Lalage schreef:Weet je wat ik nou niet snap he... Ik denk dat alle christen-homo's worstel(d)en met hoe ze met hun geaardheid om moeten gaan. Maar waarom komt de ene dan tot de zo moeilijke weg van het alleen leven, zonder relatie, en de ander komt tot de conclusie dat het wel mag van God? Horen die mensen dan verschillende dingen van God? Of luistert de ene persoon beter naar Hem dan de andere?
(natuurlijk zou je dit in meer kwesties kunnen vragen, maar hierbij gaat het om iets wat wel levensbepalend is)
ik denk dat dit met interpetatie van bijbelteksten te maken heeft, de een komt na alle argumenten op een rijtje gezet te hebben tot de conclusie dat het mag en de ander niet. Even als dat er vele scheuringen zijn in kerken door andere interpetaties.
Het is al een heel verschil als je als baptist bent opgevoed of in de gereformeerde gemeente in Nederland, ook met betrekking tot homoseksualiteit, maar uit eigen ervaring kan ik zeggen dat ik ook nu ik al lange tijd voor een homorelatie heb gekozen dit een gebedszaak is en zal blijven. En als ik door God er op gewezen zal worden dat mijn weg verkeerd is hoop ik dat ik de kracht zal ontvangen om de praktizerende weg achter me te laten en een leven zal hebben zonder een relatie.