Moeite met bidden....

[Riska]

Voor mij is bidden vaak alleen maar stil zijn.
Wij zijn geneigd te denken dat we Hem alles moeten vertellen en blijven maar doorpraten. "Eis van Hem vrijmoedig", jaja. Maar bidden is veel en veel meer dan alleen spreken met God. Het verwordt dan tot een praten tegen God. Bidden is vooral: luisteren. Stil worden en luisteren naar wat God ons te zeggen heeft.
Maar in de gewone menselijke relaties is het al moeilijk te luisteren. Om soms achter de woorden te horen wat de ander werkelijk wil zeggen.
Hoe moeilijk is het dan om te luisteren naar wat God zegt... want dat raakt altijd ons diepste zelf en dat is lang niet altijd gemakkelijk...

[Technico]

Ik heb ook een hele tijd niet vaak gebeden of raffelde mijn gebed snel af. Daar is radicaal een verandering in gekomen toen ik samen met een aantal mensen van de studentenvereniging een kring had over bidden. Daarvoor lazen we het boek van Pablo Martinez over het gebedsleven (titel: "gebedsleven"). Zeker als je moeite met bidden hebt of geen zin hebt is dat wel een aanrader. Daarin staan allerlei karakters beschreven en hun mogelijke moeilijkheden met bidden enz.
Uit dat boek (icm de kring) heb ik geleerd om structuur aan te brengen in mijn gebed. Eerst danken voor alles wat in je opkomt, daarna vergeving vragen voor alle fouten die je die dag nog kunt herinneren, vervolgens bidden voor alle dingen die nog staan te gebeuren en als laatste voorbede doen voor alle mensen waarvan je weet dat ze het moeilijk hebben, of gewoon bidden voor mensen in het algemeen, zoals je beste vrienden en je ouders.
Als je op een studentenvereniging zit is het regelmatig erg laat als je naar bed gaat. Meestal doe ik voor het slapen gaan dan wel een kort gebed. Maar veel bak ik er dan niet meer van. Daarom bid ik nu vaak in de loze ruimten die ik hebt als ik even geen zin meer hebt in mijn huiswerk ofzo. Ook is een ingrijpende gebeurtenis die ik net heb gehoord/meegemaakt (kan zowel blij als droevig zijn) aanleiding om een gebed te doen. Soms wordt het gebed dan uitgebreider dan ik had gedacht.

Je leest hier natuurlijk een heleboel reacties die soms nogal verschillen. Maar dat kan heel goed omdat je gebed altijd sterk beinvloed wordt door je karakter. Denk dus niet gelijk dat je wat mist als je het gebedsleven van sommige mensen niet helemaal begrijpt

Ik hoop dat je er wat mee kan. Koop anders zelf het boek van Martinez, ik heb er best veel aan gehad.

[Poesje]

Dan ga ik eens op zoek naar dat boek..thanks Technico!

Al reageerde je wsl op Dippie..

[Maaike]

Voor mij is bidden vaak alleen maar stil zijn.
Wij zijn geneigd te denken dat we Hem alles moeten vertellen en blijven maar doorpraten. "Eis van Hem vrijmoedig", jaja. Maar bidden is veel en veel meer dan alleen spreken met God. Het verwordt dan tot een praten tegen God. Bidden is vooral: luisteren. Stil worden en luisteren naar wat God ons te zeggen heeft.

Echt bidden is een en al oor zijn voor God (stond vandaag in het RD)

[zda]

Voor mij is het gebed de adem van de ziel, de motor van me geestelijke leven. De apostel Paulus zegt niet voor niks: 'Bid zonder ophouden'. Ik begin de dag altijd om me knieën in gebed. Ik wijd mezelf dan weer aan God door te zeggen: 'Heer, neem mij geheel aan als de Uwe aan. Ik leg al mijn plannen voor Uw voeten neer. Gebruik mij vandaag in Uw dienst, blijf bij mij, en laat al mijn werken door U verricht worden.'
Op een dag is het mijn streven om 2 keer in stil gebed te zijn('s ochtends en 's avonds niet meegerekend). Dit lukt niet altijd helaas omdat je het soms zo druk hebt. Maar als ik tijd heb bid ik rond 12 uur en later op de middag weer.
Voor mij is bidden praten met God. In het gebed kan ik al me gevoelens en noden enz. bij God neerleggen. Maar soms is het ook wel leuk om eens stil te zijn. Om niks te zeggen. Je ervaart dan een soort rust. Het is alsof je op een hele andere plek bent waar je helemaal tot rust komt. Gebed is verder heel belangrijk voor mij. Ik vind het van belang om in contact te zijn met God. Stel je voor dat het gebed er niet was...zou voor mij een ramp zijn!

[madel]

Tsjah, bidden. telkens weer blijkt dat een lastige opgave. van huisuit is mij ook altijd geleerd te bidden op vaste tijden. voor en na het eten en voor en na het slapen gaan. tegenwoordig doe ik dat anders. ik zie mijn geloofsleven anders. mij relatie met God is niet altijd even sterk. in die zin, ik ben er niet altijd even intens mee bezig om te bedenken de dingen die boven zijn. dat wisselt. en dat is tevens het struikelen op die geloofsweg. op zich is dat niet zo'n probleem. in die tijden bidt ik soms dagen niet. maar dan langzaam keert het zich weer om en kan ik me heel intens verbonden voelen met Boven. en dan is eigenlijk de hele dag wel een gebed. een dankbaar en een verblijden om Wie Hij is en wat Hij voor mij gedaan heeft.
je moet oppassen dat je gebeden niet te standaard worden. wie denkt er bij het eten nog na over zijn bidden. ff snel doen. meer gewoonte. volgens mij is dat niet wenselijk. hoewel, Jezus ging ook uit gewoonte naar de tempel. hoe dan ook. ik persoonlijk bid niet elke dag. denken is wat anders. ik scheid dat toch. God ziet het hart aan. daar ben ik van overtuigd. kan ik iets voor Hem verborgen houden? ik (wij ) zijn als glas in zijn ogen. Hij kijkt dwars door ons heen. maar we hebben een troost. wij weten vaak niet te bidden zoals Paulus het zegt. en als we wel willen en niet lukt neemt de HG het =over. die zal voor ons pleiten.

Stort je hart voor Hem uit. alleen, maak van God geen Juke-box. ff een gebedje doen en wachten op de uitkomst. Nee, voor mij is bidden meer mijn levenswandel en beslommeringen en geestelijk strijd bekend maken.
en in deze houding alles aan Hem voorleggen. ook al weet Hij alles van je maar Hij wil er om gebeden worden. Bidden wordt ook niet automatisch verhoort. wel gehoord. maar dat is niet anders. vraag naar Zijn weg met jou. ga Hem geen dingen voorleggen die jij wil. God wil met ons een geloofsweg gaan. het is een troost als je weet dat Hij het hoort en ziet als je bidt. ook al lijkt het vaak van niet.
maar ga er geen punt van maken als je een keer niet gebeden hebt. God kijkt naar je houding, geloofshouding. en die is niet altijd rozengeur en maneschijn. Ook bij David duurde het soms tijden voor hij bad tot God
SVV Psalm 32:3 Toen ik zweeg, werden mijn beenderen verouderd, in mijn brullen den gansen dag.
SVV Psalm 32:4 Want Uw hand was dag en nacht zwaar op mij; mijn sap werd veranderd in zomerdroogten. Sela.
Het zijn onze persoonlijke zonden. die komen vaak tussen God en ons instaan. we zijn dan veel te veel bezig met allerlei aardse zaken die ons vaak afhouden van een nabij leven. daar moeten we zelf acht op geven.

[nijntje1977]

Alfa(ge)bed(d)t
Er waren eens twee mannen die samen gingen eten. Vóór ze begonnen gingen ze eerst in gebed. De eerste man had een prachtig gebed met mooie woorden en lange omhalen.
Toen hij 'amen' zei begon de tweede man:

"A-B-C-D-E-F-G-H-I-J-K-L-M-
N-O-P-Q-R-S-T-U-V-W-X-Y-Z"

"Nou zeg!", zei de eerste man, "wat is dát nou voor een gebed?!"

"Nou", antwoordde de tweede man,"ik ben niet zo welbespraakt, dus geef ik God maar de letters en dan vertrouw ik er op dat Hij er wel een mooi gebed van zal maken."

[spacy]

Ik lees hier veel de aangeleerde vaste tijden,
heb je je ouders wel eens bedankt dat ze zelfs toen je nog kind was veel tijd met je hebben doorgebracht om je voor te lezen uit de Bijbel en het bidden dat je hebben bijgebracht? Ik moet er nu ook zelfs net aan denken, misschien maar eens doen...

Met vaste tijden is niks mis, wij mensen zijn chaotisch, en zoals Raido al aangeeft, ook vergeetachtig als we geen triggers krijgen.
Vooral voor kinderen is orde in een dag best belangrijk.

Nu je ouder bent maakt de dagindeling je natuurlijk wat minder uit,
en zijn de ooit aangeleerde tijdstippen misschien eerder lastig, met tegenzin een gesprek voeren is ook voor de Andere niet fijn om naar te luisteren, zoek dan naar betere momenten, hoe druk je ook mag zijn, er zitten echt wel een aantal momenten van rust in je dag.

Maar ook zoals al genoemd in iets andere woorden door madel, blij zijn om iets wat je net is overkomen, en daarbij ook een dankbare gedachte naar God, of met een brok in je keel ernstig nieuws te horen krijgen, en daarbij een vraag aan God wilt U helpen?, het is de omgang met Hem, waarbij het praten en luisteren belangrijk is, maar zeker niet meer of minder dan in gedachten met Hem door de hele werk of schooldag heen.

En ja net zoals met praten met mensen om je heen: vrienden, familie of mensen die je maar nauwelijks kent, je hebt niet altijd gespreksstof, laat staan de juiste woorden. We hoeven ons dan ook niet schuldig te voelen als we stil of weinig spraakzaam zijn bepaalde momenten.
Als ik niets weet en daar toch wat last van heb, dan kan het lezen van een psalm zoals goofy78 aangaf erg fijn zijn, vaak komen de belevenissen van de dichters toen wel overeen met wat wij dagelijks nog steeds meemaken.

[MissF]

Ik lees hier veel de aangeleerde vaste tijden,
heb je je ouders wel eens bedankt dat ze zelfs toen je nog kind was veel tijd met je hebben doorgebracht om je voor te lezen uit de Bijbel en het bidden dat je hebben bijgebracht? Ik moet er nu ook zelfs net aan denken, misschien maar eens doen...

Ja idd, ben ik het mee eens. Ik heb het woordelijk al vaker gedaan, maar voor mij en hen was echt het moment dat ik hun wilde 'bedanken' het moment dat ik aan het Avondmaal ging, en express tussen hen in ben gaan zitten. Zoiets van: zij hebben me, aards en menselijk gezien dan, tot hier gebracht. Nu neem ik het zelf over.
Als symbolisch bedoeld zeg maar.

Ik merk wel dat ik steeds dankbaarder naar God ben dat Hij mij geboren liet worden bij christenen, ja, die me voorleefden hoe ik dicht bij God kan leven...

[*J*]

Wow, ik herken heel veel in dit onderwerp. Net als TS ben ik opgegroeid met iedere avond voor het slapen gaan bidden, voor en na iedere maaltijd bidden en danken, en 's avonds voor het slapen gaan lezen in mijn bijbel en mijn bijbels dagboek. Ik merk ook heel erg dat hier naarmate ik ouder ben geworden steeds meer de klad in is gekomen. Het werd al minder in de tijd dat ik het drukker kreeg met de middelbare school, maar sinds ik op mezelf woon lijkt het wel helemaal weg. In mijn bijbel lees ik zelden nog (alleen in de kerk) en bidden doe ik ook niet vaak genoeg meer (vind ik zelf). Ik heb alles eens doorgelezen, en ik denk zeker dat ik iets heb aan jullie tips en adviezen. De reminder is ook een goeie Bedankt!
En mijn ouders bedanken, moet ik ook maar eens doen. Pas geleden nog een super gesprek met ze gehad, maar hier heb ik nog nooit over nagedacht

[TheKeimpe]

HELP, lees je werkelijk nooit zelf uit je Bijbel? Weet wat je mist! Tip: zet je wekker 10 minuten vroeger en pak 's ochtends even een hoofdstukje. Of ruim er 's avonds een kwartiertje voor in.

[*J*]

Het is niet zo dat ik helemaal nooit meer zelf lees, maar voornamelijk in de kerk nog, en eigenlijk heel zelden (vrijwel nooit) zelf. En "HELP" is ook een beetje het gevoel wat ik er zelf bij heb Ik weet wat ik mis omdat ik het eerder wel gedaan heb, en ik mis het, zeker de laatste tijd, nu ik er weer meer mee bezig ben, heel erg. Ben dan ook zeker van plan om hier meer aan te gaan doen

[TheKeimpe]

Heel concreet: waar ligt je Bijbel? Leg hem op je nachtkastje/naast je bed/onder je kussen of weetikveelwaar je hem tegenkomt voor het slapengaan.
Tip voor als je al lang niet meer voor jezelf hebt gelezen: begin met de evangelieën, of de psalmen, maar sla de geschiedkundige boeken of de profeten nog even over.

[*J*]

Hij ligt wel naast me, in de boekenkast, maar kan hem zo vanuit bed pakken...

[ajl]

Ik herken jammer genoeg ook heel veel in dit onderwerp. Ik vind het ook heel moeilijk om tijd vrij te maken om te bidden/danken en bijbel te lezen. Ik lees met de kinderen uit de kinderbijbel en bid/dank voor en na het eten, maar eigenlijk komt de stille tijd er voor mijzelf niet van. 's Morgens sta ik altijd al vroeg op 6.00 uur en voor die tijd ben ik er te moe voor. s'Avonds val ik vaak in slaap tijdens het gebed of ik begin er niet eens meer aan ( omdat ik weet dat ik toch in slaap val .

Ik denk dat ik aankomende woensdag dat boekje ga kopen wat technico aanraadt en vanaf vandaag echt s'avonds maar weer wat tijd echt vrij moet maken. De ervaring leert dat als ik het op zn beloop laat, dat het dan niet gebeurt.