Ik zou eens willen mijn bedenkingen neerpennen over allerlei zaken van het geloofsleven van een Christen. Ik zelf ben geen goede christen. Ik heb vele fouten, ik probeer mijzelf te veranderen en op vele vlakken lukt dat. Toch zal de zonde altijd in mij zijn. Ik zal af en toe zaken schrijven die ik op internet gedeeld heb. Ik zal ook andere zaken proberen te schrijven. Soms kan ik later terugkomen om iets dat ik al eerder geschreven heb. Probeer na te denken en tot God te komen om te vragen of het klopt wat ik zeg. Ik weet het allemaal uiteindelijk ook niet.
Wij kunnen denken en redeneren, maar de redenatie kent vele vormen. De misleiding, bestaat immers ook uit reden. De reden is iets gevaarlijks. Ik zie velen hun redenatie delen op het internet, maar ze wijken zoveel maal af van wat geschreven staat. Wij horen onze eigen reden opzij te zetten, en enkel de reden te gebruiken in wat geschreven staat. Wij horen zoveel mogelijk naar wat geschreven staat te verwijzen. Wij horen zoveel mogelijk onze eigen redenatie te kunnen herleiden naar wat geschreven staat. Ik zie vele mensen verkondigen en ik zie hen bijna nooit zeggen: want Christus zei dit, of, Paulus zei dit. Neen. Mensen willen eer vinden in wat ze zeggen, maar als wat wij zeggen werkelijk waarheid is, dan hebben wij geen enkele eer te vinden in wat wij zeggen. Want er staat geschreven, dat eenieder van ons een leugenaar is. Zodoende als wij de waarheid dan toch spreken, dan komt deze niet uit ons maar uit de Heilige Geest. Wij kunnen dus enkel eer en roem zoeken voor onszelf, wanneer wij liegen. Want wanneer wij de waarheid spreken, is die niet uit ons maar uit de Heilige Geest. En dan is het zoals geschreven staat, dat alle eer, God toekomt.
Vele malen, komt mijn vlees naar boven wanneer ik iets geschreven heb. Mijn vlees bezoedelt mijn gedachten dan met eer om wat ik geschreven heb. Het beste is deze gedachten weg te jagen, zij kunnen niet van God komen. God geeft geen eer aan een ander voor wat Hijzelf heeft gedaan. Dat is logisch. Als ik dus iets schrijf en ik zie dat mensen het leuk vinden, dan zou ik geen gedachten mogen krijgen die mij eer geven. Ik haat zulke gedachten en jaag ze weg. Want de eer ligt niet bij mezelf, wanneer ik de waarheid spreek maar bij de Heilige Geest, die Waarheid is. Ik wil ieder dus aansporen, wanneer zij bedenkingen krijgen over iets geestelijks, te beseffen vanwaar de waarheid komt. Ik zou dus aan ieder van u willen vragen, om niet zoals Mozes te zijn, die tegen de rots drukte met zijn stok en zei: Ik zal water geven. Dat had God niet graag, want Mozes gaf niet de eer aan God, maar aan zichzelf. Als wij dus eer accepteren over datgene dat God doet, dan leven wij niet in een goede relatie met God. Alle eer ligt bij God, alle eer en prijzen hoort gericht te zijn aan God. En wanneer wij Gods woord verkondigen dan horen wij te zeggen dat als het waarheid is wat wij verkondigen, dat het dan van God komt en niet uit onszelf. Dat vind ik een belangrijk punt.