Een nieuwsbericht over een wetswijziging in Frankrijk

[Tante Pollewop]

Robert Long, Albert Mol en Leen Jongewaard

Wie?

[boer]

Wie?

Tante Polllewop was toen nog niet uit de kast

[Tante Pollewop]

Tante Pollewop bestond toen nog niet.

[JeeWee]

In onze kerkelijke gemeente heb ik hen in elk geval niet gezien.

Zo'n zin gaat mij door merg en been.
We zitten in de kerk en we weten niet welke strijd onze medebroeders en zusters voeren.
Dat betekent dus ook dat we niet naast hen kunnen staan in hun strijd en met hen kunnen bidden.

'Toevallig' ben ik gezegend met enige verbale kwaliteiten en hebb ik de moed gehad om het te delen met mijn gemeente, met mijn familie. Maar juist in onze kringen zijn er zo veel die niet eens het plan hebben om te praktiseren, maar die ook nog eens niets durven te zeggen over wie ze werkelijk zijn.

Je hebt geen idee hoeveel pijn dat doet.

[JeeWee]

Geloof me die 5% wordt ruimschoots gecompenseerd in Amsterdam

Beste JHM, ik kén 'Amsterdam'. Ik ken de donkere gekrochten van het homowereldje.
En ik kan je vertellen dat ik daar meer reformatorische homo's heb gezien dan in de kerk.
Is dat niet verschrikkelijk?
Omdat er in de kerk geen plaats voor hen was, hebben ze de hele boel maar een schop gegeven en worden ze met open armen ontvangen door de wereld.

Dorr Gods genade is het anders met mij geworden omdat Hij nooit loslaat wat Zijn hand begon. maar het gebeurt nog steeds, ook hier. Ik begrijp het onbegrip van hetero's, maar ik accepteer het nooit.

"Wie is mijn naaste", vroeg men ooit aan Jezus.
Ik vraag het ook jou en iedereen hier voordat je weer eens uithaalt naar homo's die je kennelijk in je gemeente dus niet eens kent...

[Tante Pollewop]

Zo'n zin gaat mij door merg en been.
We zitten in de kerk en we weten niet welke strijd onze medebroeders en zusters voeren.
Dat betekent dus ook dat we niet naast hen kunnen staan in hun strijd en met hen kunnen bidden.

'Toevallig' ben ik gezegend met enige verbale kwaliteiten en hebb ik de moed gehad om het te delen met mijn gemeente, met mijn familie. Maar juist in onze kringen zijn er zo veel die niet eens het plan hebben om te praktiseren, maar die ook nog eens niets durven te zeggen over wie ze werkelijk zijn.

Je hebt geen idee hoeveel pijn dat doet.

Wat kan een nietsvermoedend gemeentelid daar aan doen?
Het is vooral de homo in kwestie die het zichzelf enorm moeilijk en eenzaam maakt.

Ik herken het probleem, maar de bal ligt m.i. toch echt eerst bij de homo.

Wat je zegt over refohomo's in de gayscene klopt als een bus. Ik ken er meer uit de kroeg dan uit de kerk.

[JeeWee]

Wat kan een nietsvermoedend gemeentelid daar aan doen?
Het is vooral de homo in kwestie die het zichzelf enorm moeilijk en eenzaam maakt.

Ik herken het probleem, maar de bal ligt m.i. toch echt eerst bij de homo.

Dat ben ik niet helemaal met je eens.
Als je opgroeit in een klimaat waarin homo's bijvoorbaat al als zondig en fout worden weggezet, zal je het wel laten om iets over jezelf te zeggen. Zeker als je er net achter komt en nog heel jong bent.
En áls er al eens voor 'andersgeaarden' wordt gebeden, is hetin het rijtje van gehandicapten en zieken.

wat kan een kerk doen? Wat kan jij doen?

Mijn antwoord is: de loper uitleggen. Vanaf de kansel, op de JV, op huisbezoek kan gewwoon benoemd worden dat mensen met homogevoelens daar niet alleen mee hoeven te blijven lopen. Ze kunnen nadrukkelijk uitgenodigd worden om in gesprek te gaan.
En nee, dat betekent niet dat een kerk een homoseksuele praxis niet mag afwijzen. Daar mag je duidelijk in zijn, maar ga met je homoseksuele naaste naar God. En vraag samen naar Gods weg voor de betrokkene.

[parsifal]

Als wiskundedocent moet ik toch reageren op het misbruik van statistieken hier. Als 5 procent van de mannen homoseksueel is, dan betekent dat zeker niet dat 5% van de mensen die in kerken opgroeien dat is.

Verder heb ik een afkeer van mensen die op grond van "homoseksualiteit is vies" tegen het homohuwelijk zijn. Eigenlijk ook van mensen die niet doorhebben dat "homoseksualiteit is Bijbels gezien af te keuren" mensen pijn kan doen. Echter als dit laatste je mening is, dan mag dat ook gezegd worden in het besef dat dit een moeilijke boodschap is voor mensen. Om eerlijk te zijn had ik ook liever gehad dat de bijbelteksten die homoseksualiteit afkeuren (of dat lijken te doen) er niet waren en begrijpen waarom de teksten er zijn doe ik eigenlijk niet. Toch lijkt de meest voor de hand liggende interpretatie homoseksualiteit af te keuren.

Homohuwelijk is een ander verhaal. Ik ben in 1 opzicht aardig Rooms en dat is dat ik het huwelijk als een sacrament zie en in die zin ook als een beeld van de relatie tussen God en mens. In die zin kan ik me voorstellen dat er onderscheiden rollen zijn binnen het huwelijk wat ook in het verschil tussen man en vrouw tot uiting komt.

P.S. misschien ben ik trouwens wel meegeteld in de protesten voor het homohuwelijk. Afgelopen week was ik in Parijs en toen ik uit de kerk kwam moest ik de bvd St Michel oversteken om bij mijn hotel te komen. Op dat moment kwamen er tienduizenden mensen langs met spandoeken en door de parade leek de enige manier om geen uren te hoeven wachten.

[Tante Pollewop]

Dat ben ik niet helemaal met je eens.
Als je opgroeit in een klimaat waarin homo's bijvoorbaat al als zondig en fout worden weggezet, zal je het wel laten om iets over jezelf te zeggen. Zeker als je er net achter komt en nog heel jong bent.
En áls er al eens voor 'andersgeaarden' wordt gebeden, is hetin het rijtje van gehandicapten en zieken.

wat kan een kerk doen? Wat kan jij doen?

Mijn antwoord is: de loper uitleggen. Vanaf de kansel, op de JV, op huisbezoek kan gewwoon benoemd worden dat mensen met homogevoelens daar niet alleen mee hoeven te blijven lopen. Ze kunnen nadrukkelijk uitgenodigd worden om in gesprek te gaan.
En nee, dat betekent niet dat een kerk een homoseksuele praxis niet mag afwijzen. Daar mag je duidelijk in zijn, maar ga met je homoseksuele naaste naar God. En vraag samen naar Gods weg voor de betrokkene.

Het is een cirkel: homo's maken zich niet bekend of vertrekken -> er zijn geen zichtbare homo's in de kerk -> het beeld dat kerkmensen van homo's hebben is slecht -> homo's maken zich niet bekend of vertrekken.

Toch denk ik dat het initiatief bij de homo's moet liggen. Bij veel kerkmensen is homoseksualiteit gewoonweg niet in beeld. Ik heb vaak genoeg te horen gekregen dat men er voor het eerst over nadacht omdat ze erachter kwamen dat ik homo ben.

Ik heb een tijdje van binnenuit geprobeerd begrip te kweken, totdat mijn opvattingen te afwijkend van de kerk werden. Ik heb vorige week mijn bewijs van lidmaatschap opgevraagd. Misschien levert die stap nog wat mogelijkheden op. En dan maar proberen begrip te kweken van een afstand..

[JeeWee]

Dat is een keuze die je maakt.
Ik heb er voor gekozen om de dialoog van binnenuit aan te gaan.
Ik eis ook mijn plaats in de kerk op, die ik zie als een van God ontvangen/toegewezen plaats.

Het 'gevecht' dat ik voer, doe ik niet voor mezelf. Ik redt me met Gods hulp wel.
Ik doe het vooral voor al die jonge gasten die verbaal en mentaal minder sterk zijn. Ik wil laten zien dat er homo's in de kerk zijn.
En ja, dat zorgt af en toe voor verwarring als ik dan ineens met nog een groep homo's van het Regenboogforum een keer de kerk binnenkom. En die zijn niet allemaal zichtbaar refo.

We hebben dan 's avonds een bijzonder gesprek over de preek, terwijl veel anderen zijn dan 's avonds geconfronteerd voelen met met een stukje ongemakkelijkheid.

Ik ken ook een bondspredikant die vanaf de preekstoel iets zei in de trant van:
"misschien zijn er hier vanavond wel jongens of meiden die van zichzelf weten dat ze homo zijn, maar er met niemand over durven te praten. Natuurlijk weet je dat je er met God over kunt praten. Maar weet ook dat je er hier over kunt praten, in de kerk, met je medekerkgangers, met mij. Al lijkt het nog zo moeilijk, blijf er niet alleen mee zitten, want je bent hier nier per ongeluk. Je bent geen fout van God, want ook op jou heeft God bij de doop Zijn hand gelegd. Hij wil ook met jou te maken hebben. Ik daag je uit: vertel het deze week eens tegen iemand in de kerk, of thuis. Laat ons om je heen staan, zonder je te veroordelen".

[Tante Pollewop]

@JeeWee, als je het fundamenteel oneens bent met de leer in de kerk wordt het verdraaid lastig om serieus genomen te worden. Dus het heeft voor mij niet veel zin om te blijven op een plek waar mijn geloof verminderd.

[boer]

Dat is een keuze die je maakt.
Ik heb er voor gekozen om de dialoog van binnenuit aan te gaan.
Ik eis ook mijn plaats in de kerk op, die ik zie als een van God ontvangen/toegewezen plaats.

Het 'gevecht' dat ik voer, doe ik niet voor mezelf. Ik redt me met Gods hulp wel.
Ik doe het vooral voor al die jonge gasten die verbaal en mentaal minder sterk zijn. Ik wil laten zien dat er homo's in de kerk zijn.
En ja, dat zorgt af en toe voor verwarring als ik dan ineens met nog een groep homo's van het Regenboogforum een keer de kerk binnenkom. En die zijn niet allemaal zichtbaar refo.

We hebben dan 's avonds een bijzonder gesprek over de preek, terwijl veel anderen zijn dan 's avonds geconfronteerd voelen met met een stukje ongemakkelijkheid.

Ik ken ook een bondspredikant die vanaf de preekstoel iets zei in de trant van:
"misschien zijn er hier vanavond wel jongens of meiden die van zichzelf weten dat ze homo zijn, maar er met niemand over durven te praten. Natuurlijk weet je dat je er met God over kunt praten. Maar weet ook dat je er hier over kunt praten, in de kerk, met je medekerkgangers, met mij. Al lijkt het nog zo moeilijk, blijf er niet alleen mee zitten, want je bent hier nier per ongeluk. Je bent geen fout van God, want ook op jou heeft God bij de doop Zijn hand gelegd. Hij wil ook met jou te maken hebben. Ik daag je uit: vertel het deze week eens tegen iemand in de kerk, of thuis. Laat ons om je heen staan, zonder je te veroordelen".

Zo lijkt het net alsof iemand die niet gedoopt is, minder kans en hoop zou hebben op behoud en redding.
En dat terwijl de Schrift toch leert dat hij voor allen kwam?

[JeeWee]

@JeeWee, als je het fundamenteel oneens bent met de leer in de kerk wordt het verdraaid lastig om serieus genomen te worden. Dus het heeft voor mij niet veel zin om te blijven op een plek waar mijn geloof vermindert.

Ik kan dat wel begrijpen.
Op sommige punten ben ik het ook vaak oneens met de kerk waarin ik zit.
Maar zolang er Christus wordt aangeboden als Redder van mensen die zelf niets meer hebben, kan ik het aan. Dan mogen accenten verschillen, maar de Hoofdzaak blijft.

Wel jammer dat veel kerken er dan zo weinig aan doen om ook homo's binnen boord te houden.
Gewoon omdat ze niet weten hoe.

[JeeWee]

Zo lijkt het net alsof iemand die niet gedoopt is, minder kans en hoop zou hebben op behoud en redding.
En dat terwijl de Schrift toch leert dat hij voor allen kwam?

Daar gaat het even niet om. Dit is geen topic over de doop.
Wie wordt gedoopt, homo of hetero krijgt expliciet de belofte mee in het heilig sacrament van de doop als teken en zegel dat God met hem/haar te maken wil hebben.
Dat geldt dus ook voor homo's. Nergens heb ik, noch deze dominee het over de doop als voorwaarde.
Lees het nog maar een keer, die woorden van de dominee:

"misschien zijn er hier vanavond wel jongens of meiden die van zichzelf weten dat ze homo zijn, maar er met niemand over durven te praten. Natuurlijk weet je dat je er met God over kunt praten. Maar weet ook dat je er hier over kunt praten, in de kerk, met je medekerkgangers, met mij. Al lijkt het nog zo moeilijk, blijf er niet alleen mee zitten, want je bent hier nier per ongeluk. Je bent geen fout van God, want ook op jou heeft God bij de doop Zijn hand gelegd. Hij wil ook met jou te maken hebben. Ik daag je uit: vertel het deze week eens tegen iemand in de kerk, of thuis. Laat ons om je heen staan, zonder je te veroordelen".

[boer]

Iets met een stokpaardje?

Ik denk niet dat JeeWee of die dominee dat wilde zeggen.

Misschien niet, maar wie niet de juiste weg bewandelt, kan 30 jaar bidden in geveinsde nederigheid, en nog niets merken van karakterverandering.
Dat ''och mocht het er nog eens van komen'' is bewezen niet de juiste gradatie van (on)geloof, wat bergen verzet.
Wij moeten herboren worden, en ons oude leven actief begraven.
Maar ons is geleerd, wat, zeg maar gerust erin gestampt, dat wij dat niet kunnen, en dat God dat moet doen.
En op die manier blijft er geen gehoorzaamheid meer over!!!

Dat is nl luisteren naar wat God zegt, van God geboren zijn, ipv van beneden zijn.
Tegen je eigen aard en wil.
Dat is gehoorzaam zijn.
Tegenovergesteld aan allerlei uitspraken als, ''je mag er zijn'', etc gevolgd door het hele scala aan uitvluchten , tot en met jezelf in dezelfde category te rekenen als een dier met een instinct.