Verloven

[keeslok]

Ha mensen,

Allereerst fijn dat hier een forum is waar zoveel mensen zoveel met elkaar contact hebben, altijd goed. En al helemaal mooi als dat als christenen onder elkaar kan, maar ook met niet-christenen, die zitten hier immers ook.

Ik heb al aardig lang een relatie met mijn vriendin en wil nu gaan verloven, omdat het praktisch nog niet mogelijk is om op de korte termijn te trouwen, en ik toch een stap verder wil gaan, evenals mijn vriendin. Welnu, ik heb al wel enigszins in gedachte hoe ik het wil gaan doen, maar als 'het puntje bij het paaltje komt' stuit je opeens op praktische zaken waar je voorheen niet over nadenkt, althans, ik niet .

De praktische vragen waar ik mee zit:
1) Ik ga dus verloven, niet trouwen. We willen een verlovingsring en een trouwring. Er komt dus een aparte verlovingsring voor beide. Maar dit geldt ook voor de trouwring: wanneer ik ga vragen of zij mijn verloofde wil zijn, wat voor ring geef je dan? Als je iemand ten huwelijk vraagt heb je ook vaak een ring. Maar dat is niet de trouwring zelf, evenals het niet de verlovingsring zelf is. Kortom: wanneer je iemand vraagt heb je een ring gekocht, maar wat is dat voor ring? De verlovingsring of trouwring koop je toch immers beide, nadat je diegene al gevraagd hebt? (Ik hoop dat jullie het begrijpen)

2) Bij trouwen is het de normaalste zaak dat je op je knietjes gaat voor de vrouw. Echter, wanneer je vraagt of diegene wilt verloven met je, ga je dan ook op de knieën, of is dat enkel voor het ten huwelijk vragen?

Alvast bedankt

[Faramir]

Zoals ik het gedaan heb.

Je vraagt je toekomstige om met je te trouwen. Daarbij bied je de verlovingsring aan.
Daarna kom je samen kom tot een trouwdatum ergens in de (verre) toekomst.

[meribel]

volgens mij is het anders. Tenminste, wat ik altijd geleerd heb en zoals wij het 12 jr geleden gedaan hebben.

Je vraagt iemand niet 'ten verloving' maar 'ten huwelijk' . Dus 'wil je met me trouwen' . Dat kan met ring of zonder ring. Wat je zelf wil of het meest praktisch vind.
Als ze 'ja' zegt ben je vanaf dat moment verloofd.

Dat waren wij. maar ik was 17 en nog totaal geen mogelijkheid om te trouwen. Maar dus wel allebei die intentie naar elkaar uitgesproken. Zodra we ook praktisch konden trouwen hebben we z.s.m. een datum geprikt.

Ik overigens, heb samen met mijn verloofde een ring uitgezocht die daarna mijn trouwring is geworden ( tja, low budget maar waarom veel geld aan dat soort dingen uitgeven ).

Maar je kan haar best verrassen met een mooie ring. ( eventueel alleen voor haar, is ook niet raar ) En als je gaat trouwen samen trouwringen uitzoeken.

Kortom; tijd voor dé vraag. WIl je met me trouwen. En niet 'wil je met me verloven' . Dat ken ík niet in ieder geval.


( maar uiteindelijk, het is allemaal slechts etiquette en doe waar je je goed bij voelt, zelfs als dat betekent dat je eerst naar haar vader gaat om haar hand te vragen. )

[paprikameisje2]

hier niet gevraagd, ookneit verloofd, wel een keer samen ringen gekocht omdat ik niks had en eht wel leuk was... verder gewoon op een gegeven moment huizen gekeken, datum en getrouwd.

Vragen vind ik niet nodig, een begin van een relatie is al de grootste stap richting een huwelijk.

[Jozo]

gewoon doen waarvan je denkt dat je vriendin het het leukst vindt?

[jeepeecee]

Wij zijn wel eerst verloofd, en hebben samen ringen uitgezocht die later ook onze trouwringen zijn geworden. We wilden mooie wat dikkere ringen en om dan 2 keer te kopen. En er staan 2 datums in gegraveerd, vind ik toch ook wel mooi.
Overigens is het volgens mij de 'etiquette' dat de verlovingsring links draagt en de trouwring rechts.

Maar je moet idd doen waar jij/jullie je goed bij voel(t)en

[pannenkoek]

Wij zijn wel eerst verloofd, en hebben samen ringen uitgezocht die later ook onze trouwringen zijn geworden. We wilden mooie wat dikkere ringen en om dan 2 keer te kopen. En er staan 2 datums in gegraveerd, vind ik toch ook wel mooi.
Overigens is het volgens mij de 'etiquette' dat de verlovingsring links draagt en de trouwring rechts.

Maar je moet idd doen waar jij/jullie je goed bij voel(t)en

Precies zoals wij ook gedaan hebben. Wij waren 16 en 17 toen we verkering kregen. Trouwen zou pas over een jaar of 4 zijn, dus 'halverwege' zijn we verloofd.

[schelpje3]

Ha mensen,

De praktische vragen waar ik mee zit:
1) Ik ga dus verloven, niet trouwen. We willen een verlovingsring en een trouwring. Er komt dus een aparte verlovingsring voor beide. Maar dit geldt ook voor de trouwring: wanneer ik ga vragen of zij mijn verloofde wil zijn, wat voor ring geef je dan? Als je iemand ten huwelijk vraagt heb je ook vaak een ring. Maar dat is niet de trouwring zelf, evenals het niet de verlovingsring zelf is. Kortom: wanneer je iemand vraagt heb je een ring gekocht, maar wat is dat voor ring? De verlovingsring of trouwring koop je toch immers beide, nadat je diegene al gevraagd hebt? (Ik hoop dat jullie het begrijpen)

2) Bij trouwen is het de normaalste zaak dat je op je knietjes gaat voor de vrouw. Echter, wanneer je vraagt of diegene wilt verloven met je, ga je dan ook op de knieën, of is dat enkel voor het ten huwelijk vragen?

Alvast bedankt

Ha Kees,
1) Tenzij je flink in de slappe was zit, zou ik je aanraden gewoon samen voor beiden een verlovingsring uit te zoeken. Als jullie dan gaan trouwen, hoeft daar alleen de trouwdatum in te worden gegraveerd.
Verloven is een voorstadium van trouwen. Een verloving verbreek je niet zomaar meer, een verkering wat "makkelijker". Als je officieel verlooft met een receptie, heb je immers ook kado's gekregen en ben je gefeliciteerd door familie en vrienden. Dus is het meer officieel.
2) Ik vind het geen normale zaak om op je knietjes te gaan voor je vrouw. Het is een gevoel van romantiek, meer in zwang geraakt door bepaalde openbare huwelijksaanzoeken. (waar ik persoonlijk helemaal niet van houd, maar dit terzijde)
Het zou mij, als vrouw, erom gaan, wat er gezegd wordt en hoe.
Op je knietjes gaan en simpel: wil je met me trouwen? zou mij niet zo ontroeren denk ik.
Maar ja, zoals ik zei, het is persoonlijk.
Het ligt ook aan het karakter van allebei. Blijf hierin jezelf. Dat is belangrijk.

[LeChat]

Het lijkt mij het leukst om idd samen de ringen uit te zoeken. Wij zijn niet verloofd, maar hadden wel vriendschapsringen. Zouden we verloofd zijn, dan zou ik ook echt niet 2x een dure gouden ring hebben gewild, maar gewoon de verlovingsring 'op laten poetsen' (dat doet een goede juwelier toch, zien ze er weer als nieuw uit) en de 2e datum erin laten graveren.

Als 'verloven' 'm puur zit in de vraag "Wil je met me trouwen" zijn we trouwens wel verloofd , die vraag heeft m'n man me namelijk destijds wel gesteld, en daarvoor had hij een mooie ketting voor me gekocht - ook een leuk alternatief als je niet met lege handen wilt aankomen...

[Jannoek]

Ik ben ten huwelijk gevraagd, en zagen dat als verlovingsdatum. T was één grote verrassing voor mij manier had een prachtige (aanschuif) ring met briljantjes manlief had dus toen nog geen ring. later samen trouwringen uitgezocht.

En wat de rest ook zegt. Ter verloving vragen kan niet, je vraagt iemand ten huwelijk en bent daarmee verloofd

[MissF]

Volgens mij verloof je als je iemand ten huwelijk hebt gevraagd. Je vraagt niet iemand 'ten verloving'. Dan heb je een ring voor je aanstaande, die jij hebt uitgezocht, jij draagt zelf geen verlovingsring. Pas met trouwen koop je samen een ring voor allebei en die doe je tijdens het huwelijk om.
Volgens mij zijn dat tenminste de etiquetteregels

Wij zijn ook niet verloofd. Gewoon bedacht dat we wilden trouwen, toen een datum geprikt, een keer ringen uitgekozen. Hij heeft me uiteindelijk nog wel gevraagd, omdat ik dat leuk vond, maar toen stond de datum al vast. Dus echt romantisch, neuh

[-Judith-]

Wij zijn ook niet verloofd...Ja mijn man heeft me wel ten huwelijk gevraagd, toen ie op de rand van mn bed zat, en iets teveel op had

Toen we 'n half jaar een relatie hadden, hebben we samen vriendschapsringen gekocht, en 10 weken voor ons trouwen bedachten we ons dat we nog trouwringen moesten uitzoeken, de rest was allemaal al geregeld

[Duschka]

Sluit me een beetje bij de meerderheid aan.
Verloving is de loper naar het huwelijk, dus je vraagt haar ten huwelijk (daar zit immers geen datum op geplakt) en ja, dat mag op een knie, maar hoeft niet .

Wij zijn twee jaar verloofd geweest.
Hebben samen wat dunnere/goedkopere ringen uitgezocht voor de verloving en later voor het huwelijk andere ringen, om ook de nieuwe fase te symboliseren.
Verlovingsringen hebben we iets moois van laten maken.


Ik denk dat het belangrijkste is dat jullie er blij mee zijn, het goed voelt en een mooi moment hebben!

[schelpje3]

Wij zijn ook niet verloofd...Ja mijn man heeft me wel ten huwelijk gevraagd, toen ie op de rand van mn bed zat, en iets teveel op had

Oeps, maar hij wist de volgende ochtend nog wat hij aan je gevraagd had?