Cicero schreef:Ik ben het grotendeels met je eens, maar ik krijg hier toch een naar gevoel bij. Want in de volgende discussie, als het bijvoorbeeld gaat om hoe verschillende stromingen in een kerk samen kunnen leven, dan roepen de scherpslijpers om het hardst dat waarheid bovenaan staat, en niet de vrede.
Ook scherpslijpers kunnen zachtmoedig zijn, maar het gaat hen om de Waarheid. Dat er scherpslijpers zijn die over iedereen heenwalsen, ben ik met je eens, maar deze personen zijn aan beide zijden en dat is juist het probleem.
Cicero schreef:Paulus noemt het zwakke geweten niet voor niets zwak: het is een geweten dat nog te zeer verstrikt zit in afgodendienst.
Het zwakkere geweten en de bijbelse vrijheid wordt vaak misbruikt in discussies.
De Bijbel roept ook om de ander te dienen en ONDER elkaar te gaan staan en niet heersen over het geweten van de ander.
Mijn eigen ouders waren tot voorbeeld, het geweten van mijn vader was veel nauwer dan dat van mijn moeder.
Toch volgde ze mijn vader hierin, om hem geen verdriet te doen.
Zelfs toen mijn vader overleden was, liet ze bepaalde dingen na, uit nagedachtenis aan mijn vader.
Cicero schreef:Dat is toch niet zo moeilijk: volgens de schrijver is de man belangrijker dan de vrouw, want de man is als eerste geschapen. En dus moeten vrouwen niet denken dat ze mannen kunnen onderwijzen of de baas over hem kunnen spelen. Als extra argument noemt hij, dat de vrouw als eerste verleid werd. Met andere woorden: degene die kennelijk het gemakkelijkst verleid wordt, moet niet denken dat ze de baas over een man kan spelen en hem onderwijzen. Vrouwen hebben door hun ongehoorzaamheid een straf gekregen, namelijk kinderen baren en opvoeden, en dat is hun plaats, niet om mannen te vertellen hoe alles in elkaar zit.
Er zijn talloze voorbeelden in de Bijbel die aantonen dat God de man een leidersrol geeft.
En vaak juist diegenen die zichzelf niet bekwaam en geschikt achtten! Of waarvan de mensen dachten: nou, hij toch zeker niet?
Er zijn kerken waarin de predikant als beroep wordt gezien. Ze solliciteren naar een plaatsje dat hen wel aardig lijkt, worden aangenomen en gaan op zeker moment met pensioen.
Dan kan ik me voorstellen dat daar prima een vrouw tussen past.
Als je echter kijkt naar de predikanten die geroepen worden, zit daar nooit een vrouw tussen.
In de rechterflank zijn steeds meer hoogopgeleide vrouwen te vinden, die soms wel theologie gaan studeren, maar geen roeping krijgen tot het ambt.
Bovendien wordt een belangrijke stap in het proces overgeslagen!
Er is nog geen vrouw in het ambt van diaken of ouderling!