Mortlach schreef:Niet zo zinvol? Het is wel wat meer, het is namelijk gewoon fout. Want doe je als er een tegenligger op je af komt. Draait de aarde dan tegelijkertijd 2 kanten tegelijk op?
Je relativeert te weinig, en hecht teveel aan een absoluut geacht referentiepunt. Daardoor krijg je die onmogelijkheid van je eigen vraag.
Als je jezelf als referentie van beweging definieert, beweegt de aarde onder je door, en komt een tegenligger met nog grotere snelheid op je af.
Neem je echter de tegenligger als referentiepunt, dan beweegt de aarde onder hem door, en beweeg jij nog veel sneller naar hem toe. Het is dus net waar je het referentiepunt van beweging legt.
Een leuke vraag voor erbij: als de zon draait, en de aarde daarom heen, en bovendien de aarde nog eens een keer om zijn as, hoe krijg je dan ooit een auto tot stilstand? Volgens mij lukt dat dan nooit. Tenminste, niet als je de plaats van de zon als referentiepunt neemt.
Mortlach schreef:Ik wil ook de natuurkunde wel eens zien van de stilstaande auto en de aarde die eronder door beweegt.
Hetzelfde met de Aarde-zon beweging. Een aarde die om de zon draait is zeer simpel te beschrijven in hele simpele wiskundige formules (Newton, Keppler). Als de Zon om de aarde zou draaien, dan krijg je een bak ellende waar je van je leven niet uitkomt.
Daar gaat het nu even niet om. Wat zit je toch vast in dat wetenschapsdenken! Alsof dat het enige geldige perspectief zou zijn!
Dit was meer een gedachtenexperiment. Gewoon eens anders denken dan gewoonlijk. Vind ik wel eens leuk. Een beetje creativiteit kan geen kwaad (al zien verschillenden daar de lol niet van in blijkbaar).
Het geeft ook het gevoel van relativiteit aan, die ik m.b.t. zaken als heliocentrisch of kosmoscentrisch wereldbeeld kan ervaren.
? Maar als je zou stellen dat we een gemeenschappelijke aapachtige voorouder hebben kom je gigantisch in de knel met de hele strekking van de Bijbel.
