En ik lig al jaren om de haverklap overhoop met 1 schoonzus van me. Met de rest kan ik goed overweg. Hun hebben ook vaak moeite met de schoonzus waar ik aldoor bonje mee heb, maar hun houden meer hun mond dicht en ik kan dat absoluut niet.
Nu is vorige week denk ik de bom gebarsten........ Ik maakte een opmerking over iets wat ze deed, wat ik irritant vond. Ging ze dus echt keihard zitten janken in het openbaar en gehoor van iedereen van de familie plus een aantal kinderen. Ze had me het liefst een knal in mijn gezicht gegeven. Jammer dat ze het niet gedaan had, ik had haar aangegeven!
ik zit me steeds op te vreten erover. In het begin kon ik best goed met haar overweg maar de laatste jaren is het veranderd. Als ik een broek aan had (zelden) kwam ik prompt haar tegen en moest ze er een opmerking over maken, terwijl ze er voorheen altijd een van mij aanwilde. Zo is er altijd wel wat. Maar hoe het nu verder moet? Ik heb geen zin in een "gesprek" of ander gezemel want dat loopt toch op niets uit. Zij is zielig, zij heeft het moeilijk. Ze is tot op de grond toe verwend en heeft alles wat haar hartje begeerd en ze heeft altijd gelijk...........
Ja, ik ben boos en dat is duivels. In de kerk merkte ik het ook zo duidelijk vandaag. Kon goed luisteren naar de dominee en ineens kwam het weer in volle hevigheid bij me boven en bleef het weer dreinen weet je wel. BAH!
maar zo zie ik het echt niet.
) ( ik ben 26 en zij zijn al tegen de 40 of erboven)
