GKN'er schreef:Je kunt het vraagstuk van de televisie het beste pragmatisch (en dus niet theologisch) benaderen: het gaat namelijk niet om het hebben van een televisietoestel (daar zie ik werkelijk het kwaad niet van in), maar om het gebruik ervan.
Volgens mij hoort dat bij elkaar. De praktijk van het leven heeft haar grondslag in de levensovertuiging. Anders gezegd: Het
gebruik wordt ingevuld vanuit de
levensovertuiging.
De levensovertuiging wordt door middel van theologie ingevuld.
Waaraan moet je anders je normen en waarden ontlenen voor het
gebruik van een televisietoestel? Overigens geldt dat voor alle zaken. De TV is hier eigenlijk maar een voorbeeld. Het geldt evenzeer voor het gebruik van een
orgel om maar eens een dwarsstraat te noemen die wat minder waarschijnlijk als risicofactor gezien wordt.
Alles wat entertainment vormt en uitmondt in een van God weghouden en enkel eigen vermaak tot doel heeft
kan, nogmaals
kan verkeerd zijn. Inderdaad bepaalt het gebruik of misbruik van een apparaat of wat dan ook of het fout is.
Maar neem van me aan dat de kringen die de TV weren, dit heel bewust wordt gedaan omdat het gevaar dat het medium met zich meebrengt niet opweegt tegen de voordelen van ontspanning. Meegenomen het feit dat daar juist een erkenning in ligt zwak te staan tegenover de verleidingen van de zonden. Wie zelf geen moeite heeft met een TV moet geduldig zijn met de zwakke broeders die zichzelf niet vertrouwen met een TV. En proberen een beetje begrip te hebben dat ze andere waarschuwen voor een gevaarlijk medium dat soms onbewust de tijd inpikt die beter gebruikt kan worden. Elkaar over en weer scherp houden in dat soort zaken hoeft nog niet direct een veroordeling te betekenen. Zo heb ik persoonlijk geen moeite met mensen die de TV in huis hebben, zolang er een bewustzijn is van de gevaren die het met zich meebrengt en niet ten koste gaat van een gezonde christelijke levenswandel in het geloof.