Jezelf bekeren?

[Boely]

Klaas, ik denk dat we over een heleboel dingen hetzelfde denken. Alleen denk ik dat we eerst overtuigd moeten zijn van onze zonden, van onze ellende en van het oordeel wat ons wacht als we zo door leven. Ik wil wel zeggen dat de een zijn zonde meer voelt dan de ander, maar we moeten het wel inzien, anders hebben we God niet nodig!

Omschrijf ellende kennis eens. Misschien verheldert dat de discussie.

Mattheus 9:12 Maar Jezus, zulks horende, zeide tot hen: Die gezond zijn hebben den medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn.
Markus 2:17 En Jezus, dat horende, zeide tot hen: Die gezond zijn, hebben den medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn. Ik ben niet gekomen, om te roepen rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering.
Lukas 5:31 En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Die gezond zijn, hebben den medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn.

Deze tekst zeg toch al genoeg??? Je moet eerst ziek zijn, voordat je de medicijnmeester nodig hebt!

[hijwel]

Maar hoe kan een zondaar die dood in de zonden en misdaden ligt hieraan gehoorzamen?
God zegt: Geloof, en gij zult zalig worden. Toen de mens nog niet gevallen was in het paradijs was hij daartoe in staat, maar nu niet meer. Daarom hebben wij iemand nodig die de schuld betaalt. Dat is Christus.

Niet echt een antwoord...
Maar ik zal er even op in gaan.
Jij zegt, dat de mens neit in staat is om te geloven. Maar mijn vraag, hoe moet je dan het evangelie brengen? Voor mij is dat nogsteeds het: volg Hem, geloof en je zult zalig worden.
Als God ons een geeft: geloof dan zegt hij niet: geloof, maar je kan het toch niet. Nee de enige opdracht die wij krijgen is geloof! Dat je zelf niet kan geloven is niet relevant, anders had God het er direct achter gezet. God geeft jou de opdracht: geloof. En wat doe we er mee?
Ik geloof zeker dat je er achter komt dat je niet kan geloven en dat je God daarbij nodig hebt. Maar daar wil God ons achter doen laten komen.

Dus.. ff kort samen gevat is het: Geloof en je zult zalig zijn.
En niet: Geloof (wat we niet kunnen, willen) en je zult zalig worden.

[Boely]

Quote:
Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe. (Johannes 3:16)

Dit is de genade die ik bedoel, jij kan zeggen dat ik de genade teveel belicht, maar ik weet zeker dat ik zijn genade nooit te veel belicht!!!

Jah tekst spreekt toch voor zich denk ik. Iemand die het ware zaligmakende geloof bezit is behouden!

Voorzich spreek het niet, want het is alleen genade.

Maar mijn vraag nog steeds aan jou, waarom denk jij dat ik de genade van God teveel belicht? Ik ben er juist van overtuigt dat ik het nooit te goed, en nooit genoeg kan belichten.

Nee dat is zo, maar je moet ook wel praten en denken over ellendekennis, en onze oorspronkelijke staat, dat we zo we geboren zijn verdoemelijk voor God liggen. Dat moet je niet vergeten!

[Boely]

Dat is zo, maar vergeet niet onze onmacht, onwil en onkunde om tot Christus te komen. Daar is die genade nu voor nodig.

Volgens mij zegt God dit ook niet, hij zegt niet: geloof, (maar bedenk wel dat je onkundig ben, dat je niet wil, en dat je geen macht heb om tot mij te komen) en je zult zalig zijn.

Nee! Hij zegt: Geloof, en je zult zalig worden.
Ik wil die oproep niet anders brengen dan dat Jezus dat heeft gedaan:
Jezus zij ook niet tegen zijn disipelen: Volg mij (maar bedenk wel dat je het niet kunt)

Ik geloof dat iedereen er achter zal komen dat hij God bij het geloven en bij het volgen nodig heeft.

Sorry, je maakt van geloof iets heel goedkoops, iets heel erg menselijks... het geloof wordt in ons gewerkt, en als we het geloof ontvangen dan krijgen we toegang tot de liefde van God. Je zegt: ik geloof dat iedereen er achter zal komen dat hij God bij het geloven en bij het volgen nodig heeft. --> Wat is Geloof zonder God. Wat heeft geloof nog voor nut als God het niet werkt in ons? Wij kunnen niet uit onszelf geloven, het is een genadegift van God. Maar daar hebben we een ander topic voor!

[hijwel]

Nee dat is zo, maar je moet ook wel praten en denken over ellendekennis, en onze oorspronkelijke staat, dat we zo we geboren zijn verdoemelijk voor God liggen. Dat moet je niet vergeten!

Ik geloof dat als je echt op zoek bent naar God, dat God je dan ook heeft laten zien dat je Hem nodig hebt. En dat je niet eerst aan een aantal voorwaarden moet voldoen, voordat je aan het werk mag gaan met zijn opdracht: Geloof, en je zult zalig worden. God vraag niet of we genoeg ellendekennis hebben, het enige wat God vraagt is geloof, en ik geloof dat Hij al lang heeft gewerkt in de mensen die deze opdracht serieus nemen.

[hijwel]

Dat is zo, maar vergeet niet onze onmacht, onwil en onkunde om tot Christus te komen. Daar is die genade nu voor nodig.

Volgens mij zegt God dit ook niet, hij zegt niet: geloof, (maar bedenk wel dat je onkundig ben, dat je niet wil, en dat je geen macht heb om tot mij te komen) en je zult zalig zijn.

Nee! Hij zegt: Geloof, en je zult zalig worden.
Ik wil die oproep niet anders brengen dan dat Jezus dat heeft gedaan:
Jezus zij ook niet tegen zijn disipelen: Volg mij (maar bedenk wel dat je het niet kunt)

Ik geloof dat iedereen er achter zal komen dat hij God bij het geloven en bij het volgen nodig heeft.

Sorry, je maakt van geloof iets heel goedkoops, iets heel erg menselijks... het geloof wordt in ons gewerkt, en als we het geloof ontvangen dan krijgen we toegang tot de liefde van God. Je zegt: ik geloof dat iedereen er achter zal komen dat hij God bij het geloven en bij het volgen nodig heeft. --> Wat is Geloof zonder God. Wat heeft geloof nog voor nut als God het niet werkt in ons? Wij kunnen niet uit onszelf geloven, het is een genadegift van God. Maar daar hebben we een ander topic voor!

Ik reageer toch even. want het heeft wel te maken met deze topic.

Ik maak van geloof juist niks menselijks, juist omdat je God nodig hebt bij het geloven, omdat je het uit eigen kracht niet kan is geloven een 1 zijdig Godswerk. Ik weet zeker dat geloof nooit uit mezelf zal komen, daarom zeg ik ook: ik geloof, kom mijn ongelovigheid te hulp.

Maar ik wil graag de zelfde opdracht geven als de bijbel: geloof, en je zult zalig zijn. Zonder er voorwaarden en/of regels aan vast te hangen.
Waar ik op doelde is dat iedereen die de opdracht om te geloven van God serieus neemt (is al een gave) ook zal zien ik kan zelf niet geloven daarom moet ik het van Hem verwachten. (en dus niet afwachten)


nog even wat: mischien komt het wel zo over van: zo is het en anders kan het niet. Maar ik geloof zeker dat God op heel veel manieren in het leven van mensen werkt. Dus het kan net zo goed een lange weg van ellende kennis zijn.

[Boely]

Maar hoe kan een zondaar die dood in de zonden en misdaden ligt hieraan gehoorzamen?
God zegt: Geloof, en gij zult zalig worden. Toen de mens nog niet gevallen was in het paradijs was hij daartoe in staat, maar nu niet meer. Daarom hebben wij iemand nodig die de schuld betaalt. Dat is Christus.

Niet echt een antwoord...
Maar ik zal er even op in gaan.
Jij zegt, dat de mens neit in staat is om te geloven. Maar mijn vraag, hoe moet je dan het evangelie brengen? Voor mij is dat nogsteeds het: volg Hem, geloof en je zult zalig worden.
Als God ons een geeft: geloof dan zegt hij niet: geloof, maar je kan het toch niet. Nee de enige opdracht die wij krijgen is geloof! Dat je zelf niet kan geloven is niet relevant, anders had God het er direct achter gezet. God geeft jou de opdracht: geloof. En wat doe we er mee?
Ik geloof zeker dat je er achter komt dat je niet kan geloven en dat je God daarbij nodig hebt. Maar daar wil God ons achter doen laten komen.

Dus.. ff kort samen gevat is het: Geloof en je zult zalig zijn.
En niet: Geloof (wat we niet kunnen, willen) en je zult zalig worden.

Ja, en nu ga je ervan maken dat geloof niet een werk van God is maar dat we dat zelf kunnen. Nu: De Geest past de door Christus verworven verlossing toe door het geloof in ons te werken. Christus is de heerlijkheid van het Evangelie, en het geloof in Christus is de troost ervan.

Het geloof bestaat uit drie dingen:
- Verloochening van het eigen ik. Geloof is "uit zichzelf gaan" van onze eigen verdiensten afgebracht worden en inzien dat wij geen gerechtigheid van onszelf hebben. "Niet hebbende mijn rechtvaardigheid" (filipenzen 3:9). Eigen gerechtigheid is een gebroken rietstaf, waarop de ziel niet durft te rusten. Bekering en geloof zijn beide vernederende genaden. Bij waar berouw walgt iemand van zichzelf; geloof doet hem uit zichzelf gaan. Zoals Israel dat in de woestijn voortliep, zoziet de zondaar achter zich Gods rechtvaardigheid die hem achtervolgt en voor zich de hel waarin hij weldra verslonden zal worden. In deze hopeloze toestand zij hij geen enkele hulp in zichzelf, maar hij moet omkomen tenzij hij hulp bij een ander kan vinden.
-Vertrouwen. De ziel werpt zich op Jezus Christus, het geloof rust op Christus Persoon!!! Het geloof gelooft de belofte, maar waar het geloof op rust in de belofte, is de Persoon van Christus. Daarom staat er van de bruid in het hooglied geschreven: "Leuned op haar Liefste" (hooglied 8:5) Het geloof wordt aldus omschreven: geloven in de Naam van de Zoon van God (1 Johannes 3:23), namelijk in Zijn persoon. De belofte is slechts het kastje, Christus is de Parel. Die erin is en Die omhelst het geloof. De belofte is de schotel, Christus is de spijs waarmee het geloof zich voedt. Het geloof rust op Christus en "Dien gekruisigd" Het roemt in het kruis van Christus (galaten 6:14)
- Toeeigening, of Christus aan onszelf toegepast. Een medicijn, hoe effectief ook, zal geen nut doen, als het niet toegepast wordt. Hoewel een pleister uit Christus eigen bloed is samengesteld, zal hij niet genezen, tenzij hij door het geloof wordt toegepast. Deze toepassing van Christus wordt genoemd: "Hem aannemen" (ontvangen in de engelse vertaling) (Johannes 1:12) Als je hand goud ontvangt, maakt dit rijk. Zo ook als de hand des geloofs Christus gouden verdiensten met de zaligheid ontvangt, maakt dat ons waarlijk rijk.

Geloof is het voornaamste werk dat de Geest van God in het hart van een mens werkt. Toen God de wereld schiep, sprak Hij slechts een woord, maar als Hij het geloof werkt, ontbloot Hij Zijn arm (Lukas 1:51). Als de Geest het geloof werkt, wordt dat wel genoemd: De uitnemende grootheid van Gods kracht (efeze 1:19)

Het geloof rechtvaardigd niet als een werk, want dan zouden we van ons geloof een Christus maken; maar het geloof rechtvaardigt door het Voorwerp aan te grijpen, namelijk Christus en Zijn verdiensten.

De chatechismus van Westminster zegt het volgende over het geloof: Het geloof in Jezus Christus is een zaligmakende genade, waardoor wij Hem aannemen en op Hem alleen rusten tot zaligheid, zoals Hij ons in het Evangelie aangeboden wordt.

Het geloof wordt genade genoemd omdat het de gave Gods is, uit vrije genade aan de zondaar geschonken (Efeze 2:8) terwijl de onzdaar voor die schenking geen enkele waardigheid of goede hoedanigheid had, waarop hij kon roemen (1 Kor. 4:7)

Dan wil ik nog even ingaan op de inwendige en de uitwendige roeping.
- Een uitwendige roeping is Gods aanbod der zaligheid aan zondaren, waarbij Hij hen nodigt tot Christus te komen en de zaligheid te aanvaarden. "Velen zij geroepen, maar weinigen uitverkoren" (mattheus 20:16). Deze roeping toont ons wat de mens behoorde te doen om zalig te worden; die neemt alle verontschuldiging weg als men ongehoorzaam blijft.
- Een inwendige roeping is het als God met het aanbod van genade ook de genade werkt. Door deze roeping wordt het hart vernieuwd en de wil zaligmakend getrokken om Christus te omhelzen. Door de uitwendige roeping worden mensen gebracht tot een "belijdenins" van Christus; door de inwendige roeping komen ze tot het "bezitten" van Christus.

God roept Zijn volk uit de zonde, uit het gevaar en uit de wereld tot heiligheid en heerlijkheid. De oorzaak van de zaligmakende roeping is Gods verkiezende liefde. "Die Hij tevoren verordineerd heeft, dezen heeft Hij ook geroepen (romeinen 8:30)

Wat zijn de eigenschappen van deze roeping?
- Het is een krachtdadige roeping. "De woorden Gods zijn daden" zegt Luther. God wendt een oneindige kracht aan om een zondaar tot Zich te roepen.

En dan tot slot de definitie van bekering zo hij geformuleerd is in de Chatechismus van Westminster:

Wat is de bekering ten leven?
De bekering ten leven is een zaligmakende genade, waardoor een zondaar, uit een waar gevoel van zijn zonden en een bevatting van de barmhartigheid Gods in Christus, met smart over en haat tegen zijn zonde, zich daarvan afkeert naar God, met een vast voornemen en pogen om in een nieuwe gehoorzaamheid voor Hem te leven.

Ds. Eskine zegt in zijn boek: Hoe werkt het Woord, in de hand van de Geest de bekering?

Antwoord: Het woord openbaart de heiligheid van de goddelijk natuur en wet, waaraan wij gelijkvormig behoren te zijn. Het woord opebaart ook de noodzakelijkheid van de vereniging met Christus en de toerekening van Zijn gerechtigheid, als de grond voor de ware heiligheid. 1 Kor. 1:30, ook de onvermijdelijke ondergang van allen, die in hun Goddeloosheid voortlevven. Ps. 68:22; dit alles drukt de Heilige Geest krachtdadig in het geweten van de zondaar, waarop deze met zichzelf bekend gemaakt zijnde op de heup klopt. Jer. 31:19

[Boely]

Nee dat is zo, maar je moet ook wel praten en denken over ellendekennis, en onze oorspronkelijke staat, dat we zo we geboren zijn verdoemelijk voor God liggen. Dat moet je niet vergeten!

Ik geloof dat als je echt op zoek bent naar God, dat God je dan ook heeft laten zien dat je Hem nodig hebt. En dat je niet eerst aan een aantal voorwaarden moet voldoen, voordat je aan het werk mag gaan met zijn opdracht: Geloof, en je zult zalig worden. God vraag niet of we genoeg ellendekennis hebben, het enige wat God vraagt is geloof, en ik geloof dat Hij al lang heeft gewerkt in de mensen die deze opdracht serieus nemen.

Hou nu eens met beweren dat we uit onszelf kunnen gaan geloven. We zijn zo ongelovig als een kweet niet hoe. Geloof is een gave Gods, het is een genadegave. Jezegt: voordat je aan het werk mag gaan met zijn opdracht: Geloof. Werken??? We liggen in een verbroken werkverbond hoor! We kunnen alleen nog maar door genade gezaligd worden!

[Boely]

Dat is zo, maar vergeet niet onze onmacht, onwil en onkunde om tot Christus te komen. Daar is die genade nu voor nodig.

Volgens mij zegt God dit ook niet, hij zegt niet: geloof, (maar bedenk wel dat je onkundig ben, dat je niet wil, en dat je geen macht heb om tot mij te komen) en je zult zalig zijn.

Nee! Hij zegt: Geloof, en je zult zalig worden.
Ik wil die oproep niet anders brengen dan dat Jezus dat heeft gedaan:
Jezus zij ook niet tegen zijn disipelen: Volg mij (maar bedenk wel dat je het niet kunt)

Ik geloof dat iedereen er achter zal komen dat hij God bij het geloven en bij het volgen nodig heeft.

Sorry, je maakt van geloof iets heel goedkoops, iets heel erg menselijks... het geloof wordt in ons gewerkt, en als we het geloof ontvangen dan krijgen we toegang tot de liefde van God. Je zegt: ik geloof dat iedereen er achter zal komen dat hij God bij het geloven en bij het volgen nodig heeft. --> Wat is Geloof zonder God. Wat heeft geloof nog voor nut als God het niet werkt in ons? Wij kunnen niet uit onszelf geloven, het is een genadegift van God. Maar daar hebben we een ander topic voor!

Ik reageer toch even. want het heeft wel te maken met deze topic.

Ik maak van geloof juist niks menselijks, juist omdat je God nodig hebt bij het geloven, omdat je het uit eigen kracht niet kan is geloven een 1 zijdig Godswerk. Ik weet zeker dat geloof nooit uit mezelf zal komen, daarom zeg ik ook: ik geloof, kom mijn ongelovigheid te hulp.

Maar ik wil graag de zelfde opdracht geven als de bijbel: geloof, en je zult zalig zijn. Zonder er voorwaarden en/of regels aan vast te hangen.
Waar ik op doelde is dat iedereen die de opdracht om te geloven van God serieus neemt (is al een gave) ook zal zien ik kan zelf niet geloven daarom moet ik het van Hem verwachten. (en dus niet afwachten)


nog even wat: mischien komt het wel zo over van: zo is het en anders kan het niet. Maar ik geloof zeker dat God op heel veel manieren in het leven van mensen werkt. Dus het kan net zo goed een lange weg van ellende kennis zijn.

Tja... je bent er van overtuigd dat een mens aan het werk kan gaan met zijn eigen geloof. Ik ben er van overtuigd dat het geloof een Genadegift van God is. En derhalve om het even terug tekoppelen naar het begin: Als je uit jezelf kunt geloven, kan je jezelf dus bekeren, kun je uit jezelf niet geloven, dan kun je uit jezelf ook niet bekeren.

[hijwel]

Hou nu eens met beweren dat we uit onszelf kunnen gaan geloven. We zijn zo ongelovig als een kweet niet hoe. Geloof is een gave Gods, het is een genadegave. Jezegt: voordat je aan het werk mag gaan met zijn opdracht: Geloof. Werken??? We liggen in een verbroken werkverbond hoor! We kunnen alleen nog maar door genade gezaligd worden!

Dit heb ik nooit beweert. Ik heb nooit gezegt dat we ons zelf kunnen bekeren. Als dit wel zo is moet je het ff quoten.
Maar ik wil juist de nadruk leggen op de opdracht die gegeven wordt door God aan ons: geloof!
Ik zeg niet dat we dat zelf kunnen, maar het is de opdracht die God geeft zonder dat hij er achter zet dat we het niet kunnen. Dat is dus het gene wat Hij ons wil leren. Volgens mij moet je niet de opdracht geven tot geloven en daarna direct gaan vertellen dat we dat niet kunnen.
Nee! dat doet God ook niet, hij geeft ons alleen de opdracht zonder er bij te zetten dat we dat niet kunnen.

[Boely]

Hou nu eens met beweren dat we uit onszelf kunnen gaan geloven. We zijn zo ongelovig als een kweet niet hoe. Geloof is een gave Gods, het is een genadegave. Jezegt: voordat je aan het werk mag gaan met zijn opdracht: Geloof. Werken??? We liggen in een verbroken werkverbond hoor! We kunnen alleen nog maar door genade gezaligd worden!

Dit heb ik nooit beweert. Ik heb nooit gezegt dat we ons zelf kunnen bekeren. Als dit wel zo is moet je het ff quoten.
Maar ik wil juist de nadruk leggen op de opdracht die gegeven wordt door God aan ons: geloof!
Ik zeg niet dat we dat zelf kunnen, maar het is de opdracht die God geeft zonder dat hij er achter zet dat we het niet kunnen. Dat is dus het gene wat Hij ons wil leren. Volgens mij moet je niet de opdracht geven tot geloven en daarna direct gaan vertellen dat we dat niet kunnen.
Nee! dat doet God ook niet, hij geeft ons alleen de opdracht zonder er bij te zetten dat we dat niet kunnen.

En dat je niet eerst aan een aantal voorwaarden moet voldoen, voordat je aan het werk mag gaan met zijn opdracht: Geloof, en je zult zalig worden.

aan het werk mag gaan...

[hijwel]

Tja... je bent er van overtuigd dat een mens aan het werk kan gaan met zijn eigen geloof. Ik ben er van overtuigd dat het geloof een Genadegift van God is. En derhalve om het even terug tekoppelen naar het begin: Als je uit jezelf kunt geloven, kan je jezelf dus bekeren, kun je uit jezelf niet geloven, dan kun je uit jezelf ook niet bekeren.

Mij gaat het meer op de opdracht.
De bijbel geeft jou en mij een opdracht, de vraag is wat doen we er mee.
Gaan we er mee aan het werk, of zeggen we: Nee! een mens kan dit niet dus gaan we het ook maar niet proberen. God zegt geloof, en hij wil dus ook we gaan geloven. De keuze is aan ons laten we het links liggen of gaan we er mee aan het werk?
Ik weet dat als je er mee aan het werk gaat dat je toch bij God uitkomt en dat je het van Hem moet verwachten. Hij is de enige die jou kan bekeren. Maar des al niet te min, zijn opdracht luid: geloof! en wie ben ik dan om te zeggen: ik kan niet geloven (daar ben ik achter gekomen, maar dat komt niet omdat dat me met de paplepel is ingegoten)

[Boely]

Tja... je bent er van overtuigd dat een mens aan het werk kan gaan met zijn eigen geloof. Ik ben er van overtuigd dat het geloof een Genadegift van God is. En derhalve om het even terug tekoppelen naar het begin: Als je uit jezelf kunt geloven, kan je jezelf dus bekeren, kun je uit jezelf niet geloven, dan kun je uit jezelf ook niet bekeren.

Mij gaat het meer op de opdracht.
De bijbel geeft jou en mij een opdracht, de vraag is wat doen we er mee.
Gaan we er mee aan het werk, of zeggen we: Nee! een mens kan dit niet dus gaan we het ook maar niet proberen. God zegt geloof, en hij wil dus ook we gaan geloven. De keuze is aan ons laten we het links liggen of gaan we er mee aan het werk?
Ik weet dat als je er mee aan het werk gaat dat je toch bij God uitkomt en dat je het van Hem moet verwachten. Hij is de enige die jou kan bekeren. Maar des al niet te min, zijn opdracht luid: geloof! en wie ben ik dan om te zeggen: ik kan niet geloven (daar ben ik achter gekomen, maar dat komt niet omdat dat me met de paplepel is ingegoten)

Ik ben het met je eens dat we het uiterste moeten proberen om te geloven, maar we moeten er wel achter komen dat we het van onszelf niet kunnen, dat het een gave van God is!

[hijwel]

Pff een hele lap tekst, ik pak ff de punten uit waar ik denk dat de verschillen liggen.

Het geloof bestaat uit drie dingen:
- Verloochening van het eigen ik.

Ondangs dat ik gehoor heb proberen te geven aan de opdracht van God ben ik toch niet in staat om te geloven.

-Vertrouwen. De ziel werpt zich op Jezus Christus, het geloof rust op Christus Persoon!!!

Het je God overgeven omdat je zelf niet geloven, en je zelf niet eens aan God kan overgeven. Daarna het geschonken geloof die in je hard wordt geplant.

- Toeeigening, of Christus aan onszelf toegepast.

Ik mag zeggen dat Jezus voor mij gestorven is.

Het geloof rechtvaardigd niet als een werk, want dan zouden we van ons geloof een Christus maken; maar het geloof rechtvaardigt door het Voorwerp aan te grijpen, namelijk Christus en Zijn verdiensten.

Ben ik het helemaal mee eens. Geloof is niet uit ons maar uit God.

De chatechismus van Westminster zegt het volgende over het geloof: Het geloof in Jezus Christus is een zaligmakende genade, waardoor wij Hem aannemen en op Hem alleen rusten tot zaligheid, zoals Hij ons in het Evangelie aangeboden wordt.

Mee eens.

Het geloof wordt genade genoemd omdat het de gave Gods is, uit vrije genade aan de zondaar geschonken (Efeze 2:8) terwijl de onzdaar voor die schenking geen enkele waardigheid of goede hoedanigheid had, waarop hij kon roemen (1 Kor. 4:7)

Mee eens.

Dan wil ik nog even ingaan op de inwendige en de uitwendige roeping.

- Een uitwendige roeping is Gods aanbod der zaligheid aan zondaren, waarbij Hij hen nodigt tot Christus te komen en de zaligheid te aanvaarden. "Velen zij geroepen, maar weinigen uitverkoren" (mattheus 20:16). Deze roeping toont ons wat de mens behoorde te doen om zalig te worden; die neemt alle verontschuldiging weg als men ongehoorzaam blijft.

Juist het geloof en je zult zalig worden. Zoder ook maar een voorwaarde.

- Een inwendige roeping is het als God met het aanbod van genade ook de genade werkt. Door deze roeping wordt het hart vernieuwd en de wil zaligmakend getrokken om Christus te omhelzen. Door de uitwendige roeping worden mensen gebracht tot een "belijdenins" van Christus; door de inwendige roeping komen ze tot het "bezitten" van Christus.

Ja... beetje dogmatisch maar het klopt.

God roept Zijn volk uit de zonde, uit het gevaar en uit de wereld tot heiligheid en heerlijkheid. De oorzaak van de zaligmakende roeping is Gods verkiezende liefde. "Die Hij tevoren verordineerd heeft, dezen heeft Hij ook geroepen (romeinen 8:30)

Weer ben ik het met je eens.

Wat zijn de eigenschappen van deze roeping?
- Het is een krachtdadige roeping. "De woorden Gods zijn daden" zegt Luther. God wendt een oneindige kracht aan om een zondaar tot Zich te roepen.

Weet je hoe luther geroepen is? Een rechtvaaridge zal door het geloof leven.

Wat is de bekering ten leven?
De bekering ten leven is een zaligmakende genade, waardoor een zondaar, uit een waar gevoel van zijn zonden en een bevatting van de barmhartigheid Gods in Christus, met smart over en haat tegen zijn zonde, zich daarvan afkeert naar God, met een vast voornemen en pogen om in een nieuwe gehoorzaamheid voor Hem te leven.

Weer mee eens.

Ds. Eskine zegt in zijn boek: Hoe werkt het Woord, in de hand van de Geest de bekering bij jou?

Mijn antwoord: Het woord laat mij zien dat ik de opdracht krijg om te bekeren, ik kom er achter dat dit alleen kan door de Heilige Geest met die kracht kan ik me bekeren, of beter gezegt kan de Heilige Geest mij bekeren.

[@mic]

Boely, wil je misschien niet de hele tijd hele berichten quoten? Ik krijg beetje muisarm en scrollmiddelvinger zo

Verder heb ik de indruk dat Boely en Hijwel de hele tijd enigzins langs elkaar heenpraten d.w.z. elkaar niet begrijpen. Hijwel bedoelt volgens mij te zeggen dat de eis er is om te geloven en we dat ook moeten proberen. Boely vat dat op alsof we dat ook kunnen. Maar ik heb de indruk dat dat nu wel opgelost is?

Eigenlijk heb ik de indruk dat iedereen het nu wel redelijk met elkaar eens is, behalve ik want ik benhet niet eens met inwendige/ uitwendige roeping, maar ik zal er een nieuw draadje voor openen

Als ik goed opgelet is er nog een onbeantwoorde vraag van JacobH:
Hoe definieer je ellendekennis?
Mijn mening:
Ellende kennis is de kennis die je nodig hebt om te beseffen dat je God nodig hebt. Verder zijn hier geen bepaalde maten of eisen aan, zoals "doorleven". Je beseft dit of je beseft dit niet. Booleans dus. Punt.