkelijk te maken en vol te houden zonder relatie.
Nu wankelt dat principe een beetje. Niet dat we het nu direct te gaan doen, we hebben ook nog hersenen. Maar als het misschien een keer zou gebeuren hebben we er geen moeite mee. Soms zijn we toch bang om te snel en/of te ver te gaan en passen erg op.
Ook vragen we God telkens weer op ons te letten en te helpen.

[André]

Soms zijn we toch bang om te snel en/of te ver te gaan en passen erg op.
Ook vragen we God telkens weer op ons te letten en te helpen.

Stel 1 van jullie beiden is iets meer een gevoelsmens dan de ander...
Stel de verkering raakt uit, ik kan me er iets bij voorstellen dat je daar meer "last" van zou hebben als dat je iets minder "ver" zou zijn gegaan.
Dit was maar zo een gedachte hoor..........
En God let idd wel op je.

[joepie]

Soms zijn we toch bang om te snel en/of te ver te gaan en passen erg op.
Ook vragen we God telkens weer op ons te letten en te helpen.

Stel 1 van jullie beiden is iets meer een gevoelsmens dan de ander...
Stel de verkering raakt uit, ik kan me er iets bij voorstellen dat je daar meer "last" van zou hebben als dat je iets minder "ver" zou zijn gegaan.
Dit was maar zo een gedachte hoor..........
En God let idd wel op je.

Ja, maar je bent toch verantwoordelijk voor je eigen daden.
God lette tenslotte ook op adam en eva en we weten wat daar mee gebeurde.

Ik zou elk stelletjes wat verkering heeft aanraden om samen een aantal boekjes te gaan lezen die over dit onderwerp gaan.
Zodat je er in ieder geval op de juiste manier met elkaar over praat.
En dan zeker boekjes die het bezien vanuit de Bijbel.
Je kunt ze lezen als zijnde een dagboekje. Elke avond voor je gaat slapen, en je toch nog een tijdje samen bent.

[Javaca]

Stel 1 van jullie beiden is iets meer een gevoelsmens dan de ander...
Stel de verkering raakt uit, ik kan me er iets bij voorstellen dat je daar meer "last" van zou hebben als dat je iets minder "ver" zou zijn gegaan.
Dit was maar zo een gedachte hoor..........
En God let idd wel op je.

Hier hebben we het al lang samen over gehad.

We zijn beiden gevoelsmensen (zij -hoogsensitief- nog meer dan ik). Met gevoel, emoties en andere psychische aangelegenheden kijken we sowieso uit. (Een wederzijdse vriendin van ons is een perfect voorbeeld van hoe we het niet willen).

[roosje25]

Boekjes genoeg gelezen, maar dat weerhoudt je echt niet om iets te doen wat je uiteindelijk wel graag wilt doen.

Het ligt er aan hoe je opgevoed bent, maar als je opgevoed bent met dat sex binnen het huwelijk plaats hoort te vinden (sex is geslachtsgemeenschap in dit geval), dan raadt ik je heel erg aan het ook niet te doen voor het huwelijk. Zelf had ik al bijna drie jaar verkering toen 'het' gebeurde (we waren echt van plan om tot het huwelijk te wachten, maar na drie jaar voel je je ook bijna getrouwd, omdat je zover naar elkaar toe gegroeid bent, ook geestelijk). Eerst voelde het alleen maar goed en gaf het echt een extra dimensie, verdieping in onze relatie. Maar ik kon God niet meer in de ogen kijken. Daardoor werd mijn relatie met Hem heel erg slecht. Ik voelde me uiteindelijk erg schuldig... Het is denk ik niet zo dat ik er niet aan toe was of omdat onze relatie nog niet hecht genoeg was. Mijn probleem zat hem echt in het geloof, dat ik God niet meer onder ogen durfde te komen.

Maar een vriendin, die binnen een jaar met haar vriendje naar bed ging, die heeft psychisch er wel veel meer problemen mee gehad. Ze had enorme verlatingsangst. Ze was erg bang dat hij haar zou verlaten en gekwetst te worden door hem, ze was ook supersnel jaloers hierdoor. Dit heeft vast niet iedereen, maar psychische problemen kunnen wel een gevolg zijn als je te snel met je vriend/vriendin naar bed gaat, waarbij meisjes er meer last van hebben als jongens over het algemeen.

En ook al denk je dat je altijd bij elkaar zult blijven als je bijv. twee jaar verkering hebt, wie zegt hoe je daar twee jaar daarna over denkt? Iemand van jullie kan wel erg veranderen door een gebeurtenis of doordat je gaat studeren of wat dan ook. Daarom kun je eigenlijk niet zeggen dat je 'zeker' weet dat je bij elkaar blijft, dat is daarom geen goede reden om met elkaar naar bed te gaan.

Terwijl ik dit schrijf, besef ik dat het beetje zinloos is. Want alle goede raad ten spijt. volgens mij zijn er enorm veel jongeren die toch met elkaar naar bed gaan. Maar goed, voordat je dat doet, weet dan dat er negatieve gevolgen aan kunnen zitten, die je leven een stuk moeilijker maken. Als ik het overnieuw mocht doen, als ik alles terug zou kunnen draaien... dan had ik braaf gewacht tot het huwelijk!

[joepie]

Boekjes genoeg gelezen, maar dat weerhoudt je echt niet om iets te doen wat je uiteindelijk wel graag wilt doen.

Heb je ze ook samen gelezen? En daarbij samen uit de Bijbel gelezen?
En ook samen gebeden?
Elke keer als jullie bij elkaar waren voor jullie gingen slapen?

[chickie]

Ik geloof dat sex voorbehouden is aan twee mensen die voor het leven een relatie aangaan. Doorgaans wordt dat bekrachtigd door een huwelijk, maar dat gebeurt niet altijd. Denk hierbij bijv. aan samenwonen.
Dus persé binnen het huwelijk? Nee.

[André]

Stel 1 van jullie beiden is iets meer een gevoelsmens dan de ander...
Stel de verkering raakt uit, ik kan me er iets bij voorstellen dat je daar meer "last" van zou hebben als dat je iets minder "ver" zou zijn gegaan.
Dit was maar zo een gedachte hoor..........
En God let idd wel op je.

Hier hebben we het al lang samen over gehad.

We zijn beiden gevoelsmensen (zij -hoogsensitief- nog meer dan ik). Met gevoel, emoties en andere psychische aangelegenheden kijken we sowieso uit. (Een wederzijdse vriendin van ons is een perfect voorbeeld van hoe we het niet willen).

Oo, maar het is niet mijn bedoeling om het beter te weten o.i.d. en ik bedoelde het ook meer algemeen, maar fijn dat jullie hier over na gedacht hebben.