Cicero schreef:Wat dit betreft ben ik het voor een groot deel met je eens en ben ik wellicht iets terughoudender dan Offringa. Maar we moeten ons ook realiseren dat de situatie in de tijd van Paulus heel anders was dan nu, na 2000 jaar. Paulus dacht ook dat de wereld op het punt stond te vergaan. Daarin vergiste hij zich. Dus misschien moeten we concluderen dat de hoop die Paulus had niet meer op dezelfde wijze volgehouden kan worden. En dat is niet zo gek, want Paulus kon natuurlijk met geen mogelijkheid voorzien wat er allemaal zou gaan gebeuren.
Paulus had inderdaad een apocalyptische verwachting, maar dan niet een negatieve verwachting: hij verwachtte de Heere uit de hemel. Maar wist ook dat Hij als een dief in de nacht zal komen. Paulus wist dus niet wanneer de wereld zou vergaan. Dat kon vandaag zijn (hoewel: ook niet helemaal, getuige 2 Thess 2), maar ook in de verdere toekomst.
Dat deed helemaal niets af aan zijn verwachting: die dag komt een keer, of dat nu bij zijn leven was, of in de verre toekomst na zijn dood. Voor zijn verwachting en zijn wandel maakte dat niets uit.
Ook de apostel Petrus (of zo je wilt: de schrijver van de 2e Petrusbrief) hield er rekening mee dat duizend jaar voor God als een dag is (2 Petr. 3:4 e.v., waar de schrijver waarschuwt dat er sommigen zullen zijn die zeggen: "waar blijft Hij nou?").
Ook Jezus zelf heeft gewaarschuwd dat er wel wat tijd overheen kan gaan eer de wederkomst komt (Matth. 25).
De hoeveelheid tijd is dus niet het issue. Wel de vraag of we bereid/waakzaam zijn. Dat is nu juist het punt waar zowel Jezus als de apostelen ons op wijzen.
Cicero schreef:Nee, nu maak je een karikatuur.
Dat hoop ik maar. Maar ook wijlen ds. Hendrikse verkondigde het standpunt dat God vooral "gebeurt". Daarmee wordt God toch echt alleen maar zichtbaar als wij iets doen. Dat God ook een eigen zelfstandigheid bezit die onafhankelijk is van de mens, staat bij deze predikanten blijkbaar niet in het middelpunt.
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)