2 Houdt het voor enkel vreugde, mijn broeders, wanneer gij in velerlei verzoekingen valt, 3 want gij weet, dat de beproefdheid van uw geloof volharding uitwerkt. 4 Maar die volharding moet volkomen doorwerken, zodat gij volkomen en onberispelijk zijt en in niets te kort schiet.
5 Indien echter iemand van u in wijsheid te kort schiet, dan bidde hij God daarom, die aan allen geeft, eenvoudigweg en zonder verwijt; en zij zal hem gegeven worden. 6 Maar hij moet bidden in geloof, in geen enkel opzicht twijfelende, want wie twijfelt, gelijkt op een golf der zee, die door de wind aangedreven en opgejaagd wordt. 7 Want zulk een mens moet niet menen, dat hij iets van de Here zal ontvangen, 8 innerlijk verdeeld als hij is, ongestadig op al zijn wegen.
Jakobus
Soms weet ik het zelf niet meer, ik heb altijd geweten toen ik voor het eerst in het Woord ging lezen,
ik geloof God. Zeker weet ik dat God aan/ in ons verstand en geest werkt, dat zal ik nooit ontkennen, maar God echt geloven op Zijn woord, dat is toch iets wat de mens moet doen om tot Hem te komen.
Hierboven zegt het Woord dat ons geloof beproeft moet worden, dat we moeten volharden in geloof, is toch iets wat ons te doen staat.
Als het zo is wat menigeen zegt dat geloof een gave van God is, dan kunnen wij ons af vragen waarom ons geloof beproeft moet worden. God beproeft toch niet Zijn gave?
Zo weet ik dat het God is die ons de gave van de HG geeft door wedergeboorte, het is Zijn gave en over deze gave wordt niet geschreven dat Hij beproeft moet worden, ...wel kunnen wij de HG bedroeven en kan de HG uitdoven.
Ik zou graag weten hoe anderen hier over denken.