wat is het gaaf
wat is mooi
heb nu gezien wat liefde is
weet nu wat liefde is
maar jij hoe komt het
dat jij zo liefdevol bent
dat jij zoveel liefde hebt
jij bent zo gaaf
jij bent zo goed
jij bent zo liefde
maar wat wil jij nu
hoe gaan wij verder
hoe zal het worden
hoe wil jij nu zijn
ik voel jouw adem
ik voel jouw handen
maar ik zie je lichaam niet
voelen en niet zien dat hoort bij jouw
ALs het leven zo voorspelbaar is waarom geloof jij dan niet of is dat te makkelijk
droeg woorden als in een gedicht,
schoon en aandoenlijk, ze zaten
haar als gegoten. Ach,
waarom ook niet. Ze was zacht
voor mij, droomster, licht-
voetig maar met o zo diepe
gronden, bodemloos. Grondeloos,
als enkel haar aanwezigheid,
legde ik mijn hart in haar handen
en zij kneep ze dicht.
aan stuurboord liggen kapers en aan bakboord zwemmen haaien maar ik houd vannacht het roer wel recht
Zie de tranen in haar ogen
Zie ze stromen
Zie ze vallen
Telkens weer
Telkens meer
Kijk haar aan
Al durf je het niet
Kijk naar haar
Kijk haar in haar ogen
Zie haar ogen rood zijn
Zie haar pijn en onbegrip
Zie dat ze je nodig heeft
Zie dat ze van je houdt
Zie dat jij haar vriendin bent
Als enigste...
De verweerde visser
verkoopt zijn vangst
in een vergeelde krant
Glinsterend zwarte lijven
van gillende kinderen
trekken schaduwen
aan de waterrand
van de zee zo
oogverblindend blauw
Lig ik hier te denken
aan die verrekte kou
waar jij mij in meenam
om de zeeuwse zee te zien
De wind vastbesloten
ons in zee te drijven
Sloeg je groene sjaal
steeds in mijn gezicht
En jij vertelde maar
Over waterstroming,
duinplanten en het tij
En nu wens ik dat
je hier naast mij zat
met de beurt aan mij
Maar ach-ik kijk uit
naar jou en je grijze zee
beloof mij dan weer
bolussen als ontbijt
''Duisternis verdwijnt niet door duisternis. Dat kan alleen licht. Haat verdwijnt niet door haat. Dat kan alleen liefde.'' Martin Luther King
Dit gedicht is een aangepast gedicht. Het oorspronkelijke gedicht komt van Rutger Kopland, en het heet 'Jonge sla'. Er zijn er hier vast wel bij die dat gedicht kennen. Ik weet niet hoe gevoelig men voor dit soort acties is maar dat zie ik dan wel terug in de stemmen . Mijn eigen titel leek me toepasselijk als verwijzing naar het gedicht van Kopland en naar de maand waarin deze wedstrijd wordt gehouden. Als 'lange' titel zou je 'Ruzie in september' kunnen nemen. Maar ja...
September
Alles kan ik verdragen,
je kleine beweginkjes,
de glimlach op je
lieve gezicht, de zucht
tijdens een ruzie,
je warme stem
Maar je ogen
zo betoverend, zacht,
nog vochtig van verdriet, nee
hij schreef een teken in het zand toen ik de zee in wilde gaan om geruisloos te verdrinken of te drijven zonder doel.
zij sloeg mijn ogen keihard dicht toen ik het licht niet kon verdragen en toen ik ze weer open deed was alles in mezelf weer heel.
nu terug naar jou, mijn goede vriend je hebt me niet gedragen je hebt geen woord te veel gezegd, geen medeleven of troost. en toch, je bent er al die tijd geweest.