homofilie

[sela]

idd, dat heeft bij mij ook voor verandering en minder krampachtigheid gezorgd..

[MrSokkie]

idd, dat heeft bij mij ook voor verandering en minder krampachtigheid gezorgd..

In dat geval kunnen we Boekenlezer dus eigenlijk niets anders dan een homoseksuele zoon of dochter toewensen

[Smurffie]

idd, dat heeft bij mij ook voor verandering en minder krampachtigheid gezorgd..

In dat geval kunnen we Boekenlezer dus eigenlijk niets anders dan een homoseksuele zoon of dochter toewensen

Daar zou je hem niet mee hebben, hoogstwaarschijnlijk wél die zoon of dochter die hij zou krijgen, aangezien díe een hoop minachtende blikken toegeworpen krijgt. (en ik blijf erbij; dat zou natuurlijk nergens op gebaseerd zijn)

Wens hem dan iemand op zijn pad, die homo is, waarmee hij kan praten. daar zou hij veel meer bij gebaat zijn.

[Boekenlezer]

Waar is dat nou weer goed voor?
Een leven zonder homo's bevalt mij prima. Er is een lange tijd geweest dat ik nog geen enkele homo wist te verzinnen, en dat vond ik prima.
En ik heb ook wel eens gezegd, dat wanneer iemand homo is in de omgeving, ik dat niet wil horen/weten. (En wel: ter wille van mijn onbevangenheid.)
Ik heb echt niet het gevoel dat ik er wat mee mis, als ik geen homo's weet te noemen. Dus ik zit ook niet te wachten op opgedrongen ontmoetingen.
Er zijn ook bepaalde gevoelens van 'geen behoefte aan...' waarbij de krampachtigheid mij vreemd is om daar wat aan te móéten doen.

(En ik begin onderhand ook het gevoel te krijgen dat ik genoeg gezegd heb binnen deze discussie.)

[Smurffie]

Waar is dat nou weer goed voor?
Een leven zonder homo's bevalt mij prima. Er is een lange tijd geweest dat ik nog geen enkele homo wist te verzinnen, en dat vond ik prima.
En ik heb ook wel eens gezegd, dat wanneer iemand homo is in de omgeving, ik dat niet wil horen/weten. (En wel: ter wille van mijn onbevangenheid.)
Ik heb echt niet het gevoel dat ik er wat mee mis, als ik geen homo's weet te noemen. Dus ik zit ook niet te wachten op opgedrongen ontmoetingen.
Er zijn ook bepaalde gevoelens van 'geen behoefte aan...' waarbij de krampachtigheid mij vreemd is om daar wat aan te móéten doen.

(En ik begin onderhand ook het gevoel te krijgen dat ik genoeg gezegd heb binnen deze discussie.)

Jij geeft zelf steeds aan dat je niet goed weet wat je er mee aan moet. Als ik zoiets aan de hand zou hebben, zou ik toch in íeder geval willen weten waar dat gevoel van 'wat moet ik hiermee' vandaan kwam en er iets aan doen, of praten ofzo. Uit je reacties blijkt wel een soort van nieuwsgierigheid en tevens angst om een gesprek met een homo aan te gaan. Of zit ik er naast?

[meboy]

Mag ik dan even het knuppel in het hoenderhok gooien? Ik vind het verhaal van boekenlezer zo slecht nog niet. Sterker nog ik als homo kan me er wel in vinden...

Hij onderbouwt het netjes en gehandicapt kan dan een negatieve klank hebben; maar een gevallen schepsel zijn is toch onmogelijk iets positiefs te noemen.

Als je dát graag positief wilt noemen dan snap ik niet waar je het geloof in Jezus Christus nog voor nodig hebt. Het gevaar zit hem in iets waar we allemaal op onze eigen manier proberen tegen te waarschuwen (ook boekenlezer overigens); zorg ervoor dat je de hetero niet idealiseert t.o.v. de homo, of de homo niet minacht t.o.v. de hetero.

Dat is iets relatiefs tussen mensen onderling; ik denk dat we het er over eens zijn dat wij als mensen voor God op één lijn staan. Concreet betekend dat voor mij dat ik denk dat de hetero's zich iets vaker achter de oren moeten krabben voordat ze iets zeggen over de homo's en dat ik als homo niet zulke lange tenen aan de dag moet leggen over de (toon van de) boodschap van de hetero's. Als God zelf spreekt dan moeten we de oren pas écht goed spitsen.

[Boekenlezer]

Jij geeft zelf steeds aan dat je niet goed weet wat je er mee aan moet. Als ik zoiets aan de hand zou hebben, zou ik toch in íeder geval willen weten waar dat gevoel van 'wat moet ik hiermee' vandaan kwam en er iets aan doen, of praten ofzo. Uit je reacties blijkt wel een soort van nieuwsgierigheid en tevens angst om een gesprek met een homo aan te gaan. Of zit ik er naast?

De door jou beschreven nieuwsgierigheid herken ik niet.
Wel het ongemakkelijke gevoel t.o.v. het fenomeen.

Van dames ben ik gewend dat zij er een handje van hebben om oog voor mij te hebben. Niet iedere dame natuurlijk, maar er zijn er genoeg. Ben ik onderhand wel gewend. Dat hoort gewoon bij het leven.
Maar een dergelijke hebbelijkheid bij mannen naar mij toe, daar zou ik echt bang van worden. Daar moet ik niet aan denken. (Gelukkig dat ik daar dan ook bar weinig van merk.)

[froske]

Ik snap best dat je daar niets van moet hebben Boekenlezer, datzelfde heb ik bij vrouwen. Maar dat betekent nog niet dat ik niet met hen om zou willen gaan of eens met hen in gesprek zou willen gaan. Juist dat schenkt begrip voor elkaar, met elkaar in gesprek gaan!

Stel dat je beste vriend jouw morgen komt vertellen dat hij homo is, wordt je dan opeens ook bang van hem omdat hij dan misschien wel een oogje op jouw zou kunnen hebben?

[Smurffie]

De door jou beschreven nieuwsgierigheid herken ik niet.
Wel het ongemakkelijke gevoel t.o.v. het fenomeen.

Oke.

Stel dat je beste vriend jouw morgen komt vertellen dat hij homo is, wordt je dan opeens ook bang van hem omdat hij dan misschien wel een oogje op jouw zou kunnen hebben?

Opzich kan ik me wel voorstellen dat dat het eerste is wat in je opkomt, zodra je zoiets hoort. En dat het een bepaalde spanning oplevert ook, dat weet ik uit ervaring- in dit geval gewoon een hetro-situatie- en dat kun je bijna niet vermijden. Ook dan is praten, véél praten de enige oplossing. Je moet er alleen wel beiden open voor staan en helaas is dat lang niet altijd het geval..(niet persoonlijk bedoelt hoor Boekenlezer)

[Boekenlezer]

Ik snap best dat je daar niets van moet hebben Boekenlezer, datzelfde heb ik bij vrouwen. Maar dat betekent nog niet dat ik niet met hen om zou willen gaan of eens met hen in gesprek zou willen gaan. Juist dat schenkt begrip voor elkaar, met elkaar in gesprek gaan!

Er niet mee om willen gaan, zou bij jou betekenen dat je met de halve wereld niet om wilt gaan: alle dames.
Ik kan dan echter sowieso met alle dames om blijven gaan, en met de meeste mannen. Daardoor kan ik mij voorstellen dat jij er moeilijker omheen kunt.

En dat in gesprek zijn: eigenlijk doen we dat hier al volop.

[froske]

Ja ik kan er zowieso niet omheen. Doe ook een opleiding waar ook maar weinig mannen op zitten. Maar tot nu toe heeft me dat nog niet echt tot problemen gebracht.

Ik kan alleen niet begrijpen waarom je zulke mensen zou ontlopen. Homo's zijn echt niet besmettelijk en zullen echt niet altijd een oogje precies op jouw hebben. Ik snap best dat er een beetje angstig voor bent, misschien ook door bepaalde ervaringen. Maar de meeste homo's zijn net als jij en ik, normale mensen waar je echt wel gewoon een gesprek mee kunt aangaan zonder er bepaalde bedoelingen mee te hebben.

[Cisca]

Van dames ben ik gewend dat zij er een handje van hebben om oog voor mij te hebben. Niet iedere dame natuurlijk, maar er zijn er genoeg. Ben ik onderhand wel gewend. Dat hoort gewoon bij het leven.

Als ik het goed begrijp, ben je alleen, als er dan zo veel dames een oogje op je hebben, waarom ben je dan nog steeds alleen?

[johannes1]

Als ik het goed begrijp, ben je alleen, als er dan zo veel dames een oogje op je hebben, waarom ben je dan nog steeds alleen?

1. wie zegt dat hij een oogje heeft op die dames
2. misschien wil hij wel vrijgezel blijven.

[Cisca]

Johannes, ben jij ook Boekenlezer

[johannes1]

nee, ik geef alleen opties aan.